Η κατάσταση της ευτυχίας σας σε κάθε στιγμή είναι ουσιαστικά το άθροισμα δύο πραγμάτων: τα πράγματα που κάνετε + τα πράγματα που δεν κάνετε. Και παρόλο που πολλοί από εσάς μπορεί να βιαστείτε να δημιουργήσετε νέες συνήθειες και τρόπους ύπαρξης και δράσης, είναι χρήσιμο να αναγνωρίσετε πρώτα ότι η ευτυχία είναι η φυσική σας κατάσταση ύπαρξης. Δεν είναι κάτι που κάνετε. Είναι αυτό που είστε εγγενώς, είναι μέρος της φύσης σας.

Επομένως, αν δεν ακτινοβολείτε από χαρά αυτή τη στιγμή, τότε είναι πιθανό να υπάρχουν πράγματα που κάνετε και που εμποδίζουν αυτή την εγγενή ευτυχία. Εδώ είναι 5 πράγματα που πρέπει να σταματήσετε να κάνετε αν θέλετε να είστε πραγματικά, αυθεντικά ευτυχισμένοι κάθε στιγμή της ημέρας σας.

Λήψη δανείων που δεν μπορείτε να αποπληρώσετε (μεταφορικά και κυριολεκτικά)

Το δάνειο της ευχαρίστησης στο παρόν αποπληρώνεται πάντα με τη μορφή δυσάρεστων συναισθημάτων, όταν η ευχαρίστηση εξαντληθεί. Ακόμη και η “τράπεζα της ζωής” επιβάλλει τόκους σε αυτό το δάνειο, και η αποπληρωμή με πόνο είναι πάντα υψηλότερη από την ευχαρίστηση που απολαύσατε για ένα μικρό χρονικό διάστημα.

Για παράδειγμα όλος ο χρόνος που περάσατε στην Γ’ Λυκείου, βλέποντας τηλεόραση ή βγαίνοντας με τους φίλους σας, ενδεχομένως να σας στέρησε μία θέση στο Πανεπιστήμιο της επιλογής σας.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε: «Τι με συναρπάζει και αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξή μου;»

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι γήινες απολαύσεις μας είναι παροδικές, ωστόσο, δεν μπορούμε να αντισταθούμε. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ της γνώσης και της δράσης. Η περισυλλογή πάνω στην παροδικότητα οποιασδήποτε αισθησιακής επιθυμίας, στην οποία είστε εθισμένοι, είναι ένας τρόπος για να γεφυρώσετε αυτό το χάσμα.

Αναγνωρίστε τις αισθησιακές απολαύσεις στις οποίες είστε εθισμένοι και αρχίστε να αφιερώνετε λίγο χρόνο – ας πούμε, πέντε λεπτά – κάθε πρωί για να συλλογιστείτε την παροδικότητα αυτής της συγκεκριμένης απόλαυσης.

Προσκολλημένοι στην πικρία

Η κακία ή η αποστροφή είναι η αντίσταση που αναπτύσσουμε απέναντι σε ανθρώπους ή καταστάσεις με τη μορφή θυμού, πικρίας, μνησικακίας ή εχθρότητας. Η αποστροφή συχνά συγκρίνεται με την ασθένεια. Ακριβώς όπως η ασθένεια σας στερεί τη χαρά και την ελευθερία της υγείας, η αποστροφή σας στερεί τη χαρά και την ελευθερία της ειρήνης. Η αποστροφή μπορεί να εκδηλωθεί με μικρούς και μεγάλους τρόπους.

Η ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε: «Σε ποιες καταστάσεις διαπιστώνω ότι αναπτύσσω αρνητικά συναισθήματα;»

Πρέπει να αναγνωρίσετε τα αρνητικά συναισθήματα, που λειτουργούν ως εμπόδια στην ανάπτυξή σας, και είναι σοφό να τα μετατρέψετε σε θετικά συναισθήματα ή, τουλάχιστον, να απαλλαγείτε από αυτά.

Για παράδειγμα, αν υπάρχει κάποιο εμπόδιο στην επαγγελματική σας πορεία που δεν μπορείτε να ελέγξετε, αντί να παραπονιέστε και να καλλιεργείτε συνέχεια αρνητικά συναισθήματα, θα μπορούσατε απλά να μάθετε να το αποδέχεστε και να ζείτε με αυτό.

Μπορεί επίσης να είναι επωφελές για εσάς, αλλά να αισθάνεστε απροθυμία προς αυτό. Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε μια πλήρη ανατροπή των συναισθημάτων. Θα μπορούσατε να προσπαθήσετε να μετατρέψετε την αντιπάθεια σε συμπάθεια και το μίσος σε αγάπη.

Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε την κακία όταν εμφανίζεται. Αντί να προσπαθούμε να την καταστείλουμε, μπορούμε να ασκηθούμε στην προσεκτική παρατήρηση ή να κάνουμε διαλογισμό αγάπης και καλοσύνης για να την μεταμορφώσουμε. Μελέτες έχουν δείξει ότι η καταστολή των συναισθημάτων μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, αυξάνοντας την ευπάθεια στις ασθένειες.

Νωθρότητα και τεμπελιά

Η τεμπελιά είναι η νωθρότητα του νου και ο λήθαργος είναι η βαρύτητα του σώματος. Μαζί, θεωρούνται ισοδύναμες με το να είστε φυλακισμένοι σε ένα σκοτεινό κελί, μην μπορώντας να βγείτε έξω.

Η ερώτηση που πρέπει να απαντήσετε: «Αισθάνομαι πνευματικά ή σωματικά αδιάφορος;»

Η διέγερση της ενέργειας εξαρτάται από τις ατομικές προτιμήσεις. Πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να ακούσουν μουσική, άλλοι προτιμούν να βγουν μια βόλτα, να περπατήσουν ή ακόμα και να γυμναστούν.

Ωστόσο, το βασικό είναι να αναπτύξουμε την αίσθηση ότι πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Επειδή η νωθρότητα και η ατονία είναι κακές δυνάμεις, που γίνονται όλο και πιο ισχυρές, είναι σοφό να τις σταματήσουμε νωρίς, πριν γίνουν ανεξέλεγκτες.

Η χρόνια νωθρότητα και ατονία μπορεί να προέρχονται από την έλλειψη νοήματος ή σκοπού στη ζωή. Ο βαθύς εσωτερικός αναστοχασμός και η εύρεση κινητήριων δυνάμεων μπορούν να βοηθήσουν στην ενεργοποίηση της πρακτικής και στην υπέρβαση της νωθρότητας. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα πιο ευτυχισμένα άτομα ήταν λιγότερο πιθανό να εκδηλώνουν οργή, απληστία, φθόνο και νωθρότητα.

Αφήνοντας το “εγώ” να σας καθοδηγεί

Είναι εξαντλητικό το να πρέπει συνεχώς να υπακούμε στις διαταγές ενός τυραννικού αφεντικού που απαιτεί πάντα τελειότητα και δεν μας αφήνει ποτέ να σταματήσουμε. Το “εγώ” μας είναι το αυταρχικό αφεντικό που επιθυμεί την τελειότητα, γεγονός που μας οδηγεί να κατακλυζόμαστε από μια πληθώρα ανησυχητικών σκέψεων.

Είναι σαν το μυαλό μας να είναι μια μαϊμού, που πηδά από τη μια σκέψη στην άλλη, χωρίς να μπορεί να μείνει ακίνητο. Είναι το αντίθετο της ηρεμίας. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, η ηρεμία είναι μια υπερδύναμη όταν πρόκειται να εκδηλώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην παρούσα στιγμή.

Η ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε: «Αισθάνομαι εσωτερική ηρεμία ή είμαι ανήσυχος; Αν είμαι ανήσυχος, ποια είναι η αιτία;»

Πρέπει να επικεντρωθείτε σε ό,τι είναι σωστό αυτή τη στιγμή και όχι σε ό,τι είναι λάθος. Αντί να καταριέστε τη στιγμή, πρέπει να είστε ευγνώμων για τη αυτή τη δεδομένη στιγμή, προκειμένου να βρείτε την ευτυχία.

Ωστόσο, είναι εξίσου σημαντικό να βρείτε τη βασική αιτία της ανησυχίας σας. Η ανάπτυξη της ικανοποίησης μπορεί να μην λειτουργήσει αν η βασική αιτία δεν εξαλειφθεί.

Σύμφωνα με μια μελέτη του Χάρβαρντ, οι άνθρωποι είναι γενικά πιο ευτυχισμένοι όταν το μυαλό τους είναι επικεντρωμένο στην παρούσα στιγμή και στην εργασία που έχουν να κάνουν, ακόμα και κατά τη διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων.

Δεύτερες σκέψεις

Η αμφιβολία διαταράσσει τον συγχρονισμό μυαλού και πράξεων. Αν συνεχώς αμφισβητείτε όλες τις αποφάσεις σας, το πιο πιθανό είναι να τα παρατάτε στο τέλος και να μην φτάνετε ποτέ στον επιθυμητό-τελικό στόχο.

Το να έχει κάποιος αμφιβολίες είναι σαν να έχει ένα συνεχές βάρος που τραβάει το μυαλό του, εμποδίζοντάς τον να κάνει τα όνειρά του και τις επιθυμίες του πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά, το να είσαι ελεύθερος από αμφιβολίες και να παίρνεις ρίσκο σημαίνει να έχεις την ικανότητα να πετάς.

Η ερώτηση που πρέπει να απαντήσετε: «Έχω αμφιβολίες και είμαι αναποφάσιστος για το μονοπάτι που επέλεξα να διανύσω;»

Οι αμφιβολίες και η αναποφασιστικότητα μας στερούν ενέργεια και παραγωγικότητα. Επομένως, είναι απαραίτητο να απαλλαγούμε από τις αμφιβολίες μας αν θέλουμε να δράσουμε με απόλυτη αφοσίωση.