O Σωτήρης Μουστάκας υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς ηθοποιούς που έβγαλε η Ελλάδα και η Κύπρος, και αγαπήθηκε όσο λίγοι από το κοινό. Aνήκε στη μεγάλη στόφα των παλιών καλλιτεχνών που άφησαν για πάντα το στίγμα τους στον πολιτισμό. Είχε το χάρισμα με το ταλέντο του να προσφέρει μοναδικές στιγμές στους θεατές, ενώ το χιούμορ του απογείωσε ακόμη και τις πιο μικρές παραστάσεις.
Γεννήθηκε στην Λεμεσό της Κύπρου το 1940 και ήταν ο νεότερος από τα επτά αδέλφια του. Από μικρός έπαιζε βιολί και αγαπούσε το θέατρο και την όπερα. Το 1954, σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, αποφάσισε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός. Αφορμή ήταν η συνάντηση του με τον Νίκο Σταυρίδη, ο οποίος είχε ταξιδέψει στην Λεμεσό για τις ανάγκες μιας παράστασης. Στο διάλειμμα, είδε τον Μουστάκα να τον μιμείται τόσο πειστικά που τον προέτρεψε να πάει στην Αθήνα και να σπουδάσει υποκριτική.
Τα επόμενα χρόνια, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ενεργά στον Ελληνοκυπριακό Απελευθερωτικό Αγώνα, μοιράζοντας φυλλάδια και γράφοντας συνθήματα στους τοίχους, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για επτά μήνες. Με την ολοκλήρωση του σχολείου, πήγε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά ως σερβιτόρος και παράλληλα κατάφερε να μπει στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Στον κινηματογράφο, η καριέρα του ξεκίνησε το 1964 με τον «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη. Ως σπουδαστής εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι κρατώντας ένα μικρό ρόλο στο έργο «Χαραυγή» του Δημήτρη Μπόγρη (1961) κι ένα χρόνο αργότερα έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση με τον θίασο της Κάκιας Αναλυτή και του Κώστα Ρηγόπουλου στο έργο των Βαγγέλη Γκούφα και Βασίλη Ανδρεόπουλου «Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες».
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 έπαιξε στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, ενώ σημαντική θεωρήθηκε η ερμηνεία του στον «Ασυλλόγιστο» του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη. Τη θεατρική σεζόν 1969-1970 συνεργάστηκε με τον θίασο Αλέξη Μινωτή – Κατίνας Παξινού στο θεατρικό του Σον Ο’ Κέιζι «Η Ήρα και το παγόνι». Το 1976 συγκρότησε τον δικό του θίασο και ανέβασε τα έργα «Το κλουβί με τις τρελές», «Βιολιστής στη στέγη», «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και «Ο σιγανοπαπαδιάς». Στη δεκαετία του 80′ πρωταγωνίστησε σε πολλές βιντεοταινίες.
Ο Σωτήρης Μουστάκας, έκλεισε τον καλλιτεχνικό του κύκλο δίνοντας μία σπουδαία ερμηνεία με τον ρόλο του Τιτσιάνο, στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, “Ελ Γκρέκο”, που αφορούσε στη ζωή του μεγάλου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, είχε θέσει δύο όρους για τη συμμετοχή του.
Ο πρώτος ήταν ότι δεν ήθελε να πληρωθεί. Ο δεύτερος όρος μπήκε αργότερα, λίγο πριν από την ολοκλήρωση των γυρισμάτων. Τότε, ο Γιάννης Σμαραγδής είχε καλέσει τον Μουστάκα για να του πει πως πρέπει να κόψουν ορισμένες από τις φράσεις του στις σκηνές που συμμετείχε, λόγω οικονομίας χρόνου.
Πέθανε στις 4 Ιουνίου του 2007, σε νοσοκομείο της Αθήνας, σε ηλικία 66 ετών από καρκίνο. Λίγες ώρες πριν από το μοιραίο είχε αισθανθεί αδιαθεσία, κατά τη διάρκεια πρόβας του «Πλούτου» του Αριστοφάνη, που θα παρουσίαζε με τους Θύμιο Καρακατσάνη, Γιώργο Κωνσταντίνου και Βάσια Τριφύλλη.
Παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου το 1973 και έζησαν μαζί 34 χρόνια, αποκτώντας μια κόρη την επίσης ηθοποιό Αλεξία Μουστάκα. Ο Σωτήρης Μουστάκας και η Μαρία Μπονέλου υπήρξαν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του καλλιτεχνικού χώρου.
Από τη σελίδα Παλιές Αναμνήσεις στο Facebook αλιεύσαμε μια σπάνια φωτογραφία από τη δεκαετία του ’80 στην οποία βλέπουμε τον Σωτήρη Μουστάκα σερβίρει το φαγητό στο οικογενειακό τραπέζι για την σύζυγό του Μαρία Μπονέλου και την κόρη τους Αλεξία Μουστάκα.
