Όπως εμείς έχουμε συνδέσει την 25η Μαρτίου με τον μπακαλιάρο σκορδαλιά, οι Σουηδοί την έχουν συνδέσει με τις βάφλες. Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, αυτό συνέβη επειδή η χριστιανική γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ονομάζεται στα σουηδικά «Vårfrudagen» (Ημέρα της Θεοτόκου), το οποίο ηχητικά μοιάζει κάπως με το «Våffeldagen» (Ημέρα της Βάφλας), και έτσι οι Σουηδοί επέλεξαν να γιορτάζουν την ημέρα του Ευαγγελισμού τρώγοντας βάφλες.
Γενικώς, οι βάφλες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη Σουηδία και πρόκειται για ένα έδεσμα που ο λαός της χώρας έτρωγε ήδη από τις αρχές του 1600 μ.Χ., αν όχι νωρίτερα. Διαφέρουν από τις, πιο διάσημες, βελγικές, καθώς η σουηδική εκδοχή της ζύμης δεν περιλαμβάνει μαγιά, με αποτέλεσμα να είναι πιο λεπτές και η υφή τους να θυμίζει περισσότερο pancakes.
Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες συνταγές για την παρασκευή τους και, ανάλογα με το αν περιέχει αβγά ή όχι, μια βάφλα λέγεται Äggvåfflor ή Frasvåfflor (οι δεύτερες, που δεν περιέχουν αβγά, είναι πιο ελαφριές και τραγανές).
Επίσης, αν και αρχικά ήταν τετράγωνες, πλέον τις φτιάχνουν σε ειδικές βαφλιέρες που τους δίνουν σχήμα καρδιάς – για την ακρίβεια, πέντε ενωμένων καρδιών.
Για το σερβίρισμά τους, τέλος, ως επί το πλείστον προτιμούν να τις συνδυάζουν είτε με φρέσκα φρούτα, κυρίως μούρα, είτε με μαρμελάδα φρούτων και με σαντιγί ή παγωτό.