Η διαδικασία της κλειτοριδεκτομής περιλαμβάνει τον επι τούτου ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων χωρίς ιατρική σκοπιμότητα. Παραπάνω από 125 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν επιζήσει των ακρωτηριασμών που εντοπίζονται στην Αφρική και τις Μεσανατολικές χώρες. Τα νούμερα δεν είναι σαφή καθώς ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των γυναικών δεν επιβιώνει εξαιτίας των επιπλοκών κι έτσι η ιστορία, το μαρτύριο και η φωνή τους χάνεται στο χρόνο.
Η διαδικασία της κλειτοριδεκτομής εκτελείται σε κορίτσια από τη βρεφική ηλικία και ως 15 ετών. Πρόκειται για ένα αρχαίο και βάναυσο έθιμο κατά το οποίο η κλειτορίδα αφαιρείται με οποιοδήποτε αιχμηρό αντικείμενο και στη συνέχεια ο κόλπος ράβεται αφήνοντας μόνο μια μικρή οπή για τα ούρα και την έμμηνο ρήση. Καθώς στις περιοχές όπου το έθιμο τηρείται δεν υπάρχουν συνθήκες υγιεινής και η διαδικασία γίνεται από άπειρες γυναίκες με όποιο αιχμηρό αντικείμενο βρίσκεται στη διάθεσή τους (παλιά ξυράφια, γυαλί, μέταλο) οι επιπλοκές είναι τεράστιες. Τα περισσότερα κορίτσια πεθαίνουν από μόλυνση ή από υπερβολική απώλεια αίματος. Όσες επιζούν αντιμετωπίζουν μόνιμα προβλήματα υγείας με αποκορύφωμα τη γέννα που σε πολλές περιπτώσεις αποβαίνει μοιραία.
Γιατί γίνεται; Για τις Αφρικανικές και Μεσανατολικές χώρες η γυναικεία σεξουαλικότητα δεν έχει θέση στην κοινωνία. Οι γυναίκες υπάρχουν για να ικανοποιούν και να υπηρετούν κι έτσι, με την αφαίρεση της κλειτορίδας, στερούνται κάθε είδους απόλαυση από τη σεξουαλική επαφή. Είναι η απόλυτη υποταγή στο σύζυγό τους ο οποίος έχει την «τιμή» να ανοίξει εκείνος με το μαχαίρι του την μικροσκοπική τρύπα που έχει αφεθεί στον κόλπο προκειμένου να ολοκληρωθεί ο γάμος. Μια από τις γυναίκες που κατάφερε να επιζήσει και να ξεφύγει είναι και η Γουόρις Ντίρι, μοντέλο, συγγραφέας και ακτιβίστρια που γεννήθηκε στη Σομαλία και υπέστη κλειτοριδεκτομή σε μικρή ηλικία.
Σήμερα η Ντίρι μάχεται ενάντια στην κλειτοριδεκτομή και υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων. Σύμμαχος της είναι ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα που καταδικάζει την τακτική καθώς αποτελεί άμεση παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα λοιπόν, ενώνουμε τις φωνές μας μαζί με εκείνες των εκατομμυρίων γυναικών που υποφέρουν και μαχόμαστε κι εμείς για την παύση των απαρχαιωμένων εθίμων που στοχοποιούν τις γυναίκες. Λέμε ναι στην ενημέρωση, ναι στον έλεγχο, ναι στην ιατρική περίθαλψη.
