Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία ο Νίκος Σταυρίδης ποζάρει με τη μοναχοκόρη του Δανάη το καλοκαίρι του 1975 έξω από το θέατρο “Κοτοπούλη”.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Ο Νίκος Σταυρίδης με την μοναχοκόρη του Δανάη το καλοκαίρι του 1975 έξω από το θέατρο “Κοτοπούλη” στην Παν/μιου, μετά τις πρόβες της νέας επιθεώρησης που ανεβάζει με τον θίασό του την επόμενη θεατρική σαιζόν και με συνθιασάρχες τους Άννα Καλουτά, Αλέκο Λειβαδίτη και Γιώργο Κάππη.
Στην προσωπική του ζωή για την οποία επιδίωξε να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο μεγάλος Έλληνας κωμικός πραγματοποίησε συνολικές τρεις γάμους. Ο πρώτος γίνεται αρχές της δεκαετίας του ’50 με την 27χρονη ηθοποιό Ντόρα Καριώτου, η οποία σύντομα θα διαγνωσθεί με όγκο στον εγκέφαλο και μετά από επέμβαση αφήνει την τελευταία της πνοή σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα και καταρρακωμένος από το θλιβερό γεγονός, όταν εμφανίζεται στην σκηνή του θεάτρου “Μετροπόλ” όπως ο ίδιος περιγράφει, την βλέπει σαν όραμα μπροστά του και με δάκρυα στα μάτια βλέπει το κοινό στην πλατεία βαθιά συγκινημένο να κλαίει μαζί του.
Ο δεύτερος γάμος που διαρκεί συνολικά δύο χρόνια, γίνεται λίγα χρόνια αργότερα με την ηθοποιό Ξένη Δράμαλη που υπήρξε πρωταγωνίστρια του ελαφρού μουσικού θεάτρου και της οπερέτας. Από τον τρίτο και τελευταίο όπου το όνομα της συζύγου δεν έγινε ποτέ ευρύτερα γνωστό, θα αποκτήσει το μοναχοπαίδι και αγαπημένη του κόρη Δανάη που θα λατρέψει κυριολεκτικά και η οποία μετακομίζει αργότερα μόνιμα στο Λονδίνο με τον σύζυγό της όπου θα του προσφέρει τέσσερα εγγόνια.
Όπως αναφέρεται, στα τελευταία χρόνια της ζωής του θα τον φροντίσει με αμέριστη στοργή και αγάπη η κόρη της τελευταίας του συντρόφου, η ηθοποιός Μαρίνα Παυλίδου με την οποία θα συνεργαστεί στον κινηματογράφο σε δέκα ταινίες. Μια ανεπανάληπτη καλλιτεχνική μορφή που κατάφερε να ξεχωρίσει με το αστείρευτο και πηγαίο κωμικό ταλέντο του συνδυασμένο αριστοτεχνικά με ασύλληπτες γκριμάτσες και αυτοσχεδιασμούς, σηματοδοτώντας με την παρουσία και το παίξιμο του μια ολόκληρη θεατρική και κιν/φική εποχή.
