Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία στην οποία η Τζένη Καρέζη είναι πιο όμορφη όσο ποτέ. Η αξέχαστη ηθοποιός ποζάρει στον φακό του Κλεισθένη Δασκαλάκου στα πλαίσια φωτογράφισης για το περιοδικό Εικόνες που κυκλοφορεί στις 3 Νοεμβρίου του 1961.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Η Τζένη Καρέζη πανέμορφη όσο ποτέ, με τον φακό του @studio_kleisthenis στα πλαίσια φωτογράφισης για το περιοδικό Εικόνες που κυκλοφορεί στις 3 Νοεμβρίου του 1961 και πραγματοποιεί τεράστιες πωλήσεις σε όλη την Ελλάδα.
Ο Κλεισθένης δεν υπήρξε μόνο ο φωτογράφος που αποτύπωσε με τον φακό του τις μεγαλύτερες μορφές και τα σημαντικότερα γεγονότα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα αλλά και από τους πρώτους θεατρικούς φωτογράφους που απαθανάτισε εκπληκτικά τους ηθοποιούς τόσο σε στημένες πόζες όσο και κατά την διάρκεια της παράστασης σε μια ιδιαίτερη στιγμή, ένα βλέμμα, μια ξεχωριστή τους κίνηση ώστε να έχει την έμπνευση να αποδώσει με τον ωραιότερο τρόπο την ατμόσφαιρα του έργου μέσα από τον φακό του.
Τρεις εβδομάδες πριν, η αγαπημένη ηθοποιός εμφανίζεται με τον Κώστα Μουσούρη στο θέατρο που φέρει το όνομά του, στο έργο “Φανή” του Μαρσέλ Πανιόλ, σε μια δυνατή ερμηνεία για την οποία ο γνωστός λογοτέχνης Άγγελος Τερζάκης θα γράψει ως την πιο άρτια μετά τον ρόλο της στο έργο “Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα” δίπλα στην μεγάλη Κατίνα Παξινού. Μετά από τέσσερα χρόνια παραμονής στο Εθνικό σε ρόλους ρεπερτορίου, η Τζένη απογειώνεται στο πλάι του Κώστα Μουσούρη και χρίζεται πρωταγωνίστρια όπου πλέον στην συνέχεια με τον δικό της θίασο πραγματοποιεί τα θεατρικά της όνειρα με έργα και παραστάσεις δικής της επιλογής.
Όπως αναφέρεται, ο σημαντικός αυτός θεατράνθρωπος αναδείκνυε πρωταγωνίστριες ανάμεσα στις οποίες και οι Έλλη Λαμπέτη, Ελένη Χατζηαργύρη, Αντιγόνη Βαλάκου, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη και Τζένη Ρουσσέα. Όπως θα δηλώσει χαρακτηριστικά ο ίδιος για το συγκεκριμένο θέμα:” Όταν κολακευτικά μου λένε ότι “έβγαλα” πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες, τους απαντώ ότι κανένας σκηνοθέτης και κανένας θεατρικός οργανισμός δεν μπορεί να καθιερώσει πρωταγωνιστές. Μπορεί να διέβλεψα το ταλέντο τους και ως σκηνοθέτης να το ανέδειξα με το κατάλληλο έργο. Το ταλέντο όμως δεν θα έμενε κρυφό θα ξεπηδούσε από το παλκοσένικο. Το ταλέντο πρώτα πηγάζει, μετά αντλείται και μετά διαμορφώνεται”.
