Η Πόπη Λάζου υπήρξε μια από τις πιο εντυπωσιακές ξανθιές της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Συνήθως υποδυόταν την εύπορη, άτακτη και δυναμική ζωντοχήρα, που με το πληθωρικό παρουσιαστικό της αποτελούσε «πειρασμό» για τους πρωταγωνιστές των ταινιών που συμμετείχε. Γι’ αυτό αν και δεν έπαιξε ποτέ πρωταγωνιστικούς ρόλους, έκανε πάντα αισθητή την παρουσία της.
Γεννήθηκε το 1937 στα Καλάβρυτα. Από το 1959 έως το 1977 πρωταγωνίστησε σε 25 ταινίες, δίπλα σε ιερά τέρατα, όπως τον Βασίλη Αυλωνίτη, τον Νίκο Σταυρίδη, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον Νίκο Ρίζο κ.α.
Τη δεκαετία του ’60 συμμετείχε σε πολλά θεατρικά σχήματα. Εμφανίστηκε και στο Εθνικό Θέατρο και συγκεκριμένα: στο Δραματικό Έργο “Το γαϊτανάκι” (1983 – Σκηνοθεσία: Τάκης Παναγόπουλος – Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή – Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης) & στο Έργο “Χαραυγή” (1972).
Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση στο Θέατρο της Δευτέρας (ΕΡΤ) και συγκεκριμένα στις παραστάσεις: “Το σταυροδρόμι” (1979) και “Ταγκό” (1980).
Το 1960 ο Φιλοποίμην Φίνος την εντάσσει στη Φίνος Φιλμ, και η Πόπη Λάζου παίρνει σημαντικούς ρόλους στις ταινίες “Τα κίτρινα γάντια” (1960), “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός” (1961), “Ζητείται ψεύτης” (1961) και “Η κυρία του κυρίου” (1962), όμως δεν θα έχει συνέχεια η η συνεργασία τους.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος στα 100+1 χρόνια του Ελληνικού Κινηματογράφου που οργάνωσε ο Δήμος Αθηναίων στο Σινέ Ορφέας με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ο Δήμαρχος Αθηναίων Θεόδωρος Μπεχράκης τίμησε την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2006 την Πόπη Λάζου με το Μετάλλιο της Πόλης, μαζί με άλλους 90 σημαντικούς ανθρώπους της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, όπως πρωταγωνιστές, σκηνοθέτες, τεχνικούς και μουσικοσυνθέτες για την αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς τους στην έβδομη τέχνη.
Το 1984 ο σύζυγός της, ο οποίος ήταν στρατιωτικός και πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κορέα, αρρώστησε βαριά και η Πόπη Λάζου αποφάσισε να αποσυρθεί από τον καλλιτεχνικό χώρο. Στη φωτογραφία που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο βλέπουμε την ηθοποιό να ποζάρει σε ταξίδι με τον άντρα της στα τέλη της δεκαετίας του ’50.