Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, που αποτυπώνει μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της ελληνικής θεατρικής ιστορίας, τον Αλέξη Μινωτή ως “Άμλετ” στις 25 Ιουλίου του 1938.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
“Μια εξαιρετικά εκφραστική φωτογραφία τραβηγμένη στις 25 Ιουλίου 1938, αποτυπώνει μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της ελληνικής θεατρικής ιστορίας: τον Αλέξη Μινωτή ως “Άμλετ”, σε μια ερμηνεία που έμελλε να μείνει ανεξίτηλη στο θεατρικό κοινό. Το βλέμμα του και η θεατρική ένταση που αναδύεται από κάθε του κίνηση, καθρεφτίζουν όχι μόνο τη δραματουργική ιδιοφυΐα του Σαίξπηρ αλλά και τη βαθιά εσωτερική του ανάγνωση από τον Έλληνα ηθοποιό.
Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1937 στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη και με έναν θίασο κορυφής: Αιμίλιος Βεάκης, Μάνος Κατράκης, Στέλιος Βόκοβιτς, Βάσω Μανωλίδου, Τιτίκα Νικηφοράκη, Ελένη Ζαφειρίου. Η επιτυχία υπήρξε σαρωτική, με παραστάσεις να δίνονται για τρία συνεχή χρόνια στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Αίγυπτο και σημαντικά θέατρα της Αγγλίας και της Γερμανίας (His Majesty’s, Frankfurter Schauspielhaus). Ο «Άμλετ», έργο-σταθμός του παγκόσμιου ρεπερτορίου που γράφτηκε το 1602, αποτελεί ένα διαχρονικό σχόλιο πάνω στη σύγκρουση ιδανικού και εξουσίας, στην παρακμή των θεσμών και στην αγωνία της ύπαρξης. Η σκηνή με το κρανίο του Γιορίκ και το «To be or not to be» ξεδιπλώνει τη φιλοσοφική διάσταση του έργου που ο Φώτος Πολίτης χαρακτήρισε ως «την ερημική συνομιλία του ποιητή με το πνεύμα του».
Ο Αλέξης Μινωτής, ηθοποιός φτιαγμένος από το υλικό του θεάτρου, με εκτόπισμα λόγου και ασκητική αφοσίωση στην τέχνη του, μετουσίωσε τον Άμλετ σε μια ερμηνεία απόλυτης αλήθειας. Υπήρξε από τις σπάνιες μορφές που συναντήθηκαν ουσιαστικά με το βάθος της σαιξπηρικής και της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, αποδίδοντας τους ρόλους με δύναμη και θεατρικό μεγαλείο. Μια παρουσία απόλυτης ταύτισης με τον ρόλο που ζούσε κάθε λέξη με το σώμα και την ψυχή.
Ένας αυθεντικός δραματουργός του σανιδιού που χάρισε στο ελληνικό θέατρο θέση ισότιμη στις σπουδαιότερες σκηνές του κόσμου. Οι ερμηνείες του αποτελούν πολύτιμο υλικό διδασκαλίας σε δραματικές σχολές και ζωντανό υπόδειγμα θεατρικής αλήθειας για κάθε νέο ηθοποιό.
