Όπως πολλές άλλες γιορτές, το Πάσχα γιορτάζεται με αφθονία από εξαιρετικά και νόστιμα φαγητά.

Εκτός από τα πολύχρωμα βραστά αβγά, υπάρχουν πολλές ακόμη λιχουδιές που κυριαρχούν στα παραδοσιακά πασχαλινά γεύματα σε όλον τον κόσμο. Τα φαγητά διαφέρουν ανά χώρα και περιοχή και περιλαμβάνουν γλυκά ψωμιά και γλυκίσματα, πιάτα με βάση το κρέας και τα αβγά, καθώς και πολλά κέικ και μπισκότα. Οι συνταγές είναι συχνά αρκετά απολαυστικές, ενώ προεξάρχουσα θέση κατέχουν τα τρόφιμα που απαγορεύτηκαν κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής.

Ανάμεσα στο πιάτα που στολίζουν το τραπέζι του Πάσχα στην Πολωνία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Αγγλία και σε τόσες άλλες χώρες είναι βέβαιο πως θα αντλήσετε έμπνευση για το δικό σας δείπνο.

Βόλτες στην Ευρώπη

Ναπολιτάνικη πασχαλινή πίτσα

Η pizza chena ή chiena είναι ένας συνδυασμός πίτσας και πίτας που προέρχεται από τη νότια Ιταλία. Περιέχει αβγά και ποικιλία τυριών και αλλαντικών, τα οποία ψήνονται μέσα σε ζύμη μπριζέ. Οι Ναπολιτάνοι την ετοιμάζουν τη Μεγάλη Παρασκευή για την Κυριακή του Πάσχα ή για να την πάρουν μαζί τους στο παραδοσιακό Pasquetta, το πικνίκ της Δευτέρας του Πάσχα.

Κυπριακές Φλαούνες

Το Μεγάλο Σάββατο στην Κύπρο προσφέρουν φλαούνες, ένα είδος αλμυρής ή γλυκιάς τυρόπιτας, κυρίως ως κέρασμα στα παιδιά που τραγουδούν από σπίτι σε σπίτι το τραγούδι της φλαούνας για την Ανάσταση. Η γέμισή της -ο φωκός όπως λέγεται- ετοιμάζεται 4-5 ώρες νωρίτερα ή από το προηγούμενο βράδυ και ζυμώνεται με παραδοσιακό προζύμι, αβγά και τυρί (τυρί φλαούνας, χαλούμι ή αναρή). Προαιρετικά προστίθενται σταφίδες, δυόσμος, μοσχοκάρυδο, γλυκάνισος, μαστίχα, μαχλέπι και σουσάμι για το γαρνίρισμα. Συνήθως είναι τετράγωνες ή στρογγυλές, ενώ κάποιες νοικοκυρές, που φτιάχνουν τριγωνικές φλαούνες, σχηματίζουν στις τρεις άκρες όπου ενώνεται η πίτα τα σταυρωμένα χέρια του Ιησού.

Τα donuts της Ισπανίας

Ονομάζονται rosquillas και είναι τηγανητά ή φουρνιστά ντόνατς με μια τρύπα στη μέση, που ξεχωρίζουν για την υφή τους: επειδή δεν χρησιμοποιείται μαγιά, έχουν μια πιο σφιχτή ζύμη, σαν κέικ. Αν και υπάρχουν πολλές εκδοχές, τα κλασικά rosquillas παρασκευάζονται με αβγά, ζάχαρη, γάλα, λάδι, ξύσμα λεμονιού, αλεύρι και μπέικιν πάουντερ. Κάποιοι τα πασπαλίζουν με ζάχαρη κανέλας και άλλοι τα αρωματίζουν με δεντρολίβανο ή τα μουσκεύουν σε λικέρ γλυκάνισου, που τους προσδίδει μια μοναδική γεύση! Αλλη κλασική ποικιλία είναι τα rosquillas de vino, που γίνονται με το γλυκό κρασί Moscatel.

Το ισπανικό τσουρέκι

Στην Ελλάδα το Πάσχα φτιάχνουμε τσουρέκια, στα οποία συνηθίζεται να τοποθετούμε ένα ή περισσότερα κόκκινα αβγά. Στην Ισπανία, πάλι, έχουν ένα ανάλογο έθιμο: τη Semana Santa (Μεγάλη Εβδομάδα) φτιάχνουν το Mona de Pascua, του οποίου η ζύμη μοιάζει με μπριός, με τη διαφορά ότι οι Ισπανοί δεν βάφουν τα αβγά που τοποθετούν επάνω. Η λέξη mona προέρχεται από την αραβική munna, που σημαίνει δώρο ή προσφορά, επειδή οι νονοί παραδοσιακά το προσφέρουν στα βαφτιστήρια τους το Πάσχα. Τα αβγά πάνω στο Mona de Pascua προορίζονται, κατά το έθιμο, για να σπάσουν στο κούτελο ενός αγαπημένου, ενώ η ποσότητα των αβγών εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού.

Η λευκή σούπα της Πολωνίας

Από ένα παραδοσιακό πασχαλινό τραπέζι της Πολωνίας δεν λείπει ποτέ η λευκή εκδοχή της σούπας μπορς, που ονομάζεται bialy barszcz ή zurek wielkanocny. Οι συνταγές για αυτό το πιάτο περνάνε από γενιά σε γενιά, οπότε καθεμία είναι μοναδική. Συνήθως, γίνεται με πατάτες, σκόρδο, sour cream, kielbasa (πολωνικά λουκάνικα), αβγά και ψωμί σίκαλης.

Simnel κέικ από το Ηνωμένο Βασίλειο

Χρονολογείται στα χρόνια του Mεσαίωνα (ίσως και πιο πίσω) και είναι το παραδοσιακό κέικ της Κυριακής του Πάσχα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία. Είναι ελαφρύ και γεμιστό με διάφορα αποξηραμένα φρούτα και μπαχαρικά. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι οι δύο στρώσεις marzipan (η γνωστή αμυγδαλόπαστα), μία στο ενδιάμεσο της ζύμης που ψήνεται μαζί με το κέικ και μία για επικάλυψη. Αυτή η δεύτερη στρώση γαρνίρεται κυκλικά με 11 ή 12 μπάλες, φτιαγμένες από αμυγδαλόπαστα κι αυτές, που αντιπροσωπεύουν τους 12 Αποστόλους χωρίς τον Ιούδα ή τον Ιησού και τους 12 Αποστόλους, χωρίς τον Ιούδα – για ευνόητους λόγους ο Ιούδας είναι persona non grata. Στο τέλος, το κέικ τοποθετείται για πολύ λίγο στο γκριλ, ώστε να ροδίσει η αμυγδαλόπαστα.

Η Pinca και το λιτό γεύμα της Κροατίας

Στην Κροατία γιορτάζουν το τέλος της νηστείας με ένα λιτό γεύμα, που περιλαμβάνει κυρίως χοιρινό, αβγά, φρέσκα κρεμμυδάκια και χρένο, ενώ ολοκληρώνεται με pinca, ένα γλυκό ψωμί με σταυρό στη μέση για την ημέρα του Πάσχα. Τα βασικά συστατικά του είναι άσπρο αλεύρι, αβγά, ζάχαρη, γάλα και λίπος και, ανάλογα με τα υλικά που έχει στην κουζίνα της κάθε νοικοκυρά, επιπλέον γεύση στη ζύμη δίνουν οι σταφίδες, το ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού, το ρούμι, καθώς και το Prosek, το αγαπημένο τοπικό επιδόρπιο κρασί. Pinca θα συναντήσουμε επίσης στη Σλοβενία, αλλά και στην Ιταλία.

Πράσινη Πέμπτη στη Γερμανία

Τη Μεγάλη Πέμπτη, γνωστή ως Gründonnerstag (δηλαδή Πράσινη Πέμπτη), στη Γερμανία συνηθίζεται η κατανάλωση φαγητών με πράσινο χρώμα, όπως σούπες με βότανα και μυρωδικά. Η πιο χαρακτηριστική ονομάζεται kerbelsuppe και έχει ως βασικό συστατικό τα μυρώνια. Ας σημειωθεί πως η λέξη grün στην πραγματικότητα προέρχεται από τη λέξη greinen, που σημαίνει κλάμα, θρήνος, μοιρολόι.

Μammi για τη Σκανδιναβία

Όσοι Φινλανδοί κάνουν mämmi -οι Σουηδοί το ονομάζουν memma- για το Πάσχα πρέπει να ξεκινήσουν την προετοιμασία του αρκετά νωρίς, καθώς πρέπει να το αφήσουν στο ψυγείο για 3 έως 4 ημέρες πριν το σερβίρουν. Το παραδοσιακό αυτό επιδόρπιο είναι φτιαγμένο από νερό, αλεύρι σίκαλης, αλεσμένη βύνη σίκαλης, μελάσα, αλάτι και αποξηραμένο ξύσμα από νεράντζι, για το άρωμα. Συνήθως τρώγεται κρύο, με γάλα ή με κρέμα γάλακτος.

Βόλτες στη Νότια Αμερική

Βραζιλιάνικος χαλβάς

Tο paçoca de amendoim που τρώνε οι Βραζιλιάνοι την ημέρα του Πάσχα είναι ανάλογο του δικού μας σιμιγδαλένιου χαλβά. Φτιάχνεται από απλά υλικά, που του χαρίζουν μια χαρακτηριστική γλυκο-αλμυρή γεύση και στεγνή υφή: αράπικα φιστίκια, αλάτι, ζάχαρη και, κάποιες φορές, αλεύρι μανιόκα. Σερβίρεται σε κομμάτια ή μπάρες – όταν του δίνουν κυλινδρικό σχήμα, μοιάζει με φελλό και ονομάζεται paçoquinhas. Η παρασκευή του paçoca για τη Μεγάλη Εβδομάδα ξεπερνά τα όρια της μαγειρικής, είναι ένα χριστιανικό τελετουργικό που τιμά τις αξίες της αγάπης, της αρμονίας και του αλτρουισμού μέσα στην οικογένεια.

Σούπα όσπριων στο Εκουαδόρ

Η fanesca είναι μια χορταστική σούπα που περιέχει μια ποικιλία σπόρων και φασολιών, καθώς και παστό μπακαλιάρο, και συνήθως γαρνίρεται με σφιχτά βρασμένα αβγά, τηγανητές μπανάνες Αντιλλών, βότανα, μαϊντανό και, μερικές φορές, εμπανάδας. Τα συστατικά διαφέρουν από νοικοκυριό σε νοικοκυριό, αλλά τα πιο συνηθισμένα είναι τα κουκιά, η κολοκύθα, το καλαμπόκι, το ρύζι, το σκόρδο, τα κρεμμύδια, ο αρακάς και το γάλα. Ιδανικά, χρησιμοποιούνται 12 διαφορετικά είδη οσπρίων και σπόρων για να γίνει η σούπα, τα οποία συμβολίζουν τους 12 Αποστόλους, ενώ ο μπακαλιάρος συμβολίζει τον Ιησού.

Μεξικάνικο γλυκό για τη Σταύρωση

Η capirotada είναι μια πουτίγκα ψωμιού που μοιράζεται τη Μεγάλη Παρασκευή. Οι συνταγές ποικίλουν σε όλη τη χώρα, αλλά είναι συνήθως φτιαγμένη από bolillo (μεξικανικό ψωμί, παραλλαγή της μπαγκέτας, αλλά πιο κοντό) εμποτισμένο με ζε- στό σιρόπι, το οποίο φτιάχνεται από ζάχαρη, ξύλα κανέλας και γαρίφαλα. Συνήθως πασπαλίζεται με ξηρούς καρπούς, σπόρους και αποξηραμένα ή, κάποιες φορές, φρέσκα φρούτα, όπως μήλα, χουρμάδες, σταφίδες, βερίκοκα, αράπικα φιστίκια, πεκάν, αμύγδαλα, κουκουνάρια και καρύδια, καθώς επίσης και με παλαιωμένο τυρί. Η capirotada συμβολίζει τη Σταύρωση: τα ξύλα κανέλας αντιπροσωπεύουν τον σταυρό, τα γαρίφαλα τα καρφιά, το σιρόπι το αίμα και το ψωμί το σώμα του Χριστού.

Πασχαλινή τούρτα Αργεντινής

Η torta pascualina έφτασε στην Αργεντινή και στην Ουρουγουάη στα τέλη του 19ου αι. από Ιταλούς μετανάστες της Λιγυρίας, κυρίως της Γένοβα. Πρόκειται για μια αλμυρή πίτα με ρικότα, σπανάκι, αγκινάρα, μαϊντανό και πολλά σφιχτά βραστά αβγά, τα οποία συμβολίζουν την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.