Ο Μεξικανός αρχιτέκτονας Francisco Pardo δημιούργησε ένα εν μέρει υπόγειο σπίτι για εξοχικό, που εντάσσεται με διακριτική ένταση στο φυσικό τοπίο. Η κατοικία σχεδιάστηκε για πελάτη που του αρέσει η αιωροπτερία. Το εξοχικό σπίτι είναι 442 τ.μ και βρίσκεται σε μια ασυνήθιστη τοποθεσία – ένα χωράφι με αβοκάντο που κατηφορίζει προς ένα δάσος.
Το Casa Aguacates βρίσκεται στο Valle de Bravo, μια αγροτική λιμναία πόλη που απέχει δύο ώρες με το αυτοκίνητο από την Πόλη του Μεξικού. Γνωστή για τον καλό καιρό και το γραφικό της έδαφος, η περιοχή είναι ένα δημοφιλές σημείο απόδρασης για τους κατοίκους των πόλεων.
Ο αρχιτέκτονας ήθελε να κρύψει την οικοδομή μέσα στη φύση, παράλληλα όμως να μεγιστοποιήσει την πρόσβαση σε θέα. Λόγω της αγάπης του πελάτη για την αιωροπτερία, ο αρχιτέκτονας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ταράτσα. Την ονόμασε «πέμπτη πρόσοψη». Είναι καλυμμένη με πράσινο και υπάρχουν 4 γραμμικοί φεγγίτες. Ετσι παντρεύεται με φυσικό τρόπο το σπίτι με το έδαφος. Παράλληλα διασφαλίζει τους χώρους διαβίωσης να διατηρούν σταθερή και ήπια θερμοκρασία στις ακραίες διακυμάνσεις της από μέρα σε νύκτα.
“Η κύρια ιδέα ήταν να έχουμε θέα στο δάσος, αλλά ο πελάτης ήθελε επίσης να αφήσει ανέπαφο το χωράφι με το αβοκάντο, έτσι φτάσαμε στην απόφαση να θάψουμε το σπίτι“, αναφέρει σε συνέντευξή του ο αρχιτέκτονας Francisco Pardo, ο οποίος εδρεύει στην Πόλη του Μεξικού.
Το μπροστινό τμήμα του σπιτιού είναι βυθισμένο κάτω από το έδαφος και είναι προσβάσιμο μέσω μιας εξωτερικής σκάλας στα νότια. Σε αυτή την πλευρά του σπιτιού υπάρχει άγρια βλάστηση, σε αντίθεση με το εξημερωμένο τοπίο που βρίσκεται στο πίσω μέρος. “Έτσι, το έργο είναι σαν να βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες, λειτουργώντας ως μια λεπτή έκφραση της ικανότητας της αρχιτεκτονικής να ασκεί έλεγχο – και να συνυπάρχει σε ευχάριστη ένταση με – το φυσικό της περιβάλλον,” συμπληρώνει.
Η εσωτερική διαρρύθμιση είναι απλή, σαν να ρέει. Ο αρχιτέκτονας σχεδίασε έτσι τους ανοιχτούς χώρους με όσο το δυνατόν λιγότερους τοίχους. Το σαλόνι, η κουζίνα και η τραπεζαρία ανοίγουν σε μια βεράντα που βλέπει στο δάσος. Από εδώ υπάρχει πρόσβαση σε υδρομασάζ και άνετο υπαίθριο σαλόνι.
Γύρω από τους χώρους βρίσκονται, το κύριο υπνοδωμάτιο, το παιδικό και δύο δωμάτια φιλοξενία, μαζί με ένα στούντιο. Στο πίσω μέρος του σπιτιού, ένα μεγάλο άνοιγμα συνδέει τους χώρους διαβίωσης με ένα αίθριο.
“Η περιοχή σκάφτηκε για να γίνει ένα εσωτερικό αίθριο, παρέχοντας μια δεύτερη πηγή ηλιακού φωτός και αερισμού, αλλά και για να προστεθούν περισσότερα φυσικά στοιχεία στο σπίτι”.
Σε όλο το σπίτι, ο αρχιτέκτονας χρησιμοποιούσε μια απλή παλέτα υλικών. Εκτός από γυμνούς τοίχους από σκυρόδεμα που δεν χρειάζονται συντήρηση, το σπίτι διαθέτει επίσης τοίχους καλυμμένους με Chukum, έναν παραδοσιακό στόκο από το Γιουκατάν, και χωρίσματα από ανακυκλωμένο ξύλο πεύκου. Η ομάδα χρησιμοποίησε επίσης ξύλο που είχε απομείνει από τη διαδικασία κατασκευής για να χτίσει μια καμπίνα κοντά. Αυτή η δομή χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος και σημείο επιφυλακής στο γύρω τοπίο. Σχεδιασμένο με βαθύ σεβασμό για τη φύση, το Casa Aguacates βρίσκεται στο σημείο συνάντησης μεταξύ των οικιακών χώρων, της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και της άγριας φύσης.
Φωτογραφία© Sandra Pereznieto, Diego Padilla.
