Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία η Μάρθα Καραγιάννη ποζάρει στην είσοδο του γηπέδου Καραϊσκάκη σε διάλειμμα των γυρισμάτων της ταινίας “Μια κυρία στα μπουζούκια” το καλοκαίρι του 1967.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Η Μάρθα Καραγιάννη το καλοκαίρι του 1967 στην είσοδο του γηπέδου Καραϊσκάκη σε διάλειμμα των γυρισμάτων της ταινίας “Μια κυρία στα μπουζούκια”. Το θρυλικό μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη και της Φίνος Φιλμ κάνει πρεμιέρα την Πρωτοχρονιά του επόμενου έτους ξεπερνώντας με την πρώτη προβολή του στους κιν/φους τα εξακόσιες χιλιάδες εισιτήρια. Πλημμυρισμένο από πολύχρωμα πλάνα, δροσιά, καλοκαίρι και τα υπέροχα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, μεταφέρει το κοινό στην ρομαντική Αθήνα της δεκαετίας του ’60 όπου επικρατεί το αξεπέραστο ελληνικό κέφι.
Η αξέχαστη ηθοποιός γεμίζει την μεγάλη οθόνη με την πληθωρική παρουσία, το εκρηκτικό ταμπεραμέντο και το καλλίγραμμο σώμα της σε μια περίοδο όπου έχοντας υπογράψει αποκλειστικό συμβόλαιο με τον Φίνο, γράφει την δική της ιστορία στο πανί. Στην φωτογραφία είναι ντυμένη με ένα εκπληκτικό κίτρινο σύνολο από τον γνωστό δημιουργό μόδας Γιάννη Βούρο ο οποίος επιμελείται όλα τα κοστούμια της ταινίας με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό το μαύρο φόρεμα με την “μαχαιριά” της Μαίρης Χρονοπούλου καθώς επίσης και πολλών εκ των λαμπερών πρωταγωνιστριών του ελληνικού σινεμά.
Το αυτοκίνητο στην φωτογραφία είναι η μαύρη πολυτελέστατη Buick Special την οποία αγοράζει ο Φίνος το 1962 όταν κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην αγορά και την χρησιμοποιεί σε πολλά από τα γυρίσματα γνωστών ταινιών του. Το 1963 την οδηγεί ο Αλέκος Αλεξανδράκης στο “Χωρίς ταυτότητα”, ένα χρόνο αργότερα ο “Ναυαρχούκος” Δημήτρης Νικολαΐδης στο “Δεσποινίς Δ/ντης” καθώς και ο σοφέρ που μεταφέρει σε δεξιώση το ζεύγος Καρέζη -Χρηστίδη στο “Ένας μεγάλος έρωτας”. Επίσης το 1965 την οδηγεί ο Μάνος Κατράκης στην “Ιστορία μιας ζωής” και ένα χρόνο αργότερα είναι το αυτοκίνητο που μεταφέρει την τραυματισμένη Ζωή Λάσκαρη στο “Δάκρυα για την Ηλέκτρα”.
Το πάθος του Φιλοποίμενα Φίνου για την έβδομη τέχνη τον οδήγησε στην δημιουργία στούντιο και εργαστηρίων εφάμιλλα με εκείνα του εξωτερικού, διαθέτοντας όχι μόνο πολλά από τα προσωπικά του αποκτήματα αλλά και όλα τα χρήματα του, δημιουργώντας κάθε φορά το καλύτερο τεχνικά και καλλιτεχνικά αποτέλεσμα. Ο σπουδαιότερος όλων.
