H Google τιμά με το doodle της τη Marie Tharp, την Αμερικανίδα γεωλόγο και ωκεανογράφο χαρτογράφο, που βοήθησε να αποδειχθούν οι θεωρίες της ηπειρωτικής μετατόπισης, ενώ σε συνεργασία με τον Bruce Heezen, δημιούργησε τον πρώτο επιστημονικό χάρτη του Ατλαντικού Ωκεανού.
Το 1998, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ονόμασε τη Tharp μία από τους μεγαλύτερους χαρτογράφους του 20ού αιώνα με το σημερινό Doodle να περιλαμβάνει μια διαδραστική εξερεύνηση της ζωής της.
H Marie Tharp γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1920 στο Μίσιγκαν. Ο πατέρας της, που εργαζόταν στο υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, κατασκεύαζε χάρτες ταξινόμησης εδαφών για το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ και ήταν ο πρώτος που της έμαθε τη δημιουργία χαρτών. Είχε έναν πολύ μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό, αλλά μεγάλωσε σχεδόν σαν μοναχοπαίδι.
Σύμφωνα με τα βιογραφικά στοιχεία της Βικιπαίδεια, η Tharp αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο το 1943 με πτυχία στην αγγλική γλώσσα και τη μουσική και τέσσερις πιστοποιήσεις. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος σήμαινε ότι περισσότερες γυναίκες είχαν προσληφθεί σε επαγγέλματα όπως γεωλογία πετρελαίων, μέχρι τότε ανδροκρατούμενα, και, έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα γεωλογίας στο Οχάιο, η Tharp προσλήφθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στο πρόγραμμα γεωλογίας πετρελαίου Αν Αρμπορ, όπου ολοκλήρωσε ένα μεταπτυχιακό.
Το άλμα της Tharp σε καριέρα στις επιστήμες της Γης είναι εξαιρετικό, δεδομένων των λίγων γυναικών σε αυτόν τον τομέα — οι γυναίκες αποκτούσαν λιγότερο από το 4% όλων των διδακτορικών των επιστημών της γης εκείνην την εποχή. Η Tharp εργάστηκε στο Πρότυπο Πετρέλαιο και Φυσικό Αέριο στην Τούλσα, αλλά βρήκε τη δουλειά απογοητευτική και πήρε πτυχίο στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο της Τούλσα, ενώ εργαζόταν ως γεωλόγος για την εταιρεία πετρελαίου Στάνολιντ. Μετεγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη το 1948 και έγινε η πρώτη γυναίκα που εργάστηκε στο Lamont Geological Observatory όπου γνώρισε τον γεωλόγο Bruce Heezen.
Ο Heezen συγκέντρωσε δεδομένα για το βάθος του ωκεανού στον Ατλαντικό Ωκεανό, τα οποία η Tharp χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει χάρτες του μυστηριώδους πυθμένα του ωκεανού. Νέα ευρήματα από ήχους (σόναρ που χρησιμοποιούνταν για να βρουν το βάθος του νερού) τη βοήθησαν να ανακαλύψει την κορυφογραμμή του Μεσοατλαντικού. Έφερε αυτά τα ευρήματα στον Heezen, ο οποίος τα απέρριψε ως “κοριτσίστικη συζήτηση”.
Ωστόσο, όταν συνέκριναν αυτά τα ρήγματα σε σχήμα V με τους χάρτες επίκεντρων του σεισμού, ο Heezen δεν μπορούσε να αγνοήσει τα γεγονότα. Οι τεκτονικές πλάκες και η μετατόπιση των ηπείρων δεν ήταν πλέον απλώς θεωρίες – ο βυθός της θάλασσας αναμφίβολα επεκτεινόταν. Το 1957, η Tharp και ο Heezen συνδημοσίευσαν τον πρώτο χάρτη του βυθού του ωκεανού στον Βόρειο Ατλαντικό.
Είκοσι χρόνια αργότερα, το National Geographic δημοσίευσε τον πρώτο παγκόσμιο χάρτη ολόκληρου του ωκεανού που γράφηκε από τη Tharp και τον Heezen, με τίτλο “The World Ocean Floor»”. Η Tharp δώρισε όλη τη συλλογή με τους χάρτες της στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου το 1995. Στον εορτασμό της 100ής επετείου του Τμήματος Γεωγραφίας και Χαρτών της, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου την ονόμασε μία από τις σημαντικότερες χαρτογράφους του 20ου αιώνα. Το 2001, το ίδιο αστεροσκοπείο όπου ξεκίνησε την καριέρα της, της απένειμε το πρώτο ετήσιο βραβείο Lamont-Doherty Heritage.
Πέθανε σε ηλικία 86 ετών 23 Αυγούστου 2006.
