Ο Φιλοποίμην Φίνος πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1977 και μια μέρα αργότερα πραγματοποιήθηκε η κηδεία του στο Α’ Νεκροταφείο. Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία ο Μάνος Κατράκης και ο Αλέκος Σακελλάριος φαίνονται συντετριμμένοι μετά την εξόδιο ακολουθία.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Στις 27 Ιανουαρίου του 1977 τελείται στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία του Φιλοποίμενα Φίνου με την παρουσία πλήθους κόσμου και εκατοντάδων καλλιτεχνών που παρευρίσκονται για να τον αποχαιρετήσουν. Πολλά από τα μεγαλύτερα αστέρια του ελληνικού σινεμά τα οποία ξεκίνησαν την καριέρα τους και καθιερώθηκαν μέσα από την μυθική πλέον εταιρεία του, εκφράζουν την βαθιά λύπη για τον χαμό του “Πατέρα τους” όπως χαρακτηριστικά τον προσφωνούσαν.
Ιδιαίτερα συγκινητικές είναι οι στιγμές όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη σπαράζει κυριολεκτικά την στιγμή της ταφής καθώς και των Νίκου Κούρκουλου και Κώστα Καζάκου οι οποίοι κρατούν το φέρετρο με τα μάτια τους πλημμυρισμένα από δάκρυα. Στην φωτογραφία, ο Μάνος Κατράκης (αριστερά) με τον Αλέκο Σακελλάριο μετά την εξόδιο ακολουθία φανερά συντετριμμένοι από το θλιβερό γεγονός. Ο σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός συνεργάζεται με τον Φίνο σε 14 ταινίες για τις οποίες ο μεγάλος κιν/φιστής υπήρξε πολύ υπερήφανος καθώς η επιβλητική παρουσία και η τεράστια υποκριτική δεινότητα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη προσέδιδε ιδιαίτερο κύρος στις δημιουργίες του.
Η συνεργασία του με τον Αλέκο Σακελλάριο υπήρξε εξίσου θριαμβευτική μέσα από 28 ταινίες αληθινά “διαμάντια” που παραμένουν μέχρι σήμερα κλασικές και αγαπημένες, θαυμάζοντας στο πρόσωπο του την ευφυΐα, την αξεπέραστη συγγραφική πένα και το έξοχο κάθε φορά σκηνοθετικό αποτέλεσμα. Ο Φίνος δεν υπήρξε απλά ένας άνθρωπος που λάτρεψε το συγκεκριμένο είδος αλλά η ίδια η ενσάρκωση της έβδομης τέχνης στην Ελλάδα. Πρωτοποριακός και καινοτόμος, μια πραγματική ιδιοφυΐα σε γνώσεις κιν/φικών και τεχνικών θεμάτων που άλλαξε τα μέχρι τότε δεδομένα με γνώμονα πάντα την υψηλή ποιότητα και την καλλιτεχνική αρτιότητα.
Όπως θα δηλώσει εύστοχα ο επί χρόνια συνεργάτης και αγαπημένος του φίλος σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος: “Αν υπήρχε έδρα κιν/φου στην Ακαδημία, ήταν ο μόνος που θα την δικαιούνταν”.
