Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι σε ορισμένα πουλιά αρέσει να πραγματοποιούν βιντεοκλήσεις!
Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς στη φύση, τα πουλιά ζουν σε κοπάδια. Η μοναξιά μπορεί να είναι ένα πραγματικό πρόβλημα για τα οικόσιτα πουλιά για αυτό και επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Northeastern θέλησαν να εξετάσουν εάν η συνομιλία μέσω βίντεο ενός πουλιού με άλλα πουλιά θα μπορούσε να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά.
Μια ομάδα 18 παπαγάλων από διαφορετικές φυλές, από τους κακατούα μέχρι τους αφρικανικούς γκρίζους παπαγάλους, εκπαιδεύτηκαν από τους ιδιοκτήτες τους να χτυπούν ένα κουδούνι όταν ήθελαν να συμμετάσχουν σε μια κλήση. Στη συνέχεια, τους έδειξαν μια σειρά εικόνων διαφορετικών πουλιών στη μελέτη και τους άφησαν να κάνουν έως δύο πεντάλεπτες κλήσεις μέσα σε ένα τρίωρο. Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν λιχουδιές για την εκπαίδευση των πουλιών, στη συνέχεια όμως οι λιχουδιές σταμάτησαν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δημιουργήθηκαν ισχυροί δεσμοί μεταξύ πολλών από τα πουλιά, με τους παπαγάλους να δείχνουν προτιμήσεις για το ποιον ήθελαν να καλέσουν. Όχι μόνο οι ερευνητές παρατήρησαν αλλαγές στην ένταση της φωνής τόσο σε κλήση, όσο και σε απάντηση -παρόμοιες με τη συμπεριφορά τους στην άγρια φύση-, αλλά πολλοί ιδιοκτήτες είδαν τα πουλιά τους να αποκτούν νέες δεξιότητες. Αναζητούσαν τροφή, πετούσαν μέσα στο σπίτι, έβγαζαν και άλλες “φωνούλες”. Ένας ιδιοκτήτης σχολίασε μάλιστα ότι είδε το πουλί τους να ‘ζωντανεύει’ κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.
Τα πουλιά παρακολουθούνταν στενά από τους ανθρώπους τους κατά τη διάρκεια των κλήσεων, στους οποίους δόθηκε εντολή να τερματίσουν το βίντεο, εάν τα πουλιά έφευγαν ή έδειχναν σημάδια αγωνίας. Αν και τρία πουλιά από την αρχική ομάδα αποχώρησαν από τη μελέτη, τα υπόλοιπα 15 είχαν μια συνολική θετική εμπειρία. Σήμερα υπάρχει ένα θηλυκός παπαγάλος cockatoo, η Goffin, που παρακολουθεί η ερευνήτρια Jennifer Cunha, o oποίος εξακολουθεί – πάνω από ένα χρόνο αργότερα – να συνομιλεί με έναν Αφρικανό γκρι από την ομάδα.
Για τη Rébecca Kleinberger, επίκουρη καθηγήτρια στο Northeastern, η μελέτη ήταν ένας θαυμάσιος τρόπος βελτίωσης της ποιότητας ζωής αυτών των ζώων. Οι παπαγάλοι δεν εξημερώνονται με τον ίδιο τρόπο όπως οι γάτες ή οι σκύλοι. Αν οι ιδιοκτήτες τους διατηρήσουν κάποια επαφή των παπαγάλων που έχουν στο σπίτι και με άλλα πουλιά, συνομήλικα, τότε θα καταφέρουν να ‘εμπλουτίσουν’ τη ζωή τους.
«Δεν λέμε ότι μπορείτε να τους κάνετε τόσο χαρούμενους όσο θα ήταν στην άγρια φύση», λέει η ερευνήτρια. «Προσπαθούμε να υπηρετήσουμε αυτούς που είναι ήδη [σε αιχμαλωσία]».
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι -συμπεριλαμβανομένης της ασθένειας- για τους οποίους ορισμένοι παπαγάλοι σε αιχμαλωσία δεν μπορούν να ζήσουν με άλλα πουλιά. Για αυτά τα ζώα, τα βίντεο παρέχουν μια σημαντική διέξοδο που αποδεικνύεται και από δύο ηλικιωμένα μακάο στη μελέτη. Αυτά τα δύο άρρωστα αρσενικά ήρθαν κοντά και ο δεσμός τους ήταν άμεσος. Ενώ δεν είχαν δει άλλο μακάο για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, τους άρεσε να χορεύουν και να τραγουδούν μαζί. Φώναζαν ακόμη και «Γεια! Ελα εδώ! Γειά σου!” όταν κάποιος θα απομακρυνόταν από την οθόνη.
«Μιλάει πραγματικά για το πόσο γνωστικά πολύπλοκα είναι αυτά τα πουλιά και πόση ικανότητα έχουν να εκφραστούν», λέει η Ilyena Hirskyj-Douglas, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης που συνεργάστηκε στη μελέτη. «Ήταν πραγματικά όμορφα, αυτά τα δύο πουλιά, για μένα».
Η καθηγήτρια Ilyena Hirskyj-Douglas είχε πάρει μέρος και σε μια ομάδα ερευνητών από τη Σκωτία και τη Φινλανδία που ανέπτυξαν ένα πρωτοποριακό gadget που επιτρέπει και σε σκυλιά να καλούν τους ιδιοκτήτες τους στο τηλέφωνο. Το DogPhone, όπως ονομάζεται, δηλαδή, ένας αισθητήρας κρυμμένος μέσα σε μια μπάλα που ενεργοποιεί μια βιντεοκλήση από έναν υπολογιστή, κάθε φορά που κινείται. Ο Ζακ, το 10χρονο μαύρο λαμπραντόρ της ερευνήτριας, παρείχε άφθονη έμπνευση στην ανάπτυξη της συσκευή επικοινωνίας. Αν και δεν είναι απολύτως σίγουρη ότι ο Ζακ γνώριζε ότι την καλούσε κάθε φορά που έπαιζε με τη μπάλα, η Hirskyj- Douglas δήλωσε ότι δεν τον εκπαίδευσε ποτέ να τη χρησιμοποιεί.
