Από τη νέα application mania, το dubmash, και το χιούμορ εν γένει, μέχρι τον Osho και το διαλογισμό, μια κουβέντα με τον Νικόλα Αγγελή είναι πάντα απολαυστική, γιατί αγγίζει φιλοσοφικές περιοχές. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στη Φιλουμένα, στο Εθνικό Θέατρο, και ανάμεσα στις παραστάσεις βρήκε χρόνο για να μας μιλήσει, ώστε να τον γνωρίσουμε.
Παρακολουθούσα τον Νικόλα καιρό μέσα από τα social media. Πάντα με ιντριγκάρουν άνθρωποι που σπάνε τις comme il faut επιταγές και το πρωτόκολλο και συμπεριφέρονται με ειλικρίνεια απέναντι στην προσωπικότητά τους. Έτσι και ο Νικόλας μού είχε δημιουργήσει έντονα την επιθυμία να δω πώς είναι ο άνθρωπος πίσω από την online persona που δεν περνά διόλου απαρατήρητη. Τον γνώρισα τυχαία στην πρεμιέρα του Rocky Horror Show του Κωνσταντίνου Ρήγου. Ήταν κομψά ντυμένος, είχε μια ενδιαφέρουσα συστολή και ευγένεια και, μακριά από περιττές αβρότητες, εύκολα ξεκινήσαμε μια ουσιαστική και ειλικρινή κουβέντα για την τέχνη και τους εκπροσώπους της, από αυτές που δεν εγκαινιάζεις συχνά ούτε καν με ανθρώπους, με τους οποίους νιώθεις οικειότητα. Αβίαστα γοητευτικός, με σαρδόνιο χαμόγελο και κακοχτενισμένα μαλλιά, μου κέντρισε το ενδιαφέρον στην προσωπική επαφή ακόμη περισσότερο για να τον γνωρίσω. Η αφορμή ήρθε με την παράσταση Φιλουμένα, στο Εθνικό Θέατρο, που απολαμβάνει διθυραμβικές κριτικές. Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, έναν από τους πιο καλούς ηθοποιούς της γενιάς του. Το dubmash είναι η νέα σου μανία. Πώς το αντιμετωπίζουν οι φίλοι σου στην υποκριτική; Είναι και αυτό στο κομμάτι της δημιουργικότητας. «Κάνε μια βλακεία». Εγώ την απολαμβάνω πάρα πολύ. Έχω επίγνωση αυτού που κάνω προφανώς. Αλλά με διασκεδάζει πολύ. Ποια είναι η διαφορά σοβαρότητας και σοβαροφάνειας; Όταν παίρνεις κάτι στα σοβαρά, είναι το κατά πόσο βάζεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά μέσα σε αυτό. Η σοβαροφάνεια είναι η κατάσταση που το παίζεις σοβαρός και πιστεύεις πως αυτό έχει κάποια επίδραση. Οι άλλοι σε βλέπουν ως κάτι πιο σημαντικό από αυτό που είσαι.Πιστεύεις ότι οι εκπρόσωποι του ελληνικού θεάτρου εν γένει πάσχουν από μια έντονη μορφή υπερβολικής σοβαροφάνειας και έχουν δαιμονοποιήσει την ποπ κουλτούρα; Γενικά, υπάρχει ένα κομμάτι του χώρου που είναι πραγματικά πολύ καλοί ηθοποιοί και η προσέγγισή τους είναι βαθιά και ουσιαστική, είναι cool με το να μην ακολουθείς τις νόρμες συμπεριφοράς. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να έχω μια συγκεκριμένη εικόνα επειδή είμαι ηθοποιός. Υπάρχει και ένα κομμάτι του χώρου που πιστεύει ότι ο ίδιος ο άνθρωπος καθορίζεται ως προσωπικότητα από το είδος της τέχνης που κάνει και αυτό είναι μια μορφή τρέλας: Να νομίζεις πως, επειδή είσαι καλός ηθοποιός, είσαι και σπουδαίος ως άνθρωπος. Καλό είναι να μην παίρνουμε τα πράγματα πολύ στα σοβαρά. Πιστεύεις ότι η ελληνική κοινωνία έχει παιδεία πάνω στο κωμικό; Για μένα το χιούμορ είναι όταν ένας άνθρωπος ή μια κοινωνία μπορούν να δουν τις πλευρές τους όλο και πιο βαθιά. Όσο εμβαθύνουν, τόσο γίνεται και πιο αστείο. Οι διαφορετικές εκφάνσεις μας, οι μάσκες που φοράμε στη ζωή μας είναι πραγματικά αστείες. Η ελληνική κοι- νωνία είναι μια κοινωνία που κρύβει αυτές τις πλευρές της. Υπάρχει η λογική τού «τα εν οίκω μη εν δήμω». Γι’ αυτό και η stand-up comedy στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Ενώ η Αμερική, που είναι μια κοινωνία σε ένα σχετικά ίδιο δυτικό πλαίσιο, πάσχει πολύ περισσότερο, ένα κομμά- τι της έχει εμβαθύνει περισσότερο και μπορεί να τις αναγνωρίσει. Όταν βγαίνει ένας standup κωμικός και κάνει πλάκα με τις πιο βαθιές παθογένειες της κοινωνίας, είναι πραγματικά αστείο. Είναι σαρκαστικοί απέναντι στην κοι- νωνία, αλλά εξίσου και στον εαυτό τους, στον οποίο έχουν εμβαθύνει.
Δείτε όλες τις φωτογραφίες και διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο InStyle Ιουνίου που κυκλοφορεί.
