Η Joan Collins κάνει κατάθεση ψυχής στα απομνημονεύματά της που κυκλοφορούν σε λίγες ημέρες και μιλά για όλους και για όλα με κάθε ειλικρίνεια χωρίς να φοβάται πλέον αν θα τσαλακωθεί ή θα προκαλέσει αντιδράσεις.
Η θρυλική σταρ, στα 90 της χρόνια, ξετυλίγει τις στιγμές της ζωής της στο βιβλίο της, που κυκλοφορεί στις 28 Σεπτεμβρίου και σοκάρει με τις εξομολογήσεις και τις αποκαλύψεις της.
Στο νέο απόσπασμα που δημοσιεύει η Daily Mail, η Joan Collins γράφει για την ανέλπιστη συνάντησή της με το ιερό τέρας του Χόλιγουντ, Marilyn Monroe, την προειδοποίηση που της έδωσε όσον αφορούσε στους άνδρες της showbiz αλλά και τις εμπειρίες της με τους γυναικάδες του χώρου της.
Η συνάντηση με τη Marilyn Monroe
“Στην αρχή δεν κατάλαβα ποια ήταν η ξανθιά που καθόταν μόνη της στο μπαρ. Είχα φτάσει στο Χόλιγουντ μόλις λίγους μήνες νωρίτερα και ακόμη έβρισκα τον δρόμο μου. Έπειτα από λίγα λεπτά η γυναίκα γύρισε προς το μέρος μου και μου είπε μάλλον λυπημένη: “Με ήθελαν για πρωταγωνίστρια στο Κορίτσι με την Κόκκινη Βελούδινη Κούνια αλλά είμαι πολύ μεγάλη”
Η ταινία που ανέφερε ήταν ο πρώτος μου πρωταγωνιστικός ρόλος από τότε που έφτασα στις ΗΠΑ σε ηλικία 20 ετών. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι αυτή η χλωμή γυναίκα ήταν η μυθική Marilyn Monroe” έγραψε η σταρ και συνέχισε: “Ήταν εξαιρετικά φιλική, οπότε αρχίσαμε να συζητάμε. Μετά από μερικά μαρτίνι, με προειδοποίησε για την παρενόχληση στο Χόλιγουντ και τους “λύκους σε αυτή την πόλη.”
Της απάντησα ότι τους είχα συνηθίσει έπειτα από αρκετά χρόνια στη βρετανική κινηματογραφική βιομηχανία. ‘Όλοι μας έπρεπε να ανεχτούμε να μας χτυπάνε τον πισινό και να μας κοιτάζουν οι άντρες στο ντεκολτέ“, της είπα.
“Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στα αφεντικά του στούντιο, γλυκιά μου”, απάντησε η Marilyn Monroe. “Αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν, θα σου κόψουν το συμβόλαιο. Έχει συμβεί σε πολλά κορίτσια. Ιδιαίτερα πρόσεχε τον Zanuck. Αν δεν πάρει αυτό που θέλει, θα σε απολύσει.”
“Λοιπόν, ευχαριστώ για τη συμβουλή“, είπα. “Θα μείνω σίγουρα μακριά του.” Προσπάθησα να ακούσω την προειδοποίησή της. Αλλά στο στούντιο λίγες μέρες αργότερα, ο ίδιος ο Darryl Zanuck [παραγωγός κλασικών ταινιών όπως The King and I, The Longest Day, Carousel και The Snows of Kilimanjaro] όρμησε πάνω μου, παγιδεύοντάς με σε έναν τοίχο.
Αναπνέοντας καπνούς από πούρα, σφύριξε: “Δεν είχες κανέναν αν δεν είχες εμένα, γλυκιά μου. Είμαι ο μεγαλύτερος και ο καλύτερος και μπορώ να συνεχίσω όλη τη νύχτα.”
Ήμουν τόσο σοκαρισμένη που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα να πω. Κατάφερα να ξεφύγω και έτρεξα πίσω στο πλατό. Χαίρομαι που έμεινα άφωνη, γιατί άκουσα ότι μια στάρλετ απολύθηκε πρόσφατα επειδή όταν της είπε: “Μωρό μου, είμαι ο μεγαλύτερος στη δουλειά…” απάντησε με: “Το καλό που σου θέλω, γιατί είσαι μόνο 1,57 μ.”.
Έγινε θρύλος ότι είχε ένα χρυσό αντίγραφο του ανδρισμού του στο γραφείο του ως βαρίδι για χαρτί. Αλλά ήταν αλήθεια – το είδα μια φορά στο γραφείο του. Μπιαχ!
Στον απόηχο του σκανδάλου Harvey Weinstein, η πλήρης έκταση της εξαχρείωσης στην οποία αναγκάζονταν να κατρακυλήσουν οι όμορφες νεαρές ηθοποιοί για πιθανούς ρόλους βγήκε επιτέλους στο φως και δεν συνεχίζεται πλέον – ή τουλάχιστον δεν είναι πλέον αποδεκτή. Το ελπίζω. Αλλά αυτό συνεχίστηκε για πάρα πολλές δεκαετίες. Το ξέρω, γιατί ήμουν εκεί” έγραψε η Joan Collins αναφερόμενη στο κίνημα #MeToo και την παρενόχληση ή την κακοποίηση που δέχθηκαν πάρα πολλές ηθοποιοί.
Η σταρ πρόσθεσε: “Η πρώτη μου συνάντηση με τον καναπέ του κάστινγκ ήταν όταν έκανα δοκιμές για τον πρωταγωνιστικό ρόλο ανήλικης στη βρετανική ταινία του 1952 I Believe in You. Ένας από τους παραγωγούς είχε κάνει τόσο προφανείς τις προθέσεις του που έπρεπε να τον αποφύγω κρυμμένη σε μια ντουλάπα στο τμήμα κοστουμιών, βοηθούμενη από συμπαθείς ενδυματολόγους, και περιμένοντας μέχρι να φύγει από το στούντιο για να πάρω το λεωφορείο και το μετρό για το σπίτι. Αλλά μετά το τρίτο μου δοκιμαστικό με έπιασε και με έπεισε να δεχτώ να με πάει σπίτι με τη φανταχτερή Bentley του. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, άρπαξε το χέρι μου και το έβαλε στο ανοιχτό φερμουάρ του. Ούρλιαξα από τρόμο και τράβηξα το χέρι μου μακριά. “Τι συμβαίνει; Δεν θέλεις τον ρόλο;” μου έριξε μια λάγνα ματιά.
‘Όχι τόσο πολύ’” φώναξα, σε μια παιδική αντίδραση κλαίγοντας, καθώς συνειδητοποιούσα ότι είχα χάσει τις πιθανότητές μου. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ γυμνό άντρα, πόσο μάλλον να τον νιώσω.
“Είσαι ψυχρή!” σφύριξε. Ήταν η πρώτη φορά που με αποκαλούσε έτσι ένας άντρας, αλλά δυστυχώς όχι η τελευταία. Οι άνδρες που, επειδή ήταν πλούσιοι ή ισχυροί, θεωρούσαν τις γυναίκες παιχνιδάκια, μπορούσαν να γίνουν πολύ σκληροί.
Αλλά το πρόσφατο φως που έχει πέσει στη βιομηχανία κινηματογράφου δεν έπεσε μόνο στον θεσμικό σεξισμό του Χόλιγουντ – έπεσε επίσης σε κάθε επιχείρηση που διοικείται από αδίστακτους, ισχυρούς και μισογύνηδες άνδρες σε άλλους κλάδους. Ευτυχώς, αυτός ο παραγωγός αγνοήθηκε από τον σκηνοθέτη και τον επικεφαλής του στούντιο, οπότε πήρα αυτόν τον ρόλο παρά τις απειλές του. Ωστόσο, εξακολουθούσε να με κυνηγάει, και όταν του είπα ότι δεν ενδιαφερόμουν και ότι ήμουν ακόμη παρθένα, με αποκάλεσε “ψυχρή μικρή μάγισσα.”
Δεν ήταν μόνο οι παραγωγοί που παρενοχλούσαν. Δυστυχώς, πολλοί από τους ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάστηκα θεωρούσαν θεϊκό δικαίωμά τους να κάνουν σεξ με την πρωταγωνίστριά τους. Στην ηλικία των 21 ετών είχα πει επανειλημμένα όχι σε έναν όμορφο, αν και κοντό, διάσημο ηθοποιό με τον οποίο συνεργαζόμουν.
Joan Collins, 1955 pic.twitter.com/oAZkxeYrMM
— 𝙉𝙤𝙨𝙩𝙖𝙡𝙜𝙞𝙖. (@Dear_Lonely1) September 13, 2023
Ένα βράδυ μετά τα γυρίσματα, ακολούθησε το αυτοκίνητό μου και όταν σταμάτησα στην πύλη εξόδου της Twentieth Century Fox, φώναξε με όλη του τη δύναμη: “Ηλίθια αγελάδα – θα έχεις σβήσει μέχρι τα 23 σου!“.
Ευτυχώς, είχα συμβόλαιο και έναν καλό μισθό, οπότε θεωρούσα τον εαυτό μου σχετικά ασφαλή μέχρι να φτάσω στα 27, που θεωρούνταν ευρέως από τα αφεντικά των στούντιο ως η ηλικία που οι γυναίκες έχαναν τη σεξουαλική τους γοητεία.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν έκανα προωθητική εκστρατεία στον Τύπου στη Νέα Υόρκη, ο ατζέντης μου μου εξασφάλισε μια συνέντευξη με έναν πολύ διάσημο παραγωγό για έναν ρόλο που πραγματικά ήθελα. Πήγα υπάκουα στο γραφείο του στις 6 το απόγευμα, και όταν έφτασα, η γραμματέας του μόλις έφευγε. “Είναι εκεί μέσα.” Μου έδειξε ένα πίσω δωμάτιο. “Σε περιμένει.”
Μπήκα σε μια κρεβατοκάμαρα και μια φωνή φώναξε, “Έλα μέσα”, από μια άλλη πόρτα. Μπήκα δειλά-δειλά μέσα και εκεί ήταν, ξαπλωμένος στην μπανιέρα χωρίς ούτε μια φούσκα να καλύπτει τον ανδρισμό του, τον οποίο άγγιζε.
“Κάτσε κάτω” διέταξε, δείχνοντας προς την άκρη της μπανιέρας.
“Είμαι μια χαρά, ευχαριστώ. Θα σταθώ όρθια‘ ‘Έλα μέσα”, χαμογέλασε. “Το νερό είναι ωραίο. “Ω, όχι, ευχαριστώ. Προσπάθησα να μην φρίξω, ούτε να προσέξω τι έκανε στον εαυτό του κάτω από το σαπουνόνερο.
Έπειτα από μια ολιγόλεπτη κουβέντα για την ταινία, για την οποία υποστήριξα ότι ήταν απολύτως κατάλληλη για μένα, καθώς ο χαρακτήρας που αφορούσε ήταν Αγγλίδα, συμφώνησε ότι θα ήμουν τέλεια, και στη συνέχεια επέμεινε να μοιραστώ το μπάνιο του.
“Λυπάμαι, πρέπει να φύγω – έχω ραντεβού με το αγόρι μου”, τραύλισα, έχοντας τρομερή επίγνωση ότι δεν θα έπαιρνα αυτόν τον ρόλο τώρα.
“Ποιος είναι ο φίλος σου;” με ρώτησε. “Ω, δεν τον ξέρεις. Είναι ένας νεαρός ηθοποιός – ο Warren Beatty.”
“Γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου με άγνωστους ηθοποιούς;” είπε, αρχίζοντας να ακούγεται ενοχλημένος. ‘Έλα, πάμε στο 21 [κλαμπ και εστιατόριο της Νέας Υόρκης] απόψε. Είμαι ένας σημαντικός άνθρωπος. Μπορούμε να διασκεδάσουμε. Παρεμπιπτόντως, πόσο χρονών είσαι;”
“Είκοσι πέντε”, μουρμούρισα.
“Είκοσι πέντε, ε; Δεν είναι πια νέος σ’ αυτήν τη δουλειά, γλυκιά μου“. Κοίταξα το άσχημο 55χρονο πρόσωπό του, γύρισα και έφυγα. “Δεν θα προχωρήσεις πολύ σ’ αυτήν τη δουλειά, μικρή, αν συμπεριφέρεσαι σαν αυταρχική σκύλα!“, φώναξε πίσω μου.
Η Αμερικανίδα Kim Novak πήρε τον ρόλο αλλά η προφορά της δεν εντυπωσίασε.
Ένας άλλος ρόλος που πόθησα εκείνη την εποχή ήταν αυτός της βασίλισσας της Αιγύπτου Κλεοπάτρας. Τόσο ο επικεφαλής της Fox, Buddy Adler, όσο και ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, ένας Έλληνας κύριος αρκετά μεγάλος για να γίνει παππούς μου, με βομβάρδισαν με προτάσεις και λουλούδια, καταλήγοντας σε υποσχέσεις ότι θα με έβαζαν ως Κλεοπάτρα, αρκεί να ήμουν “καλή” σ’ αυτούς. Και οι δύο χρησιμοποίησαν αυτόν τον ευφημισμό, αρκετά διαδεδομένο στο Χόλιγουντ εκείνη την εποχή.
Buddy Adler at Work… on the set of From Here to Eternity with Montgomery Clift and Burt Lancaster… https://t.co/sSf7vc1OdO pic.twitter.com/bVAb995F0D
— Classic Movie Hub (@ClassicMovieHub) June 22, 2023
Δεν μπορούσα και δεν ήθελα – και μόνο η σκέψη ότι αυτοί οι γέροι με άγγιζαν ήταν εντελώς αποκρουστική. Έτσι, απέφυγα και βούτηξα και κρύφτηκα γύρω από το χώρο και έβρισκα δικαιολογίες, ενώ το στούντιο με δοκίμαζε για την Κλεοπάτρα επ’ άπειρον, με διάφορους ηθοποιούς που, για να πούμε ότι ήταν ξύλινοι, θα ήταν άδικο για τα δέντρα.
Κάποια στιγμή ο κ. Adler με στρίμωξε να χορέψω μαζί του σε ένα λαμπερό πάρτι της βιομηχανίας. Μου είπε ότι μετά την Κλεοπάτρα θα είχα “την επιλογή των σεναρίων” και ότι θα με εγκαθιστούσε σε ένα διαμέρισμα το οποίο θα πλήρωνε εφόσον μπορούσε να με επισκέπτεται τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα.
Έχοντας ξεμείνει από δικαιολογίες, ξεσπάθωσα: “Κύριε Adler, ήρθα εδώ με τον ατζέντη μου, τον Jay Kanter. Γιατί δεν συζητάμε αυτή τη συμφωνία μαζί του;”
“Γλυκιά μου, έχεις πολύ χιούμορ”, είπε.
“Και η αίσθηση του χιούμορ είναι το μόνο που θα πάρεις ποτέ από μένα”, ψιθύρισα καθώς τον άφηνα στην πίστα.
Πώς έσπασε το ρεκόρ του Burton
Η Elizabeth Taylor πήρε τον ρόλο απέναντι από τον Richard Burton, άλλον έναν ηθοποιό που παρενοχλούσε, με τον οποίο είχα παίξει μαζί του στην πολεμική ταινία του 1957 Sea Wife.
Ο Richard μου είχε πει ότι αν δεν πήγαινα στο κρεβάτι μαζί του θα έσπαγα το ρεκόρ του.
“Τι είναι αυτό;” ρώτησα. “Έχω κοιμηθεί με όλες τις συμπρωταγωνίστριές μου”, καυχήθηκε.
“Λοιπόν, δεν θα γίνω άλλος ένας αριθμός, οπότε υποθέτω ότι θα σπάσω το ρεκόρ σου!” Μετά βίας μου μίλησε για το υπόλοιπο των γυρισμάτων. Ομοίως, ο George Peppard. Κάναμε μαζί το The Executioner και αφού παρευρέθην σε ένα πάρτι για να γιορτάσουμε την έναρξη των γυρισμάτων, με άφησε στο σπίτι μου στο Λονδίνο και μετά προσπάθησε να με αρπάξει. Όταν τον έσπρωξα μακριά, λέγοντας ότι ήμουν παντρεμένη και είχα δύο μικρά παιδιά, με κατηγόρησε ότι είμαι “απόλυτα τετράγωνη.”
Για να μην μιλήσω άσχημα για τους νεκρούς (αλλά θα το κάνω!), ο Peppard αποδείχθηκε υπερενθουσιώδης στον ερωτικό τομέα. Φορώντας τίποτε άλλο εκτός από εσώρουχο και ένα σεντόνι κατά τη διάρκεια της πρώτης ερωτικής μας σκηνής, βρισκόμουν κάπως σε μειονεκτική θέση, καθώς τα 1,88 μ του ήταν απλωμένα πάνω μου.
Η υπεύθυνη της γκαρνταρόμπας τράβηξε το σεντόνι τελευταία στιγμή καθώς αυτός μπήκε στη σκηνή. Προσπάθησα να του δώσω ένα φιλί με κλειστό στόμα, αλλά δεν του άρεσε καθόλου και προσπάθησε να μου δώσει γαλλικό φιλί. Όταν απομάκρυνα ευγενικά τη γλώσσα του από τον λαιμό μου για τέταρτη φορά, θύμωσα.
Διαμαρτυρήθηκα στον σκηνοθέτη μας, τον Sam Wanamaker, ενώ ο κύριος Peppard παρακολουθούσε διασκεδάζοντας καθώς το τμήμα μακιγιάζ προσπαθούσε να φτιάξει τα καλυμμένα με κραγιόν πρόσωπά μας.
Απλώς κάνε το λίγο λιγότερο δυνατά, George“, είπε ο Sam με πειθώ.
“Εντάξει'”, γρύλισε ο μεγάλος σταρ, και ξεκινήσαμε πάλι.
“Δράση! Σεντόνι έξω, Peppard πάνω, γλώσσα μέσα – αχ! Ο Sam τελικά ικανοποιήθηκε και φώναξε: “Στοπ.”
“Το ευχαριστήθηκες αυτό;” χαμογέλασε ο Τζορτζ.
‘Όχι, το μισούσα. Και δεν χρειαζόταν να είσαι τόσο “μεθοδικός” ανταπάντησα καθώς πάλευα να ξαναβάλω τη ρόμπα μου για να καλύψω τη γύμνια μου, προσπαθώντας να μην γίνω το καμπαρέ της ημέρας για το συνεργείο
“Είσαι τόσο σεμνότυφη“, ειρωνεύτηκε. ‘Οι περισσότερες ηθοποιοί το λατρεύουν“
“Λοιπόν, εγώ δεν είμαι μία από αυτές.” Απομακρύνθηκα, άφωνη από οργή.
Ύστερα από αυτό, ο George ήταν τόσο θυμωμένος και οξύθυμος που επικοινωνούσαμε μόνο μέσω των αντίστοιχων μακιγιέρ μας και κατά τη διάρκεια των σκηνών μας.
Όταν ο George πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια νέα δραματική σειρά με τίτλο Oil, ήταν τόσο δύσκολος που ο παραγωγός Aaron Spelling τον απέλυσε. Έκαναν νέο καστ με τον John Forsythe, το μετονόμασαν σε Δυναστεία … και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Δεν νομίζω ότι θα άντεχα εννέα χρόνια να δουλεύω με τον George Peppard” αποκάλυψε για τον τηλεοπτικό ρόλο που την καθιέρωσε στη συνείδηση του τηλεοπτικού κοινού παγκοσμίως.
