Τις σκέψεις και τις αμφιβολίες που είχε μέχρι να φέρει στον κόσμο το τρίτο της παιδί μοιράστηκε η Άριελ Κωνταντινίδη. Η ηθοποιός που στα 54 έγινε ξανά μητέρα, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα ONtime και περιέγραψε τις δεύτερες σκέψεις που είχε αλλά και πόσο αποφασισμένη ήταν.

«Ήμουν αποφασισμένη, όμως πολλές φορές δείλιασα, σταμάτησα, αναρωτήθηκα μήπως μου έχει γίνει έμμονη ιδέα. Για να το θέλω τόσο πολύ, τι κρύβει αυτό; Και κρύβονταν πολλά πίσω από την απόφαση μου. Τελικά ένιωσα ότι ήταν και μια αποστολή. Ακριβώς επειδή εγώ είμαι το τρίτο παιδί της οικογένειας, ήμουν στο να σώσω την οικογένεια. Ήθελα, λοιπόν, εγώ η ίδια να γεννήσω το τρίτο μου παιδί, αλλά δεν θα σώσω κανέναν», ανέφερε.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η Άριελ Κωνσταντινίδη διευκρίνισε ότι δεν θέλησε να μοιραστεί πληροφορίες για την εξωσωματική γονιμοποίηση, αφού κάθε γυναίκα ακολουθεί τη δική της διαδρομή μέχρι να αποκτήσει παιδί.

«Επίσης, εγώ δεν μίλησα καθόλου σε σχέση με τις εξωσωματικές, δηλαδή πολλές γυναίκες έχουν απευθυνθεί σε εμένα ακριβώς γιατί είχε να κάνει με το ότι “ξέρεις, προσπαθώ τόσα χρόνια. Πού πήγες, τι έκανες, πως τα κατάφερες;”. Σε πολλά μηνύματα απάντησα και είπα ότι τα δικά μου βήματα δεν είναι και τα δικά σου. Τα δικά μου βήματα είναι προσωπικά και, αν έχεις πάρει τα βήματα μου, μπορεί να μη φτάσεις στον ίδιο προορισμό» σημείωσε η ηθοποιός.

Σχετικά με το γεγονός ότι απέκτησε την κόρη της με δότη σπέρματος και δανεικό ωάριο, η ηθοποιός ξεκαθάρισε: «Δεν είχα κανένα θέμα με την επιλογή που έκανα. Το παιδί είναι δικό μου. Είναι μέσα από τη σάρκα μου, μέσα από το αίμα μου, μέσα από τα κόκαλά μου, δεν διαφέρει σε τίποτα από τα άλλα μου δυο παιδιά – μόνο σε σχέση με τον πατέρα τους».

Η γνωστή ηθοποιός εξήγησε ότι δέχθηκε σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τόσο θετικά όσο και αρνητικά, μερικά μάλιστα από γυναίκες. «Δεν το πήρα προσωπικά, διότι είναι σαν να δίνω μια παράσταση ή σαν να είμαι ζωγράφος και να φτιάχνω έναν πίνακα. Έκανα ένα δημιούργημα, λοιπόν, και είναι τι αφορμή σου δίνει εσένα και τι σου ξυπνάει. Δεν το πήρα προσωπικά, αλίμονο. Και ένας καλλιτέχνης αυτό κάνει, σου δίνει μια αφορμή για να σκεφτείς, σου ξυπνάει συναισθήματα. Αυτά λοιπόν που είπαν αυτές οι γυναίκες για μένα έχουν να κάνουν με τη δική τους ζωή, τους φόβους τους, τα θέλω τους, τους συμβιβασμούς τους, ενδεχομένως τη δειλία τους ή τις επιθυμίες τους που δεν κάνανε πράξη. Οπότε δεν με αγγίζουν» σημείωσε.