Σε μια γωνιά του Μπρούκλιν, εκεί που οι πολυκατοικίες αγκαλιάζουν η μία την άλλη και τα παιδιά παίζουν στις γειτονιές όπως παλιά, ένα μικρό ψυγείο έγινε αφορμή για κάτι μεγάλο. Ήταν Ιούνιος του 2020, όταν η Asmeret Berhe‑Lumax, μια γυναίκα με πορεία στον χώρο της μόδας και της ομορφιάς, παρακολουθούσε τις ατέλειωτες ουρές έξω από τις τράπεζες τροφίμων και σκεφτόταν: “Δεν μπορεί, κάτι πιο απλό, πιο ανθρώπινο, πιο καθημερινό πρέπει να υπάρχει.”
Έτσι γεννήθηκε το One Love Community Fridge. Ένα κοινόχρηστο ψυγείο, τοποθετημένο στο πεζοδρόμιο, διακοσμημένο σαν έργο τέχνης, γεμάτο φρέσκα φρούτα, λαχανικά, έτοιμα γεύματα και αγάπη. Κανείς δεν ρωτά ποιος είσαι, αν έχεις χαρτιά, αν έχεις δουλειά, αν έχεις σπίτι. Παίρνεις ό,τι χρειάζεσαι και -αν μπορείς- αφήνεις κάτι για τον επόμενο. Τόσο απλό. Τόσο σπουδαίο.
Η ιδέα αυτή δεν άργησε να εξαπλωθεί. Σήμερα, η ομάδα της Asmeret στηρίζει πάνω από 40 τέτοια ψυγεία σε Νέα Υόρκη και Σιάτλ, με σχέδια να επεκταθεί στο Λος Άντζελες και την Ατλάντα. Συνεργάζεται με φάρμες, εστιατόρια και τοπικά καταστήματα που προσφέρουν το περίσσευμα της ημέρας, πριν αυτό γίνει απόβλητο. Και ταυτόχρονα, προσφέρει εκπαίδευση – workshops, συνταγές, ιστορίες για την τροφή, που δεν γεμίζουν μόνο το στομάχι αλλά και το μυαλό.
Η ίδια η Asmeret λέει: “Το φαγητό είναι φροντίδα, γνώση, δύναμη. Δεν είναι απλά επιβίωση, είναι δικαίωμα.”
Και κάπου εδώ, εμείς γυρνάμε το βλέμμα μας στη δική μας πραγματικότητα. Γιατί το πρόβλημα της τροφικής ανασφάλειας δεν γνωρίζει γεωγραφικά όρια. Οι ανάγκες υπάρχουν και στις δικές μας γειτονιές, πίσω από τις κλειστές πόρτες, ανάμεσα στους σιωπηλούς ανθρώπους που παλεύουν με αξιοπρέπεια.
Στην Ελλάδα, η στήριξη των πιο αδύναμων δεν γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως το One Love Community Fridge, αλλά με πρωτοβουλίες όπως οι κοινωνικές κουζίνες, οι τράπεζες τροφίμων και οι οργανωμένες διανομές. Η ουσία όμως παραμένει η ίδια: να προσφέρουμε βοήθεια με σεβασμό, αλληλεγγύη και χωρίς προκαταλήψεις.
Το One Love Community Fridge δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Όμως προσφέρει ένα ζεστό, ανθρώπινο παράδειγμα που μπορούμε -και πρέπει- να μιμηθούμε. Δεν είναι τυχαίο πως η ιδρύτρια του εγχειρήματος, Asmeret Berhe-Lumax, τιμήθηκε πρόσφατα με το βραβείο North America’s 50 Best Restaurants Champions of Change. Μια συμβολική αναγνώριση, που δείχνει πως η προσφορά δεν χρειάζεται αστεράκια Michelin για να φωτίσει τις ζωές των ανθρώπων.
