Η Ζέτα Δούκα είναι ενεργή στα social media και συχνά μοιράζεται με τους διαδικτυακούς της φίλους στιγμές από την προσωπική και επαγγελματική της ζωή. Η γνωστή ηθοποιός βρίσκεται στην Τήνο για τις ημέρες του Πάσχα και βρήκε την ευκαιρία να περάσει χρόνο με τον εαυτό της.
Συγκεκριμένα η Ζέτα Δούκα ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram τρεις φωτογραφίες, στις οποίες τη βλέπουμε να είναι καθισμένη πάνω σε ένα βράχο και να απολαμβάνει το ηλιοβασίλεμα και την υπέροχη θέα. Η ηθοποιός θέλησε να δώσει μια συμβουλή στους διαδικτυακούς της φίλους, να περνούν χρόνο με τον εαυτό τους όπως κάνει η ίδια.
“Ο χρόνος που περνάμε με τον εαυτό μας κάνοντας τίποτα κάποιες φορές, είναι εξαιρετικά δημιουργικός και αναμφισβήτητα πολύτιμος.
Μην τον αμελείτε!
Αποτραβηχτείτε έστω για λίγο αυτές τις μέρες των διακοπών από όλους και όλα και κάντε κάτι που σας ευχαριστεί.
Και αναπνεύστε βαθιά, μόνο για σας.
Με ευγνωμοσύνη ακριβώς επειδή μπορείτε και υπάρχετε σε αυτόν τον μαγικό κόσμο”, έγραψε η Ζέτα Δούκα στη λεζάντα της ανάρτησής της.
Ζέτα Δούκα: «Η άμβλωση είναι ένα θέμα που αφορά κυρίως τη γυναίκα»
Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Ζέτα Δούκα είχε μιλήσει για το θέμα των αμβλώσεων.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Τα θέματα που έχουν λυθεί εδώ και πολλά χρόνια, όπως είναι η αυτοδιάθεση, η ελεύθερη βούληση και η παροχή υπηρεσιών υγείας, δεν θα έπρεπε να ξανασυζητιούνται. Το τελευταίο διάστημα συζητιούνται για άλλους λόγους. Όλα αυτά πάνε αλλού. Πώς ο κόσμος βλέπει τη γυναίκα, τι θεωρεί ότι πρέπει να περιμένει από αυτή τη γυναίκα, στερεότυπα. Δεν έχει να κάνει με το παιδί. Τη φροντίδα των παιδιών γεννημένων ή αγέννητων. Έχει να κάνει πώς ο κόσμος αντιμετωπίζει τη γυναίκα και την ελεύθερη βούλησή της, που αφορά στο να γίνει μητέρα. Και αυτό είναι ένα θέμα που αφορά κυρίως τη γυναίκα, για να μην πω αποκλειστικά.»
Στη συνέχεια η Ζέτα Δούκα αναφέρθηκε στο τίμημα που πληρώνει, κάθε φορά που εκφράζει δημόσια την άποψή της. «Όλα έχουν ένα τίμημα. Έχω πληρώσει και πληρώνω το δικό μου τίμημα. Το ηθικό μου, το προσωπικό μου τίμημα θα ήταν μεγαλύτερο αν δεν μιλούσα, αν δεν είχα το σθένος να τοποθετηθώ απέναντι σε αυτά τα πράγματα. Τα χρόνια που δεν μιλούσα, αυτά που θεωρούσα ότι δεν πρέπει, δεν έβρισκα τη δύναμη, ήταν χρόνια που τα πλήρωσα αλλιώς. Είχα άλλο κόστος. Είχα κόστος ψυχολογικής φύσεως, σωματοποιούνται όλα αυτά».
