Συχνά πιάνουμε τον εαυτό μας να παγιδεύεται σε μια παράξενη χρονική εξίσωση. Κοιτάζουμε παλιές φωτογραφίες και σκεφτόμαστε με νοσταλγία «τότε ήταν τα καλά χρόνια», ή πάλι, μεταθέτουμε την ευτυχία μας στο μέλλον… «όταν πάρω εκείνη την προαγωγή», «όταν μεγαλώσουν τα παιδιά», «όταν βγω στη σύνταξη». Κάπως έτσι, η ζωή μοιάζει με ένα διαρκές κυνηγητό μιας «χρυσής εποχής» που είτε πέρασε ανεπιστρεπτί, είτε δεν έχει έρθει ακόμα.
Τι θα γινόταν όμως αν κάποιος μας έλεγε ότι το καλύτερο στάδιο της ζωής μας δεν έχει καμία σχέση με την ημερομηνία γέννησης στο διαβατήριό μας;
Η επιστήμη της ψυχολογίας, αλλά και η ίδια η εμπειρία των ανθρώπων που δηλώνουν πλήρεις, καταλήγουν σε ένα εντυπωσιακό συμπέρασμα: Η «καλύτερη εποχή» είναι μια εσωτερική κατάσταση που ξεκλειδώνει με ένα πολύ συγκεκριμένο κλειδί, την ευγνωμοσύνη.
Η παγίδα της «έλλειψης»
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε εκπαιδευτεί να εστιάζουμε σε ό,τι λείπει. Στην ρυτίδα που εμφανίστηκε, στο σπίτι που θα θέλαμε να είναι μεγαλύτερο, στις αντοχές που δεν είναι πια οι ίδιες. Αυτή η εστίαση στην «έλλειψη» μας κλέβει τη χαρά του παρόντος. Όμως, η αλλαγή οπτικής γωνίας μπορεί να κάνει θαύματα. Όταν σταματάμε να μετράμε τι μας λείπει και αρχίζουμε να εκτιμούμε όσα ήδη έχουμε -από την υγεία μας μέχρι το ζεστό φλιτζάνι του καφέ το πρωί- ο εγκέφαλός μας αρχίζει να «καλωδιώνεται» διαφορετικά.
Γιατί η ευγνωμοσύνη αλλάζει το παιχνίδι;
Δεν πρόκειται για μια απλοϊκή «θετική σκέψη» που αγνοεί τις δυσκολίες. Αντίθετα, είναι μια βαθιά συνειδητοποίηση. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που εξασκούν την ευγνωμοσύνη κοιμούνται καλύτερα, νιώθουν λιγότερο άγχος και έχουν πιο δυνατές σχέσεις. Γιατί; Επειδή η ευγνωμοσύνη μας αναγκάζει να είμαστε «εδώ». Μας θυμίζει ότι η ζωή δεν είναι μια πρόβα για κάτι άλλο που θα έρθει, αλλά η ίδια η παράσταση που συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Πώς να «μπείτε» στο καλύτερο στάδιο της ζωής σας σήμερα
Το μυστικό δεν κρύβεται σε μεγάλες αλλαγές, αλλά σε μικρές, καθημερινές νίκες. Ξεκινήστε παρατηρώντας τα αυτονόητα. Το γεγονός ότι μπορείτε να περπατήσετε, να δείτε ένα ηλιοβασίλεμα, να ακούσετε τη φωνή ενός αγαπημένου προσώπου.
Η «χρυσή εποχή» ξεκινά τη στιγμή που λες «ευχαριστώ» για το τώρα. Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι δεν χρειάζεται να είσαι 20 χρονών για να νιώσεις ζωντανός, ούτε χρειάζεται να περιμένεις το Σαββατοκύριακο για να νιώσεις ελεύθερος.
Κλείνοντας τα μάτια το βράδυ, αντί να σκεφτείτε τι δεν προλάβατε να κάνετε, δοκιμάστε να φέρετε στο νου τρία μικρά πράγματα που ομόρφυναν τη μέρα σας. Θα εκπλαγείτε από το πόσο γρήγορα θα αρχίσετε να νιώθετε ότι διανύετε την καλύτερη περίοδο της ζωής σας.
Γιατί, τελικά, τα καλύτερα χρόνια δεν είναι αυτά που πέρασαν, ούτε αυτά που ονειρευόμαστε. Είναι αυτά που επιλέγουμε να ζήσουμε με ανοιχτή καρδιά, ακριβώς όπως είμαστε, ακριβώς εδώ που βρισκόμαστε.
