Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, ‘Αρης Λουπάσης, δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο σε μια τρυφερή στιγμή από τις καλοκαιρινές διακοπές τους στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Υπάρχει μια στιγμή σχεδόν ανέπαφη από τον χρόνο όπου δύο ψυχές συναντιούνται κάτω από μια ελιά. Στον Ισθμό της Κορίνθου το 1966 στα γυρίσματα της πολεμικής ταινίας “Κοντσέρτο για Πολυβόλα”, η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος μοιράστηκαν μια παρτίδα τάβλι.
Εκεί, μέσα στο φως και στη σιωπή του τοπίου, γεννήθηκε ένας μεγάλος έρωτας που θα σημάδευε τη ζωή τους. Μετά από εκείνη την πρώτη στιγμή, όλα άλλαξαν. Εκείνη ήδη αναγνωρισμένη, λαμπερή, με δύναμη και ευαισθησία κι εκείνος μια δυνατή φλόγα γεμάτη πίστη για το θέατρο, την τέχνη, τις ιδέες. Η αγάπη τους σμιλεύτηκε μέσα από τη δουλειά, μέσα από κοινές πρόβες, κοινές παραστάσεις και δυνατές προκλήσεις. Έπαιξαν μαζί μεγάλα έργα, ρεπερτόρια που χωρούν στις ψυχές όσων αναζητούν αλήθεια. Έδωσαν μνημειώδεις ερμηνείες σε αρχαίες τραγωδίες αλλά και σε έργα του παγκόσμιου θεάτρου που ανέδειξαν τη σύγχρονη αγωνία.
Μέσα από τις επιλογές τους πέρασαν και τα πολιτικά τους μηνύματα, λόγια που γίνονταν πράξεις, τέχνη που γινόταν αγώνας. Το 1968 παντρεύτηκαν, το 1969 απέκτησαν τον γιο τους Κωνσταντίνο, καρπό της αγάπης τους. Και το 1978 έκαναν πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής: δημιούργησαν το δικό τους θέατρο, ένα μικρό και ατμοσφαιρικό καταφύγιο όπου στέγασαν μέχρι το τέλος τα καλλιτεχνικά τους οράματα με παραστάσεις που σημάδεψαν τα θεατρικά χρονικά. Στάθηκαν μαζί σε όλα: στις δοκιμασίες, στις θριαμβευτικές παραστάσεις, στις στιγμές του προσωπικού τους βίου.
Το 1992 η Τζένη έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας τον Κώστα με μια πληγή βαθιά αλλά και με μια παρακαταθήκη που ξεπερνά τα όρια της σκηνής. Για εκείνον, η Τζένη υπήρξε ο μεγάλος έρωτας, η συντρόφισσα και η μούσα. Ο δεσμός τους, πνευματικός και καλλιτεχνικός, έμεινε να φωτίζει και μετά την απουσία της. Η αγάπη τους ξεκίνησε απλά αλλά έγινε μύθος. Μια ιστορία δύο ανθρώπων που ένωσαν τις ζωές και τα όνειρά τους, προσφέροντας στην τέχνη και στο κοινό εικόνες και συναισθήματα που αντέχουν στον χρόνο.
Μια από τις ωραιότερες κοινές φωτογραφίες τους (@studio_kleisthenis), από καλοκαιρινές διακοπές στα τέλη της δεκαετίας του ’60 που καθρεφτίζει τον έρωτά τους: δυο πρόσωπα γεμάτα φως, χαμόγελα που μιλούν χωρίς λόγια, μια εικόνα που φυλάει μέσα της την ευτυχία μιας αγάπης μοναδικής.
