Ο Σταύρος Καλιακούδας ήταν ο πιο γνωστός κασκαντέρ της δεκαετίας του ’80. Έπαιξε σχεδόν σε όλες τις ταινίες των Γιάννη Δαλιανίδη και Όμηρου Ευστρατιάδη και «ντούμπλαρε» τους πρωταγωνιστές στις δύσκολες και επικίνδυνες σκηνές. Μεταξύ αυτών ο Στάθης Ψάλτης και ο Πάνος Μιχαλόπουλος.
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει πριν από αρκετά χρόνια στην εφημερίδα “Espresso” ο Σταύρος Καλιακούδας είχε αναφερθεί σε άγνωστες ιστορίες από τα γυρίσματα των ταινιών και στις σχέσεις του με τους πρωταγωνιστές.
«Τα γυρίσματα δεν ήταν εύκολα, με την έννοια ότι ξεκινούσαν από το πρωί στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης και τελείωναν αργά το μεσημέρι, με τα χέρια μου να πονάνε φριχτά από το γκάζι-φρένο, το σώμα καταπονημένο από την οδήγηση στη μία ρόδα και άλλους επικίνδυνους ελιγμούς που έπρεπε να κάνω! Ήμουν και πρωτάρης στα “Τσακάλια” και, όσο να ‘ναι, μια τούμπα την έφαγα! Και ήταν τόσο θεαματική, που δεν την έκοψε στο μοντάζ ο Γιάννης Δαλιανίδης. Μεταφέρθηκα -θυμάμαι- στο ΚΑΤ, μου έκαναν ράμματα στο κεφάλι και όλα καλά, γιατί ο μισθός μου ήταν μεγάλος και δεν ήθελα να τον χάσω! Είκοσι χιλιάδες δραχμές την ημέρα», είχε πει ο Σταύρος Καλιακούδας.
Την επόμενη χρονιά, μετά τα «Τσακάλια», συνεργάστηκε με τον Όμηρο Ευστρατιάδη στο «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» (συμμετείχε και στις τρεις ταινίες) και το 1983 με τον Γιάννη Δαλιανίδη για το «Καμικάζι, αγάπη μου».
«Ήμουν ο ιδανικός για να ντουμπλάρω τον Ψάλτη, γιατί ήμουν 45 κιλά, είχα χαίτη και ήμουν… θεοπάλαβος. Δεν έχω ούτε μία φωτογραφία μαζί του από τα γυρίσματα, γιατί απαγορευόταν να βγει προς τα έξω ότι είχε κασκαντέρ. Στα γυρίσματα γνώρισα ηθοποιούς με το ίδιο πάθος για τις μηχανές, όπως ο Τζώνης Θεοδωρίδης, ο Γιώργος Ρήγας και ο Βασίλης Καμίτσης, που έρχονται πότε πότε από τα μαγαζιά μου και τα λέμε. Με τον Στηβ Ντούζο, φυσικά, κάνουμε παρέα μέχρι και σήμερα», είχε προσθέσει.
Από τη σελίδα nostalgoi στο Instagram αλιεύσαμε μια φωτογραφία, στην οποία βλέπουμε πώς είναι σήμερα ο Σταύρος Καλιακούδας.