Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία από τη δεκαετία του ’60, στην οποία ο Σπύρος Φωκάς εντυπωσιάζει με την σπάνια ομορφιά του,.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
“Ο καλλονός ηθοποιός Σπύρος Φωκάς, στα μέσα της δεκαετίας του ’60 στην Ιταλία όπου χτίζει μια εντυπωσιακή καριέρα στα στούντιο της Τσινετσιτά και στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Το 1959, πριν ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη, κάνει το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη με το «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα» του Ανδρέα Λαμπρινού.
Η εκδότρια του περιοδικού “Θησαυρός” δίνει την φωτογραφία του σε φίλη της που εργάζεται σε ιταλικό περιοδικό και ο ηθοποιός επιλέγεται ανάμεσα σε 600 υποψηφίους από τον Ιταλό σκηνοθέτη Φραντσέσκο Ρόσι για την ταινία “Ο θάνατος ενός φίλου” όπου κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Για δεκαπέντε χρόνια ζει και εργάζεται στην Ιταλία συμμετέχοντας σε πενήντα ταινίες, με κορυφαία στιγμή την ερμηνεία του στο “Ρόκο και τα αδέλφια του” του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στον Αλέν Ντελόν και την Κατίνα Παξινού.
Αν και εγκατεστημένος στο εξωτερικό, επιστρέφει συχνά στην Ελλάδα, όπου ξεχωρίζει και στον εγχώριο κινηματογράφο, με τον Τύπο να τον υμνεί για το ταλέντο και τη σπάνια του ομορφιά. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ύστερα από πρόταση του ατζέντη του στο Λονδίνο, ταξιδεύει στο Χόλιγουντ και συμπρωταγωνιστεί με τον Μάικλ Ντάγκλας και τον Σιλβέστερ Σταλόνε σε μεγάλες παραγωγές. Παρά τα χρόνια που ζει στην Αμερική, επιστρέφει στην πατρίδα, αφού η ζωή εκεί δεν ταιριάζει με την ψυχοσύνθεσή του.
Το 2007 γνωρίζει τη Λίλιαν Παναγιωτοπούλου, την τέταρτη και τελευταία του σύντροφο με την οποία παντρεύεται έξι χρόνια αργότερα. Οι δυο τους μένουν μαζί ως το τέλος του τον Νοέμβριο του 2023 ενωμένοι και αγαπημένοι, παρά τις οικονομικές δυσκολίες και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια. Με μια πραγματικά διεθνή καριέρα και μια πορεία που ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας του, ο Σπύρος Φωκάς κατάφερε να συνδυάσει το ταλέντο με τη γοητεία, τη σεμνότητα με τη λάμψη.
Υπήρξε ένας ηθοποιός που τίμησε την έβδομη τέχνη, κατακτώντας με την ίδια ευκολία το ευρωπαϊκό και το αμερικανικό κοινό. Η παρουσία του παραμένει σύμβολο της κλασικής ανδρικής ομορφιάς και της αληθινής καλλιτεχνικής ευγένειας”
