Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία ο Λάμπρος Κωνσταντάρας περνά μια από τις ωραιότερες βραδιές της ζωής του.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
“Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας σε μια από τις ωραιότερες βραδιές της ζωής του, στην λαμπερή δεξίωση που διοργανώθηκε στο ξενοδοχείο “Μεντιτερανέ” της Θεσσαλονίκης, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1969. Δίπλα του, ο κιν/φικός παραγωγός Τζέιμς Πάρις σε έναν απρόσμενο ρόλο, εκείνον του chef της βραδιάς, χαρίζοντας μια νότα ευχάριστης έκπληξης στη μαγική αυτή συγκυρία.
Μόλις έχει ολοκληρωθεί η προβολή της ταινίας «Ο Μπλοφατζής» του Βασίλη Γεωργιάδη, στα πλαίσια του 10ου Φεστιβάλ Κιν/φου. Μια ταινία που τον βρήκε στο απόγειο της ωριμότητάς του και του χάρισε το Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου για την εξαιρετική ερμηνεία του. Με την αρχοντική του παρουσία και την υποκριτική του δύναμη, κυριάρχησε στη μεγάλη οθόνη του Θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, πλημμυρίζοντας τον χώρο με λάμψη, συγκίνηση και μεγαλείο. Το κοινό, καθηλωμένο, χειροκροτούσε με πάθος, σαν να ήθελε να αγκαλιάσει με κάθε χειροκρότημα το μεγαλείο μιας διαδρομής 30 χρόνων.
Ο ίδιος, βαθιά συγκινημένος, παραλαμβάνει τη διάκριση ως μια σιωπηλή επιβράβευση των κόπων, των ονείρων και των αμέτρητων βημάτων πάνω στο σανίδι και το πανί. Η στιγμή εκείνη δεν ήταν απλώς μια βράβευση· ήταν η απόδοση τιμής σ’ έναν ευγενή υπηρέτη της τέχνης, έναν πρίγκιπα της υποκριτικής που πορεύτηκε με ήθος, σεμνότητα και ανεξάντλητο ταλέντο.
Το Φεστιβάλ διεξάγεται από τις 29 Σεπτεμβρίου έως τις 6 Οκτωβρίου 1969, με την παρουσία λαμπερών αστεριών και κορυφαίων προσωπικοτήτων της εποχής όπως ο σκηνοθέτης Αλέξης Σολομός, ο ηθοποιός Θάνος Κωτσόπουλος και ο ζωγράφος Πολύκλειτος Ρέγκος, οι οποίοι με την παρουσία τους έδωσαν επιπλέον κύρος στη διοργάνωση.
Ένα χρόνο αργότερα, ο “Λαμπρούκος” συναντά στη σκηνή την αέρινη Έλλη Λαμπέτη, στα έργα «Τσιν Τσιν» του Francoise Billetdout και «Μια λαίδη στο σφυρί» του W. Somerset Maugham, στο θέατρο Κοτοπούλη – Rex. Παρόλο που η συνάντηση αυτή δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία, τα θεατρικά σανίδια της Αθήνας σείστηκαν από τις διθυραμβικές κριτικές: η Έλλη “Αδαμάντινη”, ο Λάμπρος “μια αποκάλυψη”. Με την ερμηνεία του απέδειξε πως πίσω από το γνώριμο γέλιο κατοικεί ένας βαθιά δραματικός ηθοποιός”.
