Search
Close this search box.
Jackie Kennedy σε Marilyn Monroe: «Παντρέψου τον Jack και πάρε όλα τα προβλήματα. Εγώ θα φύγω»
Σπάνια φωτογραφία της Marilyn Monroe με τον πρόεδρο John F. Kennedy και τον αδελφό του Robert F. Kennedy μετά το πάρτι γενεθλίων του JFK, στις 19 Μαΐου 1962
Σπάνια φωτογραφία της Marilyn Monroe με τον πρόεδρο John F. Kennedy και τον αδελφό του Robert F. Kennedy μετά το πάρτι γενεθλίων του JFK, στις 19 Μαΐου 1962/ Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ -EPA/CECIL STOUGHTON NO SALES, NO MAGS, NO ARCHIVES, ONE-TIME USE ONLY.

Η Jackie Kennedy φέρεται να είχε αντιμετωπίσει τον σύζυγό της, John F. Kennedy σχετικά με το ειδύλλιό του με τη Marilyn Monroe. Μάλιστα, ένα βιβλίο που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες για το είδωλο του κινηματογράφου και τις τελευταίες ημέρες της ζωής της, αποκαλύπτει ότι υπήρξε και διάλογος μεταξύ των δύο γυναικών όταν η Marilyn κάλεσε στον Λευκό Οίκο αναζητώντας τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ και εραστή της.

Ένα απόσπασμα από το βιβλίο The Last Days of Marilyn Monroe των James Patterson και Imogen Edwards-Jones, που θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη, δημοσιεύει η Daily Mail και σοκάρει με την περιγραφή των γεγονότων όπως τα κατέγραψαν οι δύο συγγραφείς.

***

Τα ρούχα της της αφαιρούνται και της δίνουν να φορέσει ρόμπα νοσοκομείου. Έπειτα, την τοποθετούν σε ένα επενδεδυμένο δωμάτιο, η πόρτα κλείνει δυνατά και κλειδώνεται από έξω.

Μόνη, η Marilyn Monroe αρχίζει να πανικοβάλλεται. Είναι η πιο λαμπερή σταρ του κινηματογράφου στον κόσμο, όμως σε όλη της τη ζωή φοβόταν ότι θα κληρονομήσει την τρέλα της μητέρας της. Έχει φτάσει η ώρα; Είναι υστερική. Φωνάζει και χτυπά τη μεταλλική πόρτα με τα γυμνά της χέρια. Οι γροθιές της είναι άγριες και αιμορραγούν. Όμως κανείς δεν έρχεται, κανείς δεν απαντά. Περπατάει μέσα στο κελί σαν μια κλειδωμένη τίγρης, τραβώντας τα ξανθά μαλλιά της.

Ξαφνικά, παίρνει μια ιδέα από έναν ρόλο που είχε παίξει κάποτε σε ταινία και σηκώνει τη μοναδική καρέκλα του δωματίου και την πετάει επανειλημμένα στην πόρτα μέχρι να σπάσει το παράθυρο. Τελικά, το προσωπικό τρέχει προς το μέρος της – κρατώντας ζουρλομανδύα. Αφού τη δένουν, τέσσερις άντρες νοσοκόμοι τη μεταφέρουν σε μια πιο ασφαλή μονάδα στον ένατο όροφο, όπου της δίνουν ηρεμιστικά.

Παράλληλα, η αληθινή ταυτότητα της ασθενούς που είχε εισαχθεί στην Payne Whitney Psychiatric Clinic στη Νέα Υόρκη με το ψευδώνυμο Faye Miller για να προστατευτεί η ιδιωτικότητά της, έχει διαδοθεί σε όλο το νοσοκομείο.

Γιατροί και νοσηλευτές σχηματίζουν ουρά για να ρίξουν μια ματιά στην παγκοσμίου φήμης Marilyn Monroe, δεμένη με ζώνη περιορισμού, να φωνάζει, να κλαίει και να κυλιέται στο πάτωμα του κελιού της.

Έχει νοσηλευτεί στο ψυχιατρικό ίδρυμα από την ψυχίατρό της, δρ. Marianne Kris, η οποία, αφού η ασθενής της την επισκέφτηκε 47 φορές μέσα σε λίγους μήνες, κατέληξε ότι η Marilyn δεν είναι μόνο εξαντλημένη και επιρρεπής σε υπερβολική χρήση σκληρών ναρκωτικών, αλλά έχει και αυτοκτονικές τάσεις λόγω της χαοτικής συναισθηματικής της ζωής. Έχει στραφεί προς τον Jack Kennedy, που πρόσφατα ορκίστηκε ως ο μελλοντικός Πρόεδρος των ΗΠΑ, και διατηρεί μυστική σχέση μαζί του.

Τελικά, της επιτρέπεται μία τηλεφωνική κλήση και καλεί τον πρώην σύζυγό της, τον πρώην σταρ του μπέιζμπολ, Joe DiMaggio. Αυτός πετάει από τη Φλόριντα στη Νέα Υόρκη, φτάνει στην κλινική και απαιτεί: «Θέλω τη γυναίκα μου, και αν δεν την αφήσετε να φύγει μαζί μου, θα γκρεμίσω αυτό το μέρος». Το τρομοκρατημένο προσωπικό την αφήνει ελεύθερη.

Η σχέση με τον Frank Sinatra

Ύστερα από λίγο, αναρρώνοντας από το τραύμα της δοκιμασίας της, η Marilyn επιστρέφει στο Χόλιγουντ και μετακομίζει σε ένα διαμέρισμα δίπλα σε αυτό που ο Frank Sinatra χρησιμοποιεί ως κρησφύγετο μετά το διαζύγιό του από την Ava Gardner. Η Marilyn, επίσης πρόσφατα ελεύθερη μετά το διαζύγιό της από τον θεατρικό συγγραφέα Arthur Miller, ξεκινά μια ανεπίσημη σχέση με τον παλιό της φίλο.

Η σχέση διατηρείται απόλυτα μυστική. Θα δοθεί μια ειδική συναυλία για την κυκλοφορία του τελευταίου άλμπουμ του στο Λας Βέγκας και ο Τύπος έχει εντολή ότι «σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται σε φωτογράφο να απαθανατίσει τον κύριο Sinatra και τη δεσποινίδα Monroe μαζί».

Η Marilyn αρχίζει να πίνει σαμπάνια από το μεσημέρι και, όταν ο Sinatra ανεβαίνει στη σκηνή, είναι ήδη μεθυσμένη. Φορώντας ένα μαύρο φόρεμα με δαντέλες στο στήθος, παίρνει τη θέση της δίπλα στην Elizabeth Taylor και τον τελευταίο της σύζυγο, Eddie Fisher. Η Marilyn πλησιάζει πιο κοντά στη σκηνή, κοιτάζοντας τον Frank. Ένας παρατηρητής είπε: «Από μακριά, ήταν ‘ουάου, είναι εντυπωσιακή’. Αλλά από κοντά, δεν φαινόταν καλά και έμοιαζε λίγο τρελή.»

Λίγες εβδομάδες αργότερα, βρίσκεται ξανά στο νοσοκομείο. Είναι υποσιτισμένη, το δέρμα της αφυδατωμένο, τα μαλλιά της ακάθαρτα και παρουσιάζει συμπτώματα ασθενικής χοληδόχου κύστης. Τη μεταφέρουν στο χειρουργείο για αφαίρεση του οργάνου.

Η φήμη της όμως παραμένει άσπιλη και στα Βραβεία Χρυσές Σφαίρες στο Beverly Hills πρόκειται να της απονεμηθεί το βραβείο World Film Favourite. Καθώς ετοιμάζει τα πλατινένια μαλλιά και το μακιγιάζ της, δεν έχει φάει τίποτα όλη μέρα, θυμίζοντας στον εαυτό της ότι πρέπει να είναι αδύνατη για τον Frank. Αυτός έχει υποσχεθεί να περάσει από το διπλανό διαμέρισμα να δει το νέο της φόρεμα πριν φύγει για την τελετή. Λέει ότι έχει μια έκπληξη γι’ αυτήν.

«Γεια σου, μωρό μου,» ψιθυρίζει λαχανιασμένη όταν φτάνει. «Κλείσε τα μάτια σου,» λέει εκείνος και από το δείπνο του βγάζει ένα δερμάτινο κουτί, λέγοντας, «Τώρα μπορείς να κοιτάξεις!» Σε ένα βελούδινο μαξιλαράκι δεν είναι το μεγάλο, αναμενόμενο δαχτυλίδι αρραβώνων αλλά ένα ζευγάρι σκουλαρίκια από σμαράγδια και διαμάντια που ταιριάζουν με το φωτεινό πράσινο φόρεμά της. Βάζει από ένα σε κάθε αυτί.

«Ευχαριστώ, Frankie,» ψιθυρίζει. «Είναι πολύ όμορφα.» «Θα το ήθελα,» απαντά. «Μου κόστισαν 35.000 δολάρια.»

Ο ηθοποιός Peter Lawford, ένα από τα μέλη του Rat Pack του Sinatra και επίσης γαμπρός του Jack Kennedy, προσκαλεί τη Marilyn σε δείπνο στη Νέα Υόρκη προς τιμήν του νέου προέδρου. Στις 9 το βράδυ, είναι μία ώρα αργότερα και ακόμη δεν είναι έτοιμη. Ένας από τους βοηθούς του Lawford την περίμενε έξω από το δωμάτιό της σχεδόν δύο ώρες και τελικά μπαίνει για να την παρακαλέσει να μην κάνει τον πρόεδρο να περιμένει.

Τη βρίσκει να κάθεται στην τουαλέτα του μακιγιάζ της και να βάζει make-up. Βγάζει ένα μαύρο φόρεμα με χάντρες από την κρεμάστρα. «Μπορείς να με βοηθήσεις με αυτό το φόρεμα;» ρωτάει. «Χρειάζεται μόνο ένα μικρό τράβηγμα!»

Ο βοηθός θυμάται: «Και λοιπόν τη βλέπω αυτή τη γιγαντιαία διεθνή σταρ γυμνή, με τα ψηλοτάκουνα, να τραβάει αυτό το φόρεμα με τις χάντρες πάνω από το κεφάλι της. Ήταν τόσο στενό που μου πήρε δέκα λεπτά να το κατεβάσω μέχρι κάτω!»

Η μοιραία συνάντηση με τον JFK

Στο πάρτι, η Μυστική Υπηρεσία την αφήνει να περάσει και, σύμφωνα με έναν άλλο καλεσμένο, καθώς μπαίνει στην αίθουσα, όλοι σταματούν και την κοιτούν σαν να έχει μαγευτεί ο χώρος. Ο Kennedy είναι ανάμεσά τους. Μιλούν και φλερτάρουν όλο το βράδυ μέχρι που εκείνος της ψιθυρίζει στο αυτί: «Θέλεις να με ακολουθήσεις για ένα σαββατοκύριακο στο Palm Springs;»

Η Marilyn δεν απαντά αμέσως. «Η Jackie δεν θα είναι εκεί,» προσθέτει. Αυτή δέχεται. Το σαββατοκύριακο θα γίνει στην έπαυλη του Frank Sinatra στο Palm Springs, την οποία ο τραγουδιστής ξοδεύει περισσότερα από 500.000 δολάρια για να ετοιμάσει για την προεδρική επίσκεψη. Φτιάχνει ελικοδρόμιο, ξενώνες για καλεσμένους και ένα τεράστιο ιστό για τη σημαία του προέδρου. Τοποθετεί ακόμη και μια χρυσή πλάκα στην κρεβατοκάμαρα που αναγράφει: «Εδώ κοιμήθηκε ο JFK.» Εκτός από το ότι δεν κοιμήθηκε ποτέ εκεί.

Στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Γενικός Εισαγγελέας Bobby Kennedy, αδερφός του JFK, πραγματοποιεί έκτακτη σύσκεψη για την εξάπλωση της οργανωμένης εγκληματικότητας στην Αμερική. Του επισημαίνουν ότι δεν είναι καλό για την εικόνα του προέδρου να συναναστρέφεται τον Sinatra, ο οποίος συναναστρέφεται με κακοποιούς και εκβιαστές, ανάμεσά τους και τον ξάδερφο του διαβόητου γκάνγκστερ Al Capone. Ο Bobby καλεί τον πρόεδρο και του λέει ότι η εικόνα είναι απαράδεκτη. Προτείνει στον Jack να περάσει το σαββατοκύριακο στο σπίτι του Bing Crosby, που βρίσκεται κοντά.

Ο Lawford αναλαμβάνει να δώσει τα δυσάρεστα νέα στον Sinatra. Ο εξαγριωμένος οικοδεσπότης τον βρίζει ανελέητα, τον διώχνει από το Rat Pack και στη συνέχεια βγαίνει έξω με ένα σφυρί και γκρεμίζει το ελικοδρόμιο. Οι πληγές του Sinatra είναι προσωπικές και πολιτικές. Πώς μπορεί ο πρόεδρος να περάσει το σαββατοκύριακο με τον Bing Crosby; Έναν Ρεπουμπλικανό!

Η Marilyn αφήνει κι αυτή τον Sinatra και πηγαίνει στο σπίτι του Crosby, οδηγούμενη από τον Lawford. Για το ταξίδι μεταμφιέζεται ως η «νέα γραμματέας» του Kennedy, φορώντας κοστούμι κομψό μαύρο, περούκα καστανή και γυαλιά. Για να ολοκληρώσει την εικόνα, κουβαλάει ένα μπλοκάκι και μια χούφτα μυτερά μολύβια. Μόλις φτάνει, φορά ένα άνετο φόρεμα και είναι οικεία με τον Kennedy, πλέκοντας το χέρι της μέσα στο δικό του.

Μετά το σαββατοκύριακο στο Palm Springs, η Μυστική Υπηρεσία γίνεται ακόμη πιο αυστηρή όσον αφορά στο ενδιαφέρον της για τον πρόεδρο. Ο Kennedy διαβεβαιώνει έναν φίλο ότι έχει απορρίψει τη Marilyn, λέγοντάς της ότι δεν είναι «υλικό Πρώτης Κυρίας». Παρ’ όλα αυτά, ο έρωτάς της συνεχίζεται.

Η συνομιλία με την Jackie

Τηλεφωνεί στο Kennedy Compound στο Hyannis Port, Massachusetts, βρίσκει την Jackie, δεν αποκαλύπτει ποια είναι, λέγοντας μόνο ότι ψάχνει τον Jack. Μόνη στο υπνοδωμάτιό της, η Jackie αναγνωρίζει τη φωνή της γυναίκας που θέλει να πάρει τη θέση της. Έχει ακούσει ότι η Marilyn έχει προβλήματα, οπότε κρατάει τη συζήτηση ελαφριά.

«Marilyn, θα παντρευτείς τον Jack, αυτό είναι υπέροχο», λέει. «Και θα μετακομίσεις στον Λευκό Οίκο, και θα αναλάβεις τις ευθύνες της Πρώτης Κυρίας. Και εγώ θα φύγω, κι εσύ θα έχεις όλα τα προβλήματα.»

Η Jackie λέει στην αδελφή της: «Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ανησυχώ για τη Marilyn Monroe.»

Η Marilyn δεν είναι καλά. Ένα κρύωμα εξελίσσεται σε χρόνια ιγμορίτιδα. Δυσκολεύεται να ανοίξει τα μάτια της, λόγω του πόνου στο κεφάλι. Μια μέρα λιποθυμάει μέσα στην μπανιέρα. Πρέπει να πάει στα γυρίσματα της τελευταίας της ταινίας, Something’s Got To Give, με τους Dean Martin και Cyd Charisse, αλλά είναι πολύ άρρωστη για να δουλέψει.

Το στούντιο, 20th Century Fox, είναι καχύποπτο. Με τη Marilyn, είναι πάντα πιο εύκολο να πιστέψουν ότι πάλι υποφέρει από τις αρνητικές επιπτώσεις του αλκοόλ και των χαπιών παρά από τη σωστή διάγνωση. Αυτό φαίνεται λογικό όταν τελικά εγκαταλείπει εντελώς τα γυρίσματα και βρίσκει τη δύναμη να πετάξει για τη Νέα Υόρκη.

Το θρυλικό Happy Birthday…

Εκεί, το Δημοκρατικό Κόμμα διοργανώνει μια γιορτή για τα γενέθλια του προέδρου. Οι κορυφαίοι καλλιτέχνες της Αμερικής πρόκειται να εμφανιστούν στο Madison Square Garden μπροστά σε 15.000 άτομα. Η Marilyn Monroe είναι καταχωρημένη στο πρόγραμμα ως μία από τους καλλιτέχνες, με τις Ella Fitzgerald, Peggy Lee, Harry Belafonte και Maria Callas.

Το στούντιο είναι εξοργισμένο. Της στέλνει επιστολή προειδοποιώντας ότι η προγραμματισμένη απουσία της από τα γυρίσματα «για λόγους κοινωνικής εκδήλωσης» μπορεί να παραβιάζει το συμβόλαιό της. Αρνήθηκε να παραληφθεί την επιστολή και την επιστρέφει χωρίς να την ανοίξει.

Στο μεταξύ, η Marilyn κάνει τα πάντα, ζητώντας από τον σχεδιαστή κοστουμιών της να δημιουργήσει ένα φόρεμα από διάφανο ύφασμα στο χρώμα του δέρματός της, κεντημένο με χιλιάδες στρας που θα την κάνουν να φαίνεται σαν να είναι καλυμμένη με λαμπερά αστέρια.

Όταν το παραδίδουν στο σπίτι της, το ύφασμα είναι τόσο ευαίσθητο που μπορεί να το σηκώσει στην παλάμη του ενός χεριού – και τόσο λεπτό που δεν θα μπορέσει να φορέσει εσώρουχο.

Στο Madison Square Garden, στις 19 Μαΐου 1962, ο JFK μπαίνει στο ιδιωτικό του θεωρείο και δίνει σήμα στον παρουσιαστή, τον Lawford, να ξεκινήσει την παράσταση. Ο Bobby και η Ethel Kennedy κάθονται κοντά. Η Πρώτη Κυρία Jackie απουσιάζει, καθώς βρίσκεται σε αγώνες ιππασίας όπου κερδίζει τρίτη θέση με το άλογό της, Ninbranο.

Η Marilyn είναι προγραμματισμένο να εμφανιστεί μετά τον Harry Belafonte, που τραγουδάει το Michael Row the Boat Ashore, αλλά χάνει το σινιάλο της. Ο Lawford κάνει αστείο στο μικρόφωνο: «Κύριε Πρόεδρε, αυτή η νεαρή κυρία δεν είναι μόνο πανέμορφη αλλά και ακριβής». Μια προβολή φωτός στρέφεται στη γωνία της σκηνής. Είναι άδεια. Γελώντας, ο Lawford της δίνει δεύτερο σινιάλο. «Μια γυναίκα για την οποία πραγματικά μπορεί να ειπωθεί, ‘Δεν χρειάζεται εισαγωγή’. Να τη λοιπόν.»

Από την μπάντα, ένα ρυθμικό τύμπανο. Ξανά, η λάμψη του προβολέα αποκαλύπτει έναν κενό χώρο. Το κοινό γελάει μαζί της. Είναι μέρος της παράστασης, έτσι δεν είναι; Ο Lawford συνεχίζει, αλλά προετοιμάζεται για την τελική εισαγωγή. «Στην ιστορία του θεάματος, ίσως να μην υπήρξε ποτέ γυναίκα που να σήμαινε τόσα πολλά… που έκανε τόσα πολλά… Κύριε Πρόεδρε, η αργοπορημένη Marilyn Monroe!»

Με το βροντερό χειροκρότημα, τελικά εμφανίζεται, διασχίζοντας τη σκηνή με μικρά βήματα, το πάνω μέρος του υπέροχου φορέματός της κρυμμένο από ένα λευκό παλτό, που φτάνει ως τους γοφούς.

Καθώς ο Lawford τη βοηθά να βγάλει το παλτό, το κοινό εισπνέει απότομα. Ούτε ο Jack ούτε ο Bobby μπορούν να πάρουν τα μάτια τους από πάνω της. Κανείς δεν μπορεί. Αγγίζει το μικρόφωνο με το δάχτυλό της και αρχίζει να τραγουδάει το «Happy biiiiiirthday to youuuu…» Αναμφίβολα, όπως αναφέρει το Time Magazine, είναι το αστέρι της βραδιάς. Στο πάρτι μετά την παράσταση, το φόρεμά της συνεχίζει να τραβά την προσοχή.

«Φορούσε δέρμα και χάντρες», λέει ο διακεκριμένος διπλωμάτης Adlai Stevenson, «και δεν έβλεπα τις χάντρες!»

Το ταξίδι της Marilyn σε όλη τη χώρα για να τραγουδήσει στον πρόεδρο την έχει εξαντλήσει, αλλά, επιστρέφοντας στο Χόλιγουντ, κάνει κανονικά το τηλεφώνημα στις 6.15 το πρωί για να πάει στα γυρίσματα. Ένας γιατρός του στούντιο την εξετάζει και της δίνει το πράσινο φως να γυρίσει μια σόλο σκηνή που ο σεναριογράφος ονομάζει «το νυχτερινό γυμνό μπάνιο».

Όταν ο σκηνοθέτης George Cukor φωνάζει «action», η Marilyn, φορώντας ένα μπικίνι στο χρώμα του δέρματος που έχει σκοπό να την κάνει να φαίνεται γυμνή, παίζει στην πισίνα.

Αλλά στις πρώτες λήψεις, οι τιράντες του μαγιό φαίνονται στους ώμους. «Αυτό λύνεται εύκολα», φωνάζει η Marilyn από την πισίνα. «Απλώς θα τα βγάλω όλα.»

Αυτή δεν είναι μια αυθόρμητη κίνηση. Είναι σχεδιασμένη. Ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεών της έχει ειδοποιήσει έναν φίλο φωτογράφο, τον Lawrence Schiller, που πρόκειται να βρίσκεται στα γυρίσματα για να τραβήξει φωτογραφίες για το περιοδικό Paris Match. Του σύστησαν να βεβαιωθεί πως θα είναι εκεί όλη την επόμενη μέρα «γιατί η Marilyn έχει τη σκηνή στην πισίνα και, γνωρίζοντάς την, μπορεί να βγάλει το μαγιό της!»

Η Marilyn έθεσε έναν όρο. «Larry, αν βγω από την πισίνα χωρίς τίποτα πάνω μου, θέλω να μου εγγυηθείς ότι όταν οι φωτογραφίες σου θα βγουν στα εξώφυλλα των περιοδικών, η Elizabeth Taylor δεν θα βρίσκεται πουθενά στο ίδιο τεύχος.»

Ο Schiller επιλέγει έναν τηλεφακό καθώς η Marilyn παίρνει μια σειρά από πόζες. Ένα πόδι πάνω από την άκρη της πισίνας. Γελώντας και πιτσιλίζοντας νερό. Ξαπλωμένη στην άκρη της πισίνας κάτω από επιδέξια τοποθετημένες πετσέτες. Τραβάει 13 ρολά φιλμ.

Το νέο διαδίδεται γρήγορα στο στούντιο ότι η Marilyn Monroe βγάζει τα ρούχα της στο Stage 14, και η ασφάλεια φυλάει τις πόρτες για να κρατήσει έξω τους εργαζομένους της Fox που επιθυμούν να ρίξουν μια ματιά. Η Marilyn δεν ενοχλείται από την αναστάτωση. Έχει πάρει διεγερτικά και παυσίπονα και δεν νιώθει τίποτα. Τουλάχιστον όχι πόσο κρύο είναι το νερό. Τα γυρίσματα διαρκούν τέσσερις ώρες.

Μετά λέει: «Φορούσα το μαγιό, αλλά έκρυβε πάρα πολλά και θα φαινόταν λάθος στην οθόνη. Το σετ ήταν κλειστό, μόνο για τα μέλη της ομάδας, που ήταν πολύ γλυκοί. Τους είπα να κλείσουν τα μάτια ή να γυρίσουν την πλάτη, νομίζω πως όλοι το έκαναν.»

Η Marilyn προσωπικά ελέγχει κάθε εικόνα. Εγκρίνει αυτές που της αρέσουν και κόβει με το ψαλίδι αυτές που δεν της αρέσουν. Οι φωτογραφίες πουλιούνται σε 70 περιοδικά παγκοσμίως.

Ο Hugh Hefner προσφέρει 25.000 δολάρια για μία μόνο φωτογραφία, περισσότερο από όσα έχει ποτέ πληρώσει το περιοδικό Playboy για μια εικόνα. Ο Schiller ευχαριστεί τη Marilyn για τη μεγαλύτερη αμοιβή της καριέρας του μέχρι τότε. «Βλέπεις τι μπορεί να κάνει ένας κ@λ@ς και ένα στήθος;» αστειεύεται.

Η Marilyn γελάει. «Δεν υπάρχει κανείς που να μοιάζει μαζί μου χωρίς ρούχα», συμφωνεί. Αλλά μέσα της την τρώει η ανασφάλεια που την έχει καταδιώξει πάντα, ότι δεν τη βλέπουν ως σοβαρή ηθοποιό, αλλά μόνο ως σύμβολο του σεξ. Η ανασφάλειά της δέχεται ακόμη ένα καταστροφικό πλήγμα όταν, την πραγματική ημέρα των γενεθλίων του JFK και όχι την επίσημη, καλεί στον Λευκό Οίκο για να του ευχηθεί τα καλύτερα για τα 45ά του γενέθλια – αλλά η κλήση της μπλοκάρεται.

Η τηλεφωνική κεντρική έχει ενημερωθεί ότι η «Miss Green», όπως η Marilyn αυτοαποκαλείτο όταν καλούσε τον Πρόεδρο, δεν πρέπει πλέον να συνδέεται. Ο ιδιωτικός αριθμός του Kennedy έχει επίσης αποσυνδεθεί.

Στο μεταξύ, τα γυρίσματα της σκηνής με το μπάνιο στην πισίνα αφήνουν τη Marilyn με ωτίτιδα και ανάγκη για πενικιλίνη. Στο σπίτι την καταλαμβάνει πυρετός και ρίγος. Είναι επίσης τα γενέθλιά της, τα 36ά της, και το μυαλό της γυρίζει με τα συναισθήματα που την κατακλύζουν κάθε χρόνο αυτήν την εποχή, συναισθήματα λύπης και μετάνοιας για τη μοναξιά της.

Το τηλέφωνό της χτυπά. Οι ήχοι όταν το σηκώνει υποδεικνύουν ότι η κλήση είναι υπεραστική. Γεμάτη ελπίδα, όταν η τηλεφωνήτρια τη συνδέει με το Hyannis Port, λέει: «Jack;» Αλλά δεν είναι ο πρόεδρος. Είναι ο Lawford, που για ακόμη μία φορά έχει αναλάβει το βρόμικο έργο των Kennedy. «Εσύ μπορείς να το χειριστείς, Peter,» του είπε ο JFK.

Με ξεκάθαρο και αυστηρό τρόπο, ο Lawford λέει στη Marilyn ότι δεν θα ξανακούσει ποτέ ξανά τον Jack Kennedy. Ο πρόεδρος ποτέ δεν επρόκειτο να χωρίσει τη γυναίκα του για να την παντρευτεί. Η Marilyn ποτέ δεν θα γίνει Πρώτη Κυρία. Για να το καταστήσει πιο σαφές, γίνεται χυδαίος: «Είσαι απλώς ακόμη μία από τις π***ες του Jack.»

Η Marilyn είναι βαθιά ταραγμένη. Αλλά πάντα μπορεί να ηρεμήσει τον εαυτό της. Η οικονόμος της μπαίνει στο σκοτεινό υπνοδωμάτιό της και τη βρίσκει τυλιγμένη σε ένα σεντόνι.

Το πρόσωπό της είναι άσπρο από το άγχος και υγρό από τον ιδρώτα, κλασικά σημάδια υπερδοσολογίας Dexamyl (αντικαταθλιπτικό). «Δεν μπορώ να κοιμηθώ,» λέει η Marilyn.

«Είμαι άσχημη. Κανείς δεν με αγαπάει. Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί μαζί μου μόνο όταν θέλουν κάτι. Η ζωή μου δεν αξίζει να τη ζω.»

Λόγω της κατάστασής της, η Marilyn απουσιάζει ξανά από τα γυρίσματα. Έχει χάσει 17 από τις 30 μέρες γυρισμάτων της ταινίας Something’s Got To Give και η 20th Century Fox έχει πλέον φτάσει στα όριά της. Την αφαιρεί από το καστ. Η Marilyn είναι καταρρακωμένη. Μια φίλη της παρατηρεί: «Δεν είχε απολυθεί ποτέ πριν. Δεν μπορούσε να το καταλάβει.»

Λιγότερο από έναν μήνα πριν, η φωτογραφία της βρισκόταν στο πρωτοσέλιδο κάθε εφημερίδας, να τραγουδάει Happy Birthday στον Πρόεδρο. Τώρα το όνομά της συνδέεται με αποτυχία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σε μια υπολογισμένη καμπάνια δυσφήμησης, ένας υψηλόβαθμος παράγοντας της στούντιο την περιγράφει δημόσια ως «όχι μόνο ιδιότροπη αλλά και ψυχικά ασθενή, ίσως σοβαρά.»

Για 16 μέρες υπάρχει αδιέξοδο ανάμεσα στη Fox και τη Marilyn. Έπειτα, ξαφνικά, το στούντιο αλλάζει στάση, αποδεχόμενο τις αλλαγές που εκείνη ζητεί στο σενάριο, τις οποίες είχε προηγουμένως απορρίψει, και της προσφέρει ένα νέο συμβόλαιο επταψήφιου ποσού που την τοποθετεί στην ίδια μισθολογική κλίμακα με την Elizabeth Taylor.

Τo ειδύλλιο με τον Bobby Kennedy

Το τι προκάλεσε αυτή την αλλαγή στάσης παραμένει ασαφές. Όμως η Marilyn υποψιάζεται ότι κάποιος που αποκαλεί τρυφερά «ο Στρατηγός» την προστατεύει. Αυτός είναι ο Bobby Kennedy, που έχει μαγευτεί από αυτήν.

Περνά πολύ χρόνο στο παραθαλάσσιο σπίτι των Lawford στη Σάντα Μόνικα, και όταν οι Lawford διοργανώνουν δείπνα, πάντα προσκαλούν τη Marilyn. Ένας γείτονας θυμάται να βλέπει τον Bobby και τη Marilyn να περπατούν μαζί από το αίθριο προς την παραλία.

Έχει επιβληθεί μυστικότητα σε όλους. Ο σωματοφύλακας του Bobby προειδοποιεί έναν νεαρό υπάλληλο πάρκινγκ: «Έχεις μάτια αλλά δεν μπορείς να δεις, έχεις αυτιά αλλά δεν μπορείς να ακούσεις, και έχεις στόμα αλλά δεν μπορείς να μιλήσεις. Θα δεις πολλά πράγματα, αλλά πρέπει να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό.»

Το οποίο η Marilyn σαφώς δεν έκανε, καθώς έλεγε σε δεκάδες ανθρώπους για τη νέα της σχέση με τον αδερφό του προέδρου. Ήταν μια επιβεβαίωση για εκείνη μετά την απόρριψη από τον Jack.

Αλλά, σύμφωνα με μια φίλη, «δεν ήταν φυσική έλξη γι’ αυτήν. Ήταν πιο πολύ στο μυαλό. Ο Bobby ήταν έξυπνος τύπος. Αυτό την τράβηξε.» Η Marilyn λέει στον μασέρ της: «Μου αρέσει, αλλά όχι σωματικά.»

Απεγνωσμένα ήθελε να την παίρνει στα σοβαρά, γι’ αυτό άρχισε να κρατά σημειώσεις στις συζητήσεις τους στο μικρό κόκκινο ημερολόγιό της. Γιατί, όπως εξηγούσε, ο Bobby ήθελε να μιλάει για πολιτικά θέματα και θυμώνει αν δεν θυμάται τι του έχει πει.

Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι ο διευθυντής του FBI, J. Edgar Hoover, να μελετήσει μια μυστική αναφορά από έναν από τους πράκτορές του. Ήδη ήξερε ότι η Marilyn κρατούσε σημειώσεις από τις συνομιλίες της με τον Πρόεδρο Kennedy όταν ήταν η ερωμένη του. Τώρα έκανε το ίδιο και με τον αδερφό του.

Η υποψία του ότι ήταν κομμουνίστρια επιβεβαιώνεται. «Οι απόψεις του υποκειμένου είναι πολύ θετικά και ξεκάθαρα αριστερές», αναφέρει η μυστική αναφορά. Λίγες μέρες αργότερα, ο Bobby σταματά να απαντά στα τηλεφωνήματά της. Η απότομη ψυχρότητα, που θύμιζε πολύ αυτή του Jack, αφήνει τη Marilyn εξαγριωμένη. «Πρέπει να μου πει κατευθείαν γιατί», ξεσπάει στους φίλους της.

Όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον υπουργό Δικαιοσύνης, στρέφεται στην αδελφή του για βοήθεια. «Ξέχασε το», της λέει η Pat Kennedy Lawford. «Ο Bobby είναι ακόμη ένα μικρό παιδί. Αλλά πρέπει να θυμάσαι ότι είναι ένα μικρό παιδί με γυναίκα και επτά παιδιά.»

Όχι μόνο αυτό, αλλά και ένας φανατικός Καθολικός που είχε ανακηρυχθεί «Πατέρας της Χρονιάς» μόλις δύο χρόνια νωρίτερα. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να θυσιάσει ποτέ την καριέρα και τη φήμη του και να αφήσει τη γυναίκα του για χάρη της. Όμως η Marilyn είναι βαθιά πληγωμένη και δεν μπορεί να το αφήσει πίσω της. Συνεχίζει, μάταια, να προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του: στο προσωπικό του τηλέφωνο, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και ακόμη και στο σπίτι του.

Αν ο Bobby συνεχίσει να την αγνοεί, λέει σε μια φίλη της, «ίσως να κάνω και συνέντευξη Τύπου. Έχω σίγουρα πολλά να πω!» Τι μεγαλύτερο «σούσουρο» θα μπορούσε να υπάρξει, σκέφτεται, από την αληθινή ιστορία της Marilyn Monroe και των Kennedy;

Πηγή: Daily Mail

Tags:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Newsletter

#StayInStyle

Λάβετε ειδοποίηση για νέα άρθρα