Τα ρούχα δεν είναι απλώς υφάσματα που καλύπτουν το σώμα μας. Είναι προτάσεις, δηλώσεις, αποκαλύψεις. Όπως γράφει ο Αμερικανός συγγραφέας και στιλίστας G. Bruce Boyer στο βιβλίο του True Style: The History and Principles of Classic Menswear, «τα ρούχα δεν μιλάνε. Φωνάζουν!». Και όντως, αν το σκεφτείτε, κάθε πουκάμισο, κάθε παλτό, κάθε ζευγάρι παπούτσια που επιλέγουμε να φορέσουμε έχει κάτι να πει για εμάς, ακόμα κι αν εμείς σιωπούμε.
Ο Boyer, ένας από τους πιο διακεκριμένους μελετητές της ανδρικής αισθητικής, εξηγεί πως η ενδυμασία είναι μια μορφή «οπτικής ψυχολογίας». Η επιλογή των ρούχων μας αντικατοπτρίζει το πώς αισθανόμαστε και πώς τοποθετούμε τον εαυτό μας μέσα στον κόσμο. Όταν νιώθουμε δυνατοί, προσεγγίζουμε με φροντίδα την εμφάνισή μας… όταν πάλι είμαστε κουρασμένοι ή «πεσμένοι», συχνά η εικόνα μας καθρεφτίζει τη διάθεση αυτή.
Τα ρούχα μιλούν – όχι μόνο προς τα έξω
Η γλώσσα των ρούχων όμως δεν είναι μονόδρομος. Δεν επικοινωνεί μόνο με τους άλλους, αλλά και με εμάς τους ίδιους. Το πώς ντυνόμαστε μπορεί να επηρεάσει τη στάση του σώματός μας, τη συμπεριφορά μας, ακόμη και το επίπεδο αυτοπεποίθησής μας. Ένα καλό σακάκι, ένα φόρεμα που αγαπάμε, ένα προσεγμένο παπούτσι, όλα αυτά μάς υπενθυμίζουν την αξία μας, μάς κάνουν να στεκόμαστε λίγο πιο ίσιοι, να μιλάμε λίγο πιο σταθερά, να αισθανόμαστε πιο «μέσα» στο ρόλο μας.
Σύμφωνα με τον Boyer, κάθε ρούχο κουβαλάει τη δική του ιστορία. Ένα κοστούμι φτιαγμένο από φίνο μαλλί worsted έχει σχεδιαστεί για να διαπραγματεύεται, να εμπνέει κύρος, να ανοίγει πόρτες. Ένα ζευγάρι δερμάτινα oxford μιλά την ίδια γλώσσα με το σακάκι του· συνεννοούνται μεταξύ τους. Αντίθετα, τα αθλητικά παπούτσια ανήκουν αλλού, στο γήπεδο, στο τρέξιμο, στην κίνηση. Όταν τα συνδυάζεις με κοστούμι, κάτι «μπερδεύεται» στο μήνυμα που στέλνεις.
Η ιστορία πίσω από κάθε ύφασμα
Ο Boyer μάς καλεί να θυμηθούμε πως κάθε ένδυμα έχει ρίζες, καταγωγή και αποστολή. Τα τζιν γεννήθηκαν στα ορυχεία της Καλιφόρνια, τα trench coats στο μέτωπο των πολέμων, τα σακάκια από τις αγγλικές λέσχες ιππασίας. Όλα κουβαλούν ένα κομμάτι ιστορίας, κουλτούρας, κοινωνικής ταυτότητας. Όταν τα συνδυάζουμε χωρίς επίγνωση, είναι σαν να προσπαθούμε να ενώσουμε διαφορετικούς διαλόγους σε μια φράση χωρίς νόημα.
Το αληθινό στιλ, λοιπόν, δεν είναι η επιφανειακή γνώση των τάσεων, ούτε η μίμηση των influencers. Είναι γνώση. Είναι καλλιέργεια. Είναι η ικανότητα να «ακούς» τα ρούχα σου και να τα αφήνεις να συνεργαστούν. Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι το παλτό σου, το αγαπημένο σου πουλόβερ ή η τσάντα που δεν αποχωρίζεσαι, αφηγούνται κάτι για εσένα, και εσύ επιλέγεις να συνεχίσεις αυτή την αφήγηση.
Το στιλ ως γνωστική διαδικασία
Ο G. Bruce Boyer υποστηρίζει πως το στιλ δεν είναι χάρισμα, αλλά γνώση που καλλιεργείται. Κανείς δεν «γεννιέται» με αίσθηση του στιλ, όπως κανείς δεν γεννιέται γνωρίζοντας ιστορία ή λογοτεχνία. Το στιλ χτίζεται μέσα από παρατήρηση, εμπειρία και αυτογνωσία. Είναι αποτέλεσμα πειραματισμού, λαθών, μικρών ανακαλύψεων, μιας προσωπικής πορείας που δεν τελειώνει ποτέ.
Στο τέλος, τα ρούχα μας δεν είναι μια σιωπηλή κάλυψη, αλλά ένας ζωντανός διάλογος. Ένας τρόπος να πούμε στον κόσμο ποιοι είμαστε, πριν καν προφέρουμε λέξη. Και, αν ακούσουμε προσεκτικά, ίσως καταλάβουμε πως αυτό που πραγματικά φωνάζουν, δεν είναι τίποτε άλλο από την εσωτερική μας φωνή.
