Ηθοποιός και μοντέλο σε μια χώρα που αυτό το ντουέτο μοιάζει οξύμωρο. Η Ναυσικά μιλάει ανοιχτά για όλες τις προκαταλήψεις που πλαισιώνουν τη διττή ταυτότητά της και καταδικάζει τα κακώς κείμενα του χώρου του θεάματος, ενώ παράλληλα κρατάει ατόφια τη ρομαντική πλευρά της για τις τέχνες.

Πώς ξεκίνησε η πορεία σου στον χώρο του μόντελινγκ;

Μοιάζει με παραμύθι η ιστορία μου στον χώρο. Ήμουν το κοριτσάκι που, ενώ ήθελε να γίνει μοντέλο, δεν πίστευε στον εαυτό της. Ωστόσο, η ζωή μου έφερε στον δρόμο μου μια κοπέλα, που σαν από μηχανής θεός μου άλλαξε τη ζωή. Τότε, ήμουν 19 χρόνων και εκείνη με προέτρεψε να ασχοληθώ με το μόντελινγκ. Επειδή φαινόταν να πιστεύει σε μένα, πήρα δύναμη και πείστηκα να το δοκιμάσω. Με σύστησε, λοιπόν, σε ένα πρακτορείο και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Δεν ξέρω αν δεν είχε παρέμβει τότε πώς θα ήταν η ζωή μου σήμερα.

Τι προβλήματα αντιμετώπισες και τι σε γοητεύει περισσότερο στον χώρο της μόδας;

Το πρόβλημα που έχει αυτός ο χώρος είναι η εμμονή του με το αδύνατο. Μια εμμονή που μου έχτισε μια διαταραγμένη σχέση με το φαγητό. Λοιπόν, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, μήπως αλλάξει κάτι στον χώρο. Όχι, δεν ισχύει ότι έχουν διαφοροποιηθεί τα πρότυπα και ο χώρος της μόδας είναι inclusive, απλώς έχουν προστεθεί μερικά plus size μοντέλα κι έτσι δίνεται η εντύπωση ότι δεν υπάρχει body shaming. Ακόμη και τα plus size μοντέλα όμως θεωρούνται ξεχωριστή κατηγορία μοντέλων, κάτι που σίγουρα δεν δίνει τις ίδιες ευκαιρίες για δουλειά. Δεν είμαι κατά της skinny φιλοσοφίας, αρκεί να περιβάλλεται από ένα υγιές πλαίσιο. Όταν προβάλλουν μοντέλα που είναι στα όρια της ανορεξίας –και μάλιστα ως κάτι ιδανικό–, εκεί διαφωνώ. Από την άλλη, ο χώρος έχει μια γοητεία. Μοιάζει με το παραμύθι της Σταχτοπούτας – σε κάθε δουλειά είναι σαν να έρχεται μια νεραϊδονονά και να σε μεταμορφώνει. Στη δική μου περίπτωση, με μεταμορφώνει κάθε φορά σε μια διαφορετική βερσιόν του εαυτού μου.

Έχεις συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με την Keira Knightley και τη Hayden Panettiere. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία και τι διαφορές βλέπεις στον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες και οι ξένοι ηθοποιοί ένα νέο πρόσωπο;

Η συμμετοχή μου στην ταινία Berlin, I Love you και η συναναστροφή με αστέρες του Χόλιγουντ, όπως η Keira Knightley, η Helen Mirren, ο Luke Wilson, ο Mickey Rourke και η Hayden Panettiere, μου έδωσε αυτοπεποίθηση, κίνητρο και πίστη ότι μπορώ να καταφέρω τους στόχους μου, σε μια περίοδο που είχα αποπροσανατολιστεί πνευματικά και επαγγελματικά. Η αλήθεια είναι ότι ο Nikolai Kinski και η Hayden Panettiere, με την οποία γίναμε φίλες στην πορεία, ήταν παρά πολύ φιλικοί και δοτικοί μαζί μου εξαρχής. Προσπαθούσαν να με βοηθήσουν και με το παραπάνω. Δεν ξέρω αν στάθηκα απλώς τυχερή στη συγκεκριμένη περίπτωση ή αν αυτή είναι η νόρμα, αλλά τέτοιες συμπεριφορές συναντώ σπάνια σε Έλληνες ηθοποιούς. Οι περισσότεροι δρουν ατομικά, εκεί που μια ταινία, μια παράσταση, ένα σίριαλ είναι ένα ομαδικό πρότζεκτ.

Παρά το νεαρό της ηλικίας σου, έχεις ήδη συμμετάσχει σε ταινίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ αυτή την περίοδο συμμετέχεις σε ένα νέο κινηματογραφικό εγχώριο πρότζεκτ. Μίλησέ μας για αυτό.

Αυτό το διάστημα ολοκληρώνονται τα γυρίσματα της ταινίας Χαλβάη 5-0, σε σκηνοθεσία Μάνου Καμπίτη, με πρωταγωνιστή τον Μάρκο Σεφερλή, η οποία θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 12 Δεκεμβρίου από τη Village. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή την όμορφη συνεργασία που θα χαρίσει στο κοινό πολύ πολύ γέλιο και απαρτίζεται από ένα εξαιρετικό cast, το οποίο περιλαμβάνει την Ελένη Καστάνη, τον Γιάννη Ζουγανέλη, τον Δημήτρη Τζουμάκη, την Πηνελόπη Αναστασοπούλου, τον Γιώργο Αγγελόπουλο, την Έλενα Τσαβαλιά, τον Γιάννη Καπετάνιο, τον Δημήτρη Σταρόβα, τη Βίκυ Κάβουρα, τον Νίκο Βουρλιώτη και πολλούς άλλους.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ηθοποιοί;

H λίστα είναι μεγάλη, αλλά αν θα έπρεπε πολύ πρόχειρα να αναφέρω μερικούς, θα έλεγα τον Leonardo DiCaprio γιατί πρωταγωνιστεί σε αγαπημένες μου ταινίες και δίνει ακόμη πιο αγαπημένες ερμηνείες, τον Jared Leto επειδή μου αρέσει η προσωπικότητά του και ο Joaquin Phoenix. Από γυναίκες, θα έδινα την ψήφο μου στην Angelina Jolie.

Γιατί σε κέρδισε ο χώρος της υποκριτικής;

Δεν θυμάμαι ποτέ ακριβώς μου γεννήθηκε η ιδέα να γίνω ηθοποιός, αλλά έχω κάποιες σκέψεις σχετικά με το τι μπορεί να είναι αυτό που με παρέσυρε. Ένα μικρό ποσοστό το αποδίδω στη φιλοδοξία και στην ανάγκη μου να αναλύσω στην ανθρώπινη ψυχολογία, κάτι που είναι αναγκαίο για να εμβαθύνει κάποιος στους ρόλους και να τους κάνει δικούς του. Αυτό, όμως, που λειτούργησε σαν καταλύτης στην ανάγκη μου να γίνω ηθοποιός είναι η δυνατότητα που μου έδωσε το θέατρο να μεταμορφώνομαι σε διάφορες περσόνες-ρόλους. Οι περισσότεροι ηθοποιοί θεωρώ ότι επικοινωνούν μέσω της υποκριτικής κάποια τραυματική, προσωπική τους εμπειρία ή κάποια καταπιεσμένα συναισθήματα, τα οποία θέλουν απεγνωσμένα να εκφράσουν μέσα από τον ρόλο, αποποιούμενοι τη δική τους ταυτότητα. Αυτό νομίζω βρίσκει μια αλήθεια και στη δική μου περίπτωση.

Μοιράζεις τον χρόνο σου ανάμεσα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ποιες οι δραστηριότητές σου εκεί;

Η αλήθεια είναι ότι ταξιδεύω αρκετά. Συνήθως πρόκειται για δουλειά. Κάποιες φορές ο λόγος του ταξιδιού είναι πολύ συγκεκριμένος, για παράδειγμα, μια συμμετοχή σε οντισιόν, μια φωτογράφιση, μια διαφήμιση, ενώ άλλες φορές αποφασίζω να ρισκάρω λίγο παραπάνω και να δοκιμάσω την τύχη μου σε ένα καινούριο προορισμό για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς οριοθετημένο πρόγραμμα και σκοπό.

Αν έπρεπε να ζήσεις μόνιμα στο εξωτερικό, θα το δεχόσουν;

Εξαρτάται από τις συνθήκες, αλλά νομίζω πως θα μπορούσα να το καταφέρω. Δεν είναι λίγες οι φορές που λειτουργώ σαν χαμαιλέοντας, που προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες

Θεωρείς ότι η εξωτερική εμφάνιση, τελικά, βοηθά σε ένα νέο ξεκίνημα ή, αντίθετα, μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο;

Η εμφάνιση είναι ένα εφόδιο που μοιάζει με δίκοπο μαχαίρι, μια και για τον ίδιο λόγο ανοίγουν πόρτες, αλλά για τον ίδιο ακριβώς λόγο κλείνουν κάποιες άλλες. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα υπάρχει η προκατάληψη ότι αν είσαι όμορφη, δεν μπορείς να είσαι και ταλαντούχα. Αν ασχολείσαι με την εξωτερική σου εμφάνιση, δεν μπορείς να ασχολείσαι και με την πνευματική σου καλλιέργεια. Αν είσαι μοντέλο, δεν μπορείς να είσαι και ηθοποιός. Γιατί βάζουμε ταμπέλες; Δεν είμαστε ένα πράγμα οι άνθρωποι. Δεν καταλαβαίνω γιατί περιορίζουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους. Με στενοχωρεί αυτός ο κοινωνικός ρατσισμός.

Το μόντελινγκ είναι ένας χώρος με ημερομηνία λήξεως, ως γνωστόν. Έχει όμως αρκετούς τομείς στους οποίους ένα μοντέλο μπορεί να απορροφηθεί, όπως το σχέδιο μόδας. Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με ένα κομμάτι σαν κι αυτό;

Έχει περάσει αυτή η ιδέα από το μυαλό μου, μου αρέσει πολύ, αλλά δεν είναι κάτι που το λαχταρώ. Όποτε δίνω βάση στις προτεραιότητές μου…

Η γυμναστική και η ευεξία είναι μέρος της καθημερινότητας σου. Μίλησέ μας για τον σημαντικό ρόλο που παίζουν στη ζωή σου.

Προσπαθώ όσο περισσότερο μπορώ να τρέφομαι υγιεινά και να αθλούμαι. Εκτός από το κλασικό γυμναστήριο, ανάμεσα στα χόμπι μου είναι το beach volley, το padel tennis, το pole dancing, το scuba diving και η yoga και είμαι ανοιχτή στο να δοκιμάζω καινούρια πράγματα. Τις προάλλες, έκανα ελεύθερη πτώση και το θεώρησα μία από τις πιο ωραίες εμπειρίες της ζωής μου. Το κόλπο είναι να βρίσκεις πράγματα να σου αρέσουν, ώστε να μη βαριέσαι να πας. Όσον αφορά τη διατροφή, επιλέγω πολλή πρωτεΐνη και λαχανικά, ενώ ο ατμομάγειρας ήταν η πιο έξυπνη αγορά που έχω κάνει ποτέ.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα;

Ετοιμάζομαι για αναχώρηση προς Λος Άντζελες. Από εκεί κι έπειτα, συζητάω κάποια πράγματα, αλλά τίποτα ανακοινώσιμο μέχρι στιγμής.

Τι συμβουλές έχεις δεχτεί από ηθοποιούς, τώρα που κάνεις αυτό το νέο ξεκίνημα;

Ο κάθε ηθοποιός θα πει κάτι διαφορετικό, ανάλογα με την κρίση και τα βιώματά του. Τις προάλλες, όμως, είχα πάει να συζητήσω για ένα σίριαλ κι έτυχε να είναι εκεί ένας φίλος μου ηθοποιός, που με πολλή αγάπη με συμβούλευσε να ντύνομαι πιο απλά. Αυτή είναι μια συμβουλή που κρατάω, γιατί καταλαβαίνω τη λογική, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν είμαι διατεθειμένη να αλλάξω αυτό που είμαι προκειμένου να γίνω αρεστή.

Ποια είναι τα όνειρά σου;

Θέλω να είμαι κάποια στιγμή πραγματικά ευτυχισμένη κι αυτή η ευτυχία να καθρεφτίζεται σε ολόκληρο το φάσμα της καθημερινότητάς μου. Η λέξη «nirvana» ακούγεται σαν μουσική στα αυτιά μου. Αν η εμπειρία μου μου έχει διδάξει κάτι, αυτό είναι ότι καμιά φορά το success story δεν φέρνει απαραίτητα την ευτυχία. Μπορεί να έχεις όλα τα λεφτά του κόσμου και να είσαι δυστυχισμένος. Μπορεί να ζεις το όνειρό σου και να μην μπορείς να το χαρείς. Επειδή μου έχει τύχει το τελευταίο, προτιμώ να παίζω κυνηγητό με το συναίσθημά μου, όποια κι αν είναι η κατάσταση που θα μου το φέρει.

Από την Ειρήνη Ζουρνατζή

Styling: Γεωργία Παντελέ, Ίρις Λεονταρίτη

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος

Μαλλιά: Δημήτρης Σταματίου (D-Tales)

Μακιγιάζ: Βάσω Νακοπούλου