Η Αλεξία Σακελλαρίου είναι ένα κορίτσι νέο, όμορφο, έξυπνο, με χιούμορ και καλή διάθεση, που αγαπάει τη μόδα και το γράψιμο. Μέσα από το blog της το Smells Like Fashion μιλάει για τη μόδα και το στιλ ενώ μπορείτε να ρίξετε κλεφτές ματιές σε όλα όσα αγαπάει και μέσα από τη σελίδα της στο Facebook. Εμείς της ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία της στην πρόσφατη Εβδομάδα Μόδας που έλαβε χώρα στο Λονδίνο και η Αλεξία μας έκανε τη χάρη. Διαβάστε όλα όσα έχει να μας πει.
Όπως πέρυσι τον Σεπτέμβριο, έτσι και φέτος, αποφάσισα να παρευρεθώ στο London Fashion Week (aka LFW), με τη διαφορά ότι φέτος ήμουν επίσημα κάτοικος Λονδίνου χάρη στις μεταπτυχιακές σπουδές μου στο London College of Fashion. Η μετακόμιση, όμως, σε μία ξένη χώρα δεν είναι piece of cake που λέμε κι εμείς εδώ, οπότε η έλλειψη ελεύθερου χρόνου με ανάγκασε να μη δώσω το παρών σε όλα τα shows για τα οποία είχα πρόσκληση.
Την πρώτη μέρα του LFW είχα την τιμή να παρακολουθήσω το show του Bora Aksu και να νιώσω από κοντά την ένταση και την ανατριχίλα που έδινε το soundtrack της επίδειξης. Αιθέρια φορέματα, διαφάνειες, δαντέλες και σεμεδάκι-inspired λεπτομέρειες γέμισαν το catwalk σε ένα μεγαλειώδες show, εντελώς αντίθετο από την παρουσίαση του Jean Pierre Braganza λίγες ώρες μετά. Η καλοκαιρινή collection του σχεδιαστή είχε τίτλο Architectonic και περιλάμβανε ρούχα πολύ πιο πρακτικά και ευκολοφόρετα, αλλά οι γεωμετρικές λεπτομέρειες, οι κυματισμοί στα υφάσματα και τα ιριδίζοντα τελειώματα στα ρούχα αυτομάτως αναβάθμιζαν τη συλλογή σε μία άκρως Λονδρέζικη και ανατρεπτική collection αποφεύγοντας τη φλυαρία. Το street style που χάζευα μέχρι να ξεκινήσουν τα shows ήταν, κυρίως, απογοητευτικό, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα. Υπερβολική προσπάθεια, υπερβολικό «Bitch I’m fabulous» ύφος χωρίς λόγο και αιτία.
Η δεύτερη μέρα του LFW κύλησε πολύ πιο χαλαρά, με μόνο την επίδειξη της υπερκαταπληκτικής Orla Kiely στο πρόγραμμά μου. Κάθε σεζόν έχω την εντύπωση ότι η Kiely εισβάλλει στο μυαλό μου και μου κλέβει ιδέες, αλλά δεν έχω σκοπό να ζητήσω πνευματικά δικαιώματα γιατί -ω θεοί- αυτή η preppy αισθητική της Blair Waldorf που φέρνει στην επιφάνεια με κάθε συλλογή είναι μαγευτική. Η Kiely οραματίζεται ένα καλοκαίρι φωτεινό, χρωματιστό, μυρωδάτο και ανέμελο και αυτό φάνηκε στις φούξια καπαρντίνες, στην παρουσία λουλουδιών τόσο στα ρούχα, αξεσουάρ, παπούτσια όσο και στο ίδιο το stage, αλλά και στα ολόγλυκα λευκά πουκάμισα, που με τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες κατάφεραν να ξεφύγουν από το office ύφος και να μετατραπούν στο απόλυτο must have της σεζόν για κάθε wannabe Blair που σέβεται τον εαυτό της.
Η τρίτη μέρα του LFW ήταν και η τελευταία για εμένα φέτος – τελευταία και καλύτερη όμως. Κι αυτό γιατί για πρώτη φορά παρακολούθησα major fashion show, μιας και 2 μέρες πριν ο Λονδρέζος ταχυδρόμος μου έφερε πρόσκληση που έγραφε πάνω «Topshop Unique SS15». Μετά από περίπου 3 ώρες ετοιμασιών και μάχης με τη ντουλάπα, ήμουν έτοιμη να σταθώ όρθια για ώρες έξω από το venue, περιμένοντας να έρθει η σειρά μου για να κάνω την είσοδο μου στο χώρο. Έτσι κι έγινε, μπήκα, δίστασα με τον άπειρο κόσμο που είχε μέσα η τεράστια αίθουσα, δεν το έβαλα κάτω, βρήκα μία γωνίτσα και χώθηκα σαν αίλουρος περιμένοντας να αρχίσει η επίδειξη, πάντα με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι. Κι εκεί που έχω ηρεμήσει από το τρέξιμο και έχω ξαναβρεί την ανάσα μου, εντοπίζω ένα γνωστό κούρεμα 5 μέτρα μακριά μου: η Anna Wintour βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, πράγμα που κάνει το χέρι μου να τρέμει. Κοιτάω αλλού για να χαλαρώσω και τσουπ! Η Suzy Menkes απέναντι μου, η Style Bubble, ο Bryan Boy και η πιο αγαπημένη μου Man Repeller πιο δίπλα. Πάλι καλά δηλαδή που δεν είχα δει και την Alexa Chung που καθόταν παραπέρα. Ξέρω ότι ακούγεται χαζό, αλλά είναι απίστευτο συναίσθημα να βλέπεις από κοντά ανθρώπους που θαυμάζεις, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τόσο σημαντικές παρουσίες στον χώρο της μόδας. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η επίδειξη αρχίζει σχεδόν αμέσως και η Cara Delevingne ανοίγει το show, δηλαδή λίγο έλεος, θα πέσω κάτω από τον ενθουσιασμό μου. Ρίγες, ναυτικές επιρροές, disco παγιέτες, διαφάνειες και γενναίες δόσεις coolness ήταν τα κύρια θέματα της καλοκαιρινής συλλογής του Topshop με την ανεβαστική μουσική να ξεσηκώνει τους καλεσμένους και την Wintour να χαμογελάει από ευχαρίστηση. Το κουτσομπολιό της ημέρας ήταν ότι αμέσως μετά την επίδειξη πλησίασα την Anna με τη μηχανή στο χέρι, την ακούμπησα, σχεδόν έπεσα πάνω της, εκείνη παίζει να μην με είδε ποτέ γιατί σιγά μην νοιάζεται για random κοριτσάκια σαν εμένα και ενώ πατούσα με μανία το κουμπί της φωτογραφικής, εκείνη απλά αρνήθηκε να κάνει τη δουλειά της.
Και κάπως έτσι «γνώρισα» την πιο σημαντική γυναίκα της μόδας χωρίς να έχω κανονική φωτογραφία εκτός από το πίσω μέρος του κεφαλιού της. Πήρα την εκδίκηση μου, όμως, 3 μέρες αργότερα όταν βρέθηκα στα Marks & Spencer της Oxford Street και γνώρισα τον άντρα της ζωής μου, David Gandy.
Διαβάστε ακόμα:
Guest Editor: H blogger Τίνα Αστρά προτείνει τρόπους για να φορέσετε τα καλοκαιρινά σας τον χειμώνα
Guest Editor: H Χρύσα Οικονομοπούλου του blog Fashionism μιλάει για τους κανόνες του summer style
Κατεβάστε τώρα το νέο τεύχος του InStyle εντελώς δωρεάν στο iPad
