Ο Gordon Ramsay έχει υπάρξει πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια: σεφ-θρύλος, τηλεοπτική προσωπικότητα, επιχειρηματίας, πατέρας, ακόμα και… meme icon. Αυτό που δεν έχει πάψει να είναι ποτέ, είναι πεινασμένος. Όχι για φαγητό, όπως λέει ο ίδιος στη νέα του συνέντευξη στο Foodism, αλλά για δημιουργία.
Μετρώντας πάνω από τρεις δεκαετίες στον χώρο, και έχοντας χτίσει μια αυτοκρατορία με περισσότερα από 50 εστιατόρια παγκοσμίως, ο Ramsay παραμένει ανήσυχος. Το βλέμμα του είναι στραμμένο στο μέλλον – κι αυτό το μέλλον λέγεται 22 Bishopsgate.
Ένα εστιατόριο στα σύννεφα
Στην καρδιά του City του Λονδίνου, εκεί όπου οι ουρανοξύστες καθρεφτίζουν τη δύναμη και τη φιλοδοξία της βρετανικής πρωτεύουσας, ο Ramsay ετοιμάζεται να ανοίξει ένα νέο εστιατόριο. Το πιο φιλόδοξο μέχρι στιγμής. Το 22 Bishopsgate δεν είναι απλώς μια νέα διεύθυνση στον χάρτη των εστιατορίων του – είναι μια δήλωση πρόθεσης.
«Θέλω να φτιάξω κάτι που δεν μοιάζει με τίποτα άλλο. Μια εμπειρία που θα σε κάνει να ξεχάσεις ότι βρίσκεσαι σε μια πόλη. Να νιώσεις πως ταξιδεύεις μέσω της γεύσης», λέει χαρακτηριστικά.
Το concept του εστιατορίου εστιάζει στην εποχικότητα, στην αυθεντικότητα και – σε αντίθεση με την αστραφτερή του τοποθεσία – στην απλότητα που εντυπωσιάζει. Δεν τον ενδιαφέρει να “μαγέψει” μέσω τεχνικών εντυπωσιασμού, αλλά να συγκινήσει με κάθε μπουκιά.
Το Λονδίνο δεν είναι όπως παλιά – είναι καλύτερο
Ο Ramsay, παρότι έχει εστιατόρια και τηλεοπτικές παρουσίες σε όλο τον κόσμο, δεν κρύβει την αγάπη του για το Λονδίνο, την πόλη στην οποία μεγάλωσε επαγγελματικά. Θεωρεί πως πλέον η βρετανική πρωτεύουσα συναγωνίζεται επάξια – και συχνά ξεπερνά – πόλεις όπως το Παρίσι και η Νέα Υόρκη, χάρη στην ποικιλομορφία, τη δημιουργικότητα και τη φιλόδοξη νέα γενιά σεφ που επενδύει στην ποιότητα.
Αυτό που τον συναρπάζει είναι η ικανότητα της πόλης να επανεφευρίσκει τον εαυτό της και η συνεχής ζήτηση για κάτι νέο. «Πριν από είκοσι χρόνια, έπρεπε να εξηγούμε τι είναι το φουά γκρα ή γιατί αξίζει να δοκιμάσεις πάπια με πορτοκάλι. Σήμερα, το κοινό είναι ενημερωμένο, περίεργο και απαιτητικό. Κι αυτό είναι υπέροχο», λέει.
Η μαγειρική δεν είναι reality – είναι τέχνη με πειθαρχία
Έχοντας υπάρξει αυστηρός μέντορας σε εκπομπές όπως το Hell’s Kitchen, ο Ramsay εξακολουθεί να ζητά το μέγιστο από τους νέους σεφ. Όμως πίσω από την ένταση, υπάρχει ένα βαθύ πάθος για τη διά βίου μάθηση και αφοσίωση. «Δεν θέλω να βλέπω μάγειρες που βιάζονται να αποκτήσουν φήμη. Θέλω να βλέπω μάτια που λάμπουν όταν καθαρίζουν μια πατάτα με τέχνη», λέει.
Η δική του πορεία υπήρξε δύσκολη, γεμάτη απορρίψεις, αυστηρούς μέντορες και ατελείωτες ώρες κουζίνας. Κι όμως, αυτό ήταν που τον διαμόρφωσε. Σήμερα, παροτρύνει τους νέους σεφ να μην κυνηγούν το βραβείο, αλλά το βίωμα.
Gordon, ο πατέρας και ο μέντορας
Η εικόνα του αυστηρού Ramsay φαίνεται να έχει μαλακώσει με τα χρόνια. Όχι από συμβιβασμό, αλλά από εξέλιξη. Ως πατέρας πέντε παιδιών – με την οικογένειά του να πρωταγωνιστεί συχνά στο Instagram του – έχει μάθει να βλέπει τη ζωή πιο σφαιρικά.
«Το να βλέπεις τα παιδιά σου να βρίσκουν τη δική τους φωνή είναι σαν να βρίσκεις κι εσύ ξανά τη δική σου», εξομολογείται. Όπως και στη μαγειρική, έτσι και στην πατρότητα, δεν υπάρχει συνταγή: μόνο υπομονή, πάθος και αυθεντικότητα.
