Σε μια ερωτική απογοήτευση χρωστάμε, σύμφωνα με τη μυθολογία, την ύπαρξη του λαχανικού που, όσο κι αν το «παίζει» σκληρό, στο βάθος κρύβει μια τρυφερή καρδιά. Μην πτοείστε από τα «αγκάθια» που προβάλλει… Θέλει τρόπο κι όχι κόπο για να την απολαύσετε στα καλύτερά της!
Το πώς η όμορφη, νεαρή κοπέλα ονόματι Κινάρα, που ζούσε σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί, μεταμορφώθηκε σε αγκινάρα μάλλον δεν αποτελεί έκπληξη. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν -διόλου πρωτότυπο- ένας κεραυνός από τον Δία που «λιμπίστηκε» τα κάλλη της. Στη συνέχεια, πήραν τη σκυτάλη οι αρχαίοι, συσχετίζοντας την κατανάλωσή της από τις εγκύους με τη γέννηση αγοριών, αλλά και αποδίδοντάς της αφροδισιακές ιδιότητες. Κατά τον Μεσαίωνα, αυτές ακριβώς οι ιδιότητες κατέστησαν την αγκινάρα «απαγορευμένο καρπό» για το γυναικείο φύλο, μιας και θεωρήθηκε ότι μπορεί να οδηγήσει σε ηθικές «εκπτώσεις». Η Αικατερίνη των Μεδίκων, πάντως, δεν πτοήθηκε – αντίθετα δεν έκρυψε ποτέ την αδυναμία της στο ακανθώδες αυτό λαχανικό, το οποίο απολάμβανε με φυσικότητα και δημοσίως. Πιο πρόσφατα στην ιστορία και συγκεκριμένα το 1948, ήταν η σειρά της Μέριλιν Μονρόε -ως Νόρμα Τζιν- να αποκτήσει «δεσμούς» με την αγκινάρα: ήταν η χρονιά κατά την οποία στέφθηκε πρώτη «Βασίλισσα της Αγκινάρας» στην πόλη Castroville, την αμερικανική πρωτεύουσα του… πολυτάλαντου αυτού λαχανικού!
Γαβγίζει… αλλά δεν δαγκώνει!
Ενα από τα «ταλέντα» της αγκινάρας είναι να αποθαρρύνει τους επίδοξους αγοραστές της με τα πολλά φύλλα της. Η αλήθεια είναι ότι η διαδικασία του καθαρισμού της απαιτεί λίγο χρόνο, αν όμως προτιμάτε τα λαχανικά σας φρέσκα αντί για κατεψυγμένα, είναι μια αναγκαία «ταλαιπωρία». Πάντως, μόλις εξοικειωθείτε με την τεχνική, τα πράγματα απλοποιούνται αισθητά. Ακολουθείστε, λοιπόν, τις οδηγίες μας για να κάνετε το καθάρισμα παιχνιδάκι:
• Κόβουμε το κοτσάνι αφήνοντας το 1/10 πάνω στο άνθος.
• Από το άνθος κόβουμε τα 2/3, οπότε απομένει το 1/3 μαζί με λίγο κοτσάνι, σχηματίζοντας μια κούπα.
• Αφαιρούμε με τα χέρια τα εξωτερικά, σκληρά φύλλα και με ένα μαχαίρι καθαρίζουμε την καρδιά γύρω γύρω.
• Ανοίγουμε την καρδιά με τα χέρια και με ένα κουταλάκι αφαιρούμε τις ίνες από το εσωτερικό.
• Κόβουμε ένα λεμόνι στα δύο και τρίβουμε με αυτό την καρδιά, εσωτερικά και εξωτερικά.
• Κάθε αγκινάρα που καθαρίζουμε, τη βάζουμε σε μπολ με νερό και αρκετό χυμό λεμονιού, για να μη μαυρίσει.
Αυτός ο τρόπος καθαρισμού, βεβαίως, απευθύνεται σε όσους θέλουν να κρατήσουν μόνο την καρδιά από την αγκινάρα – αυτήν χρειάζονται άλλωστε οι περισσότερες συνταγές. Ωστόσο, μπορείτε να γευτείτε και μέρος των φύλλων της, αφού βεβαίως αφαιρέσετε πρώτα το πιο μυτερό μέρος τους, την κορυφή της ανθοκεφαλής και το μεγαλύτερο μέρος του κοτσανιού και βράσετε καλά την αγκινάρα.
Φάρμακο της φύσης
Η ευχάριστα πικρή γεύση της αγκινάρας οφείλεται στην περιεκτικότητά της σε κυναρίνη, μια ουσία που ενεργοποιεί την παραγωγή από το ήπαρ και την έκκριση της χολής, ανακουφίζοντας από στομαχικές διαταραχές και κοιλιακούς πόνους. Πολύ καλή πηγή χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, μαγγανίου, βιταμινών Κ και C και καλή πηγή σιδήρου, καλίου και όλων των βιταμινών του συμπλέγματος Β, η αγκινάρα περιέχει επίσης ευεργετικά φλαβονοειδή και διαιτητικές ίνες – μία μερίδα περιέχει περίπου 5 γρ. ίνες ή σχεδόν το 20% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Πρόσφατες μελέτες θέλουν την αγκινάρα να έχει ευεργετική επίδραση και στη μείωση της χοληστερίνης καθώς και στη βελτίωση των λειτουργιών του συκωτιού.
