Σε έναν κόσμο όπου η εργασία συχνά κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας, η έννοια της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής δεν αποτελεί πλέον πολυτέλεια, αλλά επιτακτική ανάγκη. Η πίεση των ωραρίων, η έλλειψη χρόνου για οικογένεια, ξεκούραση και προσωπική φροντίδα επηρεάζουν την υγεία, την ευτυχία και την παραγωγικότητα. Οι σύγχρονες κοινωνίες, λοιπόν, καλούνται να δώσουν λύσεις μέσω πολιτικών που στηρίζουν ουσιαστικά τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Μια πρόσφατη παγκόσμια μελέτη της Compare the Market Australia έρχεται να ρίξει φως σε αυτό το ζήτημα, αποκαλύπτοντας τις χώρες που προσφέρουν την καλύτερη ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής το 2025. Η έρευνα αναλύει στοιχεία όπως οι ετήσιες ώρες εργασίας, η διάρκεια και η πληρωμή της γονικής άδειας, ο χρόνος μετακίνησης, οι ημέρες πληρωμένης άδειας και φυσικά, ο εθνικός δείκτης ευτυχίας. Με έκπληξη, ή ίσως όχι και τόσο, διαπιστώνουμε ότι οι χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης κυριαρχούν στην κορυφή της κατάταξης. Κοινός παρονομαστής; Προοδευτική εργατική νομοθεσία, προστατευμένος ελεύθερος χρόνος και επένδυση στην ευημερία των πολιτών.

Ας δούμε αναλυτικά τις 10 χώρες που ξεχώρισαν για το 2025:

1. Φινλανδία

Η Φινλανδία φιγουράρει στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, ως πρότυπο ισορροπίας ζωής. Με μόλις 1.499 ετήσιες ώρες εργασίας και 36 ημέρες πληρωμένης άδειας, οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν έναν βιώσιμο ρυθμό ζωής. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η εκπληκτική διάρκεια της άδειας μητρότητας: 161 εβδομάδες, σε συνδυασμό με 16,2 εβδομάδες άδειας πατρότητας. Ο δείκτης ευτυχίας της χώρας (7,736) είναι ο υψηλότερος παγκοσμίως — και όχι τυχαία. Η Φινλανδία επενδύει στην ανθρώπινη ευημερία, στην ψυχική υγεία και στις ίσες ευκαιρίες. Το φινλανδικό μοντέλο δείχνει πως όταν ο εργαζόμενος έχει χρόνο για τον εαυτό του, γίνεται και καλύτερος επαγγελματίας.

2. Νορβηγία

Η Νορβηγία ακολουθεί με εξαιρετικές επιδόσεις: μόνο 1.418 ετήσιες ώρες εργασίας και ένα γενναιόδωρο σύστημα γονικής άδειας (86 εβδομάδες μητρότητας και 15 πατρότητας). Ο δείκτης ευτυχίας (7,262) διατηρείται ψηλά, όπως και η ποιότητα ζωής συνολικά. Οι εργαζόμενοι έχουν 35 ημέρες πληρωμένης άδειας και απολαμβάνουν μέσο χρόνο μετακίνησης μόλις 26 λεπτά. Το κοινωνικό κράτος φροντίζει για την οικογένεια και την επαγγελματική εξέλιξη με ευελιξία και αξιοπρέπεια.

3. Ολλανδία

Η Ολλανδία κατατάσσεται στην τρίτη θέση, προσφέροντας ισχυρές βάσεις για ισορροπημένη ζωή. Με μόλις 1.413 ώρες εργασίας και έναν από τους πιο σύντομους χρόνους μετακίνησης (23,5 λεπτά), η χώρα φημίζεται για την προώθηση της μερικής απασχόλησης και της τηλεργασίας. Οι εργαζόμενοι έχουν 28 ημέρες πληρωμένης άδειας, ενώ οι νέοι γονείς λαμβάνουν 25 εβδομάδες μητρικής και 15 πατρικής άδειας. Με δείκτη ευτυχίας 7,306, η Ολλανδία δείχνει πως η ισορροπία είναι εφικτή μέσα από συλλογικές επιλογές.

4. Εσθονία

Η μικρή αλλά δυναμική Εσθονία κάνει τη διαφορά. Παρότι οι ώρες εργασίας (1.742) είναι περισσότερες σε σχέση με άλλες χώρες της πρώτης δεκάδας, προσφέρει εξαιρετικές παροχές για γονείς: 82,1 εβδομάδες μητρικής άδειας και 4,3 εβδομάδες πατρικής. Οι 40 ημέρες πληρωμένης άδειας και ο χαμηλός χρόνος μετακίνησης (21,5 λεπτά) συμβάλλουν στην ευεξία των εργαζομένων. Η τεχνολογική πρόοδος και η στήριξη των νέων οικογενειών καθιστούν την Εσθονία παράδειγμα προς μίμηση.

5. Λουξεμβούργο

Το Λουξεμβούργο, μικρό σε έκταση αλλά μεγάλο σε παροχές, προσφέρει 46 εβδομάδες μητρικής και 28 πατρικής άδειας. Με 1.462 ώρες εργασίας και 37 ημέρες πληρωμένης άδειας, δίνει προτεραιότητα στη ζωή έξω από το γραφείο. Ο δείκτης ευτυχίας φτάνει το 7,122, ενώ η ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών και η ασφάλεια ενισχύουν την καθημερινότητα. Οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν υψηλή αγοραστική δύναμη και ουσιαστική στήριξη στην οικογένεια.

6. Ισπανία

Η Ισπανία συνδυάζει τη μεσογειακή κουλτούρα με προοδευτικά εργατικά δικαιώματα. Με 1.632 ώρες εργασίας και 36 ημέρες πληρωμένης άδειας, το μοντέλο της ευνοεί τη ρεαλιστική ισορροπία. Παρέχει 16 εβδομάδες γονικής άδειας και στους δύο γονείς, με δίκαιη αμοιβή. Ο δείκτης ευτυχίας είναι στο 6,466, ενώ η πολιτισμική έμφαση στον ελεύθερο χρόνο, την οικογένεια και το φαγητό δημιουργεί ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον εργασίας.

7. Σουηδία

Η Σουηδία ενισχύει διαχρονικά την έννοια της ισότητας και της ευημερίας. Με 1.437 ώρες εργασίας, 34 ημέρες πληρωμένης άδειας και εντυπωσιακές παροχές γονικής άδειας (55,7 εβδομάδες μητρότητας, 14,3 πατρότητας), δημιουργεί ένα δίκτυ ασφαλείας για κάθε οικογένεια. Ο δείκτης ευτυχίας αγγίζει το 7,345. Η φροντίδα για την ψυχική υγεία, η ευελιξία στα ωράρια και η εμπιστοσύνη μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων είναι στοιχεία-κλειδιά της σουηδικής επιτυχίας.

8. Ισλανδία

Η Ισλανδία, με 1.448 ώρες εργασίας και 38 ημέρες άδειας, προσφέρει πολύτιμο χρόνο αναψυχής στους εργαζομένους της. Με 32 εβδομάδες μητρικής και 20 πατρικής άδειας, αλλά και δείκτη ευτυχίας 7,515, διατηρεί την πρώτη θέση ανάμεσα στις σκανδιναβικές χώρες σε ποιότητα ζωής. Ο μέσος χρόνος μετακίνησης είναι μόλις 21,4 λεπτά, ενώ η αίσθηση κοινότητας και η φύση συμβάλλουν σημαντικά στην ψυχική ισορροπία.

9. Σλοβακία

Η Σλοβακία αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη, με 164 εβδομάδες μητρικής και 28 πατρικής άδειας – από τα πιο γενναιόδωρα συστήματα παγκοσμίως. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν 1.631 ώρες ετησίως, έχουν 34 ημέρες άδειας και δείκτη ευτυχίας 6,221. Η σταθερότητα, η υποστήριξη προς τις οικογένειες και ο συνδυασμός ηρεμίας και προόδου ανεβάζουν τη χώρα στην κορυφή της ισορροπημένης καθημερινότητας.

10. Δανία

Η Δανία, με μόλις 1.380 ώρες εργασίας ετησίως και 35 ημέρες άδειας, είναι από τις χώρες με τη μεγαλύτερη στήριξη στην ποιότητα ζωής. Οι γονείς λαμβάνουν συνολικά 52 εβδομάδες άδειας (41 για τη μητέρα και 11 για τον πατέρα), ενώ ο δείκτης ευτυχίας φτάνει το 7,521. Η εργασία με εμπιστοσύνη, ο κοινωνικός διάλογος και η ευέλικτη τηλεργασία καθιστούν τη Δανία πρωτοπόρο στη σύγχρονη εργασιακή φιλοσοφία.

Η θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη

Η Ελλάδα κατατάσσεται στην 28η θέση της λίστας, φανερώνοντας πως υπάρχει ακόμα δρόμος για την επίτευξη πραγματικής ισορροπίας. Παρότι η άδεια μητρότητας φτάνει τις 80,3 εβδομάδες και παρέχεται με 66,2% πληρωμή, οι υψηλές ετήσιες ώρες εργασίας (1.897), οι περιορισμένες ημέρες άδειας (29) και ο καθημερινός χρόνος μετακίνησης (32,8 λεπτά) επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής των εργαζομένων. Ο δείκτης ευτυχίας παραμένει χαμηλός (5,776), ενώ η πατρική άδεια υστερεί σημαντικά σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Παρά τις δυσκολίες, η Ελλάδα έχει τα θεμέλια – ισχυρό κοινωνικό ιστό, ισχυρή οικογένεια, ήλιο και πολιτισμό. Αυτό που χρειάζεται είναι ουσιαστική επένδυση σε πολιτικές ευελιξίας και φροντίδας προς τους εργαζομένους, ώστε να μετατραπεί από χώρα υπερεργασίας σε χώρα ευημερίας.

Δείτε την έρευνα εδώ.