Από τη ζωή έφυγε και ο Paolo Taviani, στις 29 Φεβρουαρίου, με την Isabella Rossellini να κάνει μια συγκινητική αφιέρωση στα θρυλικά αδέλφια του ιταλικού κινηματογράφου.
“Οι Paolo και Vittorio Taviani δεν είναι πλέον μαζί μας. Έχουν μια τεράστια παρουσία στην καρδιά μου. Κέρδισαν το Φεστιβάλ των Καννών το 1977 όταν ο πατέρας μου Roberto Rossellini ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής. Ο πατέρας μου πέθανε από καρδιακή προσβολή 3 ημέρες αργότερα. Ο Paolo και ο Vittorio έσπευσαν να είναι μαζί μου και με τα αδέλφια μου με τεράστια τρυφερότητα και υποστήριξη” έγραψε στη λεζάντα της αναρτησής της.
Και συνέχισε: “Την επόμενη χρονιά έκανα την πρώτη μου ταινία ως ηθοποιός μαζί τους IL PRATO. Τότε δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός φοβούμενη τη σύγκριση με τη μητέρα μου #ingridbergman. Αλλά η μαμά επέμενε: Δεν μπορείς να χάσεις την ευκαιρία να δουλέψεις με τόσο σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι αδελφοί Taviani μόνο και μόνο από φόβο για τον Τύπο. Έκανα την ταινία. Πήρα φρικτές κριτικές αλλά η μαμά είχε δίκιο. Η συνεργασία με τους αδελφούς Taviani, η γνωριμία μαζί τους και με τις οικογένειές τους άλλαξε τη ζωή μου. Η απέραντη ζεστασιά και η τρυφερότητά τους , η οποία φαίνεται στις ταινίες τους, ήταν πάντα θεραπευτική για μένα. Ο Paolo και ο Vittorio Taviani υπήρξαν για μένα ό,τι είναι ο φάρος για μια βάρκα στη μέση μιας τρικυμίας”.
Ο Paolo Taviani, γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1931, έφυγε από τη ζωή στις 29 Φεβρουαρίου 2024. Ο αδελφός του, Taviani γεννήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 1929 και πέθανε στις 15 Απριλίου 2018. Ηταν γνωστοί στον χώρο του κινηματογράφου ως αδελφοί Taviani. Ηταν Ιταλοί σκηνοθέτες και σεναριογράφοι που συνεργάστηκαν σε σημαντικές παραγωγές.
Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1977, κέρδισαν τον Χρυσό Φοίνικα και το βραβείο FIPRESCI για την ταινία “Πατέρας αφέντης”. Στο ίδιο φεστιβάλ το 1982 κέρδισαν το Μέγα Βραβείο της Επιτροπής (Grand Prix du Jury) για την ταινία “Η νύχτα του Σαν Λορέντζο” (La notte di San Lorenzo). Το 2012 κέρδισαν τη Χρυσή Άρκτο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου με την ταινία “Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει”.
