Bram Stoker: Ο “Δράκουλάς” του μια γοτθική ιστορία αγάπης που νίκησε τον χρόνο
H Winona Ryder και ο Gary Oldman σε μια σκηνή που φιλιούνται από την ταινία 'Dracula', 1992. Photo by Columbia Pictures/Getty Images

Ο Bram Stoker παρέδωσε στο αναγνωστικό κοινό μία ιστορία τρόμου γεμάτη έρωτα και πάθος. Ο Ιρλανδός συγγραφέας τρόμου έγραψε τον “Δράκουλα” το 1897. Είναι μια γοτθική, επική ιστορία αγάπης, που νίκησε τον χρόνο. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα από τα κορυφαία δείγματα του λεγόμενου “γοτθικού μυθιστορήματος”.

Τα βιογραφικά στοιχεία

Ο Stocker γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1847 στο Κλοντάρφ της Ιρλανδίας. Δούλευε ως κριτικός θεάτρου σε μια ιρλανδική εφημερίδα, όπου έγραφε ιστορίες καθώς και σχόλια. Του άρεσαν επίσης τα ταξίδια, ιδίως στο Cruden Bay της Σκωτίας, όπου έστησε δύο από τα μυθιστορήματά του.

Ο Stocker ήταν κατάκοιτος με μια άγνωστη ασθένεια μέχρι να πάει σχολείο, σε ηλικία επτά ετών, οπότε και ανάρρωσε πλήρως. Ο Stocker έγραψε για την εποχή εκείνη:

“Ήμουν από τη φύση μου πάντα σκεπτόμενος. Ο ελεύθερος χρόνος της μακροχρόνιας ασθένειας έδωσε την ευκαιρία για πολλές σκέψεις. Αυτές ήταν καρποφόρες ανάλογα με το είδος τους στα μετέπειτα χρόνια”.

Μετά την ανάρρωσή του, μεγάλωσε χωρίς άλλες σοβαρές ασθένειες, διαπρέποντας μάλιστα ως αθλητής στο Trinity College του Δουβλίνου.

Το ενδιαφέρον του για το θέατρο

Άρχισε να του αρέσει το θέατρο όταν ήταν φοιτητής. Ενώ ήταν στην Ιρλανδική Δημόσια Υπηρεσία, έγινε κριτικός θεάτρου στην εφημερίδα Dublin Evening Mail. Σ’ αυτήν ήταν συνιδιοκτήτης ο Sheridan Le Fanu, συγγραφέας γοτθικών ιστοριών. Ο κόσμος είχε σε χαμηλή εκτίμηση τους κριτικούς θεάτρου, αλλά ο Stocker τράβηξε την προσοχή με την ποιότητα των κριτικών του.

Έγραφε επίσης διηγήματα, και το “Crystal Cup” κυκλοφόρησε από το London Society το 1872, ενώ μετά ήρθε το “The Chain of Destiny” σε τέσσερα μέρη, στο The Shamrock. Το 1876, ενώ ήταν δημόσιος υπάλληλος στο Δουβλίνο, έγραψε το μη μυθοπλαστικό βιβλίο “The Duties of Clerks of Petty Sessions in Ireland”. Επιπλέον, είχε ενδιαφέρον για την τέχνη και ήταν ιδρυτής της Λέσχης Σκιτσογραφίας του Δουβλίνου το 1879.

Η γνωριμία του με τη Florence Balcombe και τον Oscar Wilde

Το 1878, ο Stoker προχώρησε σε γάμο με τη Florence Balcombe. Ήταν κόρη του αντισυνταγματάρχη James Balcombe του 1 Marino Crescent και διάσημη καλλονή της εποχής της. Ο Oscar Wilde ήταν ο μνηστήρας της πριν γνωρίσει τον Stoker.

Ο Stoker γνώριζε τον Wilde από τα φοιτητικά του χρόνια, αφού τον είχε προτείνει για μέλος της Φιλοσοφικής Εταιρείας του πανεπιστημίου, όταν εκείνος ήταν πρόεδρος. Ο Wilde θύμωσε από την απόφαση της Florence να παντρευτεί τον Stoker, ο οποίος αργότερα επανασυνδέθηκε μαζί του.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1879 απέκτησαν το μοναδικό τους παιδί. Ένα αγόρι που πήρε το όνομα Irving Noel Thornley Stoker.

Πέθανε στις 20 Απριλίου 1912 λόγω κινητικής αταξίας. Η αποτέφρωση έγινε στο βόρειο Λονδίνο.

Η γέννηση του “Δράκουλα”

Ο Stoker έφτασε στην παραθαλάσσια πόλη Γουίτμπι το 1890. Η επίσκεψη υπήρξε και μέρος της έμπνευσης για τον Δράκουλα. Η αποβίβαση του κόμη Δράκουλα στο Γουίτμπι έγινε τη μορφή ενός μαύρου σκύλου. Ανεβαίνει τα 199 σκαλοπάτια προς το νεκροταφείο της εκκλησίας της Αγίας Μαρίας στη σκιά των ερειπίων του Αββαείου του Γουίτμπι.

Πριν από τη συγγραφή του Δράκουλα, ο Stoker γνώρισε τον Ármin Vámbéry, έναν Ουγγροεβραίο συγγραφέα και ταξιδιώτη, ο οποίος είχε γεννηθεί στο Szent-György. Ήταν ένα Βασίλειο της Ουγγαρίας, το σημερινό όνομα της περιοχής Svätý Jur της Σλοβακίας. Ο Δράκουλας πιθανότατα προέκυψε από τις σκοτεινές ιστορίες του Vámbéry για τα Καρπάθια όρη. Ο ισχυρισμός όμως έχει πολλούς αμφισβητίες. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και η Elizabeth Miller, καθηγήτρια που από το 1990 έχει ως κύριο πεδίο έρευνας και συγγραφής της τον Δράκουλα, καθώς και τον συγγραφέα, τις πηγές και τις επιρροές του.

Είναι ο Vlad III Dracula ο Δράκουλας του Stocker;

Η ίδια έχει δηλώσει: “Το μόνο σχόλιο σχετικά με το θέμα της ομιλίας ήταν ότι ο Vámbéry μίλησε κατά της ρωσικής επιθετικότητας“”. Στις συζητήσεις τους δεν υπήρξε τίποτα για τις ιστορίες του τρομερού Δράκουλα. Όλες αυτές που υποτίθεται ότι “ενέπνευσαν τον Stoker να εξισώσει τον βρικόλακα-πρωταγωνιστή του με τον προ πολλού νεκρό τύραννο”. Εν πάση περιπτώσει, εκείνη την εποχή, ο Stoker είχε ήδη αρχίσει να γράφει το μυθιστόρημά του και χρησιμοποιούσε ήδη το όνομα Δράκουλας για τον βρικόλακά του. Ο Stoker στη συνέχεια πέρασε αρκετά χρόνια ερευνώντας τη λαογραφία και τις μυθολογικές ιστορίες των βρικολάκων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Το 1972 το βιβλίο In Search of Dracula των Radu Florescu και Raymond McNally υποστήριζε ότι ο κόμης στο μυθιστόρημα του Stoker είχε βάση στον Vlad III Dracula. Σύμφωνα με την Elizabeth Miller, ο Stoker δανείστηκε μόνο το όνομα και “θραύσματα διάφορων πληροφοριών” για τη ρουμανική ιστορία- επιπλέον, δεν υπάρχουν σχόλια για τον Vlad III στις σημειώσεις του συγγραφέα.

Ο Δράκουλας είναι ένα επιστολικό μυθιστόρημα, γραμμένο ως συλλογή ρεαλιστικών αλλά εντελώς φανταστικών ημερολογιακών καταχωρήσεων, τηλεγραφημάτων, επιστολών, ημερολογίων πλοίου και αποκομμάτων εφημερίδων. Αυτά προσέδωσαν ένα επίπεδο λεπτομερούς ρεαλισμού στην ιστορία, μια ικανότητα που ο Stoker είχε αναπτύξει ως συγγραφέας εφημερίδων. Την εποχή της έκδοσής του, ο Δράκουλας θεωρήθηκε ένα “απλό μυθιστόρημα τρόμου” που βασιζόταν σε φανταστικές δημιουργίες υπερφυσικής ζωής. “Έδωσε μορφή σε μια παγκόσμια φαντασίωση… και έγινε μέρος της λαϊκής κουλτούρας”.

Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια της Παγκόσμιας Βιογραφίας, οι ιστορίες του Stoker περιλαμβάνονται σήμερα στις κατηγορίες της μυθοπλασίας τρόμου. Όπως επίσης και των ρομαντικών γοτθικών ιστοριών και του μελοδράματος. Ταξινομούνται μαζί με άλλα έργα δημοφιλούς μυθοπλασίας, όπως ο Φρανκενστάιν της Mary Shelley.Επίσης, η συγγραφέας χρησιμοποίησε τη μέθοδο της μυθοποίησης και της αφήγησης με πολλούς αφηγητές που λένε την ίδια ιστορία από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Σύμφωνα με τον ιστορικό Jules Zanger, αυτό οδηγεί τον αναγνώστη στην υπόθεση ότι “δεν μπορεί να λένε όλοι ψέματα”.

Το πρωτότυπο κείμενο

Το πρωτότυπο δακτυλογραφημένο κείμενο 541 σελίδων του Δράκουλα θεωρείτο χαμένο. Βρέθηκε σε έναν αχυρώνα στη βορειοδυτική Πενσιλβάνια στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αποτελείτο από δακτυλογραφημένα φύλλα με πολλές διορθώσεις, ενώ χειρόγραφα στη σελίδα του τίτλου ήταν γραμμένο το “Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ”. Το όνομα του συγγραφέα αναγραφόταν στο κάτω μέρος ως Bram Stoker. Είναι “το πιο διάσημο μυθιστόρημα τρόμου που εκδόθηκε ποτέ, ο τίτλος του οποίου άλλαξε την τελευταία στιγμή.” Το δακτυλογραφημένο κείμενο αγοράστηκε από τον συνιδρυτή της Microsoft, Paul Allen.

Ο Stoker μάλλον πήρε έμπνευση για την ιστορία, εκτός από το Γουίτμπι, από μια επίσκεψη στο κάστρο Σλέινς στο Αμπερντένσαϊρ καιμια επίσκεψη στις κρύπτες της εκκλησίας του Αγίου Μίχαν στο Δουβλίνο. Όπως όμως και από τη νουβέλα Carmilla του Sheridan Le Fanu.

Οι αρχικές σημειώσεις του Stoker για την έρευνα του μυθιστορήματος φυλάσσονται στο Μουσείο και τη Βιβλιοθήκη Ρόζενμπαχ στη Φιλαδέλφεια. Μετά τον θάνατό του, ο “Δράκουλας” έγινε ένα από τα πιο γνωστά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας και το μυθιστόρημα έχει μεταφερθεί σε πολυάριθμες ταινίες, διηγήματα και θεατρικά έργα.

Φυσικά, η ταινία “Dracula” του 1992, με σκηνοθέτη τον Francis Ford Coppola, και πρωταγωνιστές τους Gary Oldman, Winona Ryder, Anthony Hopkins και Keanu Reeves είναι η πιο επιτυχημένη ταινία που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Stocker. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 13 Νοεμβρίου 1992 στους αμερικανικούς κινηματογράφους και έλαβε θετικές κριτικές. Αν και αρνητικά στοιχεία κρίθηκαν η ερμηνεία του Reeves και η αγγλική προφορά του.

Τα highlights της ταινίας

Η Winona Ryder διάβασε πολλά σενάρια που της έδωσε ο ατζέντης της. Ένα από αυτά είχε τον τίτλο “Dracula: The Untold Story”. Ήταν η πρώτη φορά που διάβαζε οτιδήποτε σχετικό με τον Δράκουλα.

Το σενάριο αυτό ήταν για τηλεταινία. Τότε έδωσε το σενάριο στον Francis Ford Coppola, με τον οποίο είχαν να μιλήσουν πάνω από δύο χρόνια. Η Ryder είχε αποχωρήσει από την ταινία “Ο Νονός Μέρος ΙΙΙ” χωρίς καμία εξήγηση. Ο Coppola βρήκε το πρότζεκτ ενδιαφέρον και δέχτηκε να το σκηνοθετήσει.

Για το ρόλο του Δράκουλα δοκιμαστικό έκαναν οι Gabriel Byrne, Andy Garcia, Armand Assante, Αntonio Banderas και Viggo Mortensen. Μεγάλη επιθυμία για το ρόλο του Van Helsing έδειξε ο Liam Neeson, ο οποίος ήθελε πολύ να συνεργαστεί με τον Coppola, αλλά όταν ο Anthony Hopkins έδειξε ενδιαφέρον απέρριψαν τον Neeson. Κανείς μας δεν μπορεί να φανταστεί την ταινία χωρίς τον Gary Oldman στον ρόλο του Δράκουλα.

Tags:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Newsletter

#StayInStyle

Λάβετε ειδοποίηση για νέα άρθρα