Στον κόσμο της μόδας, όπου οι τάσεις αλλάζουν κάθε σεζόν και τα υφάσματα μιλούν μια δική τους γλώσσα, υπάρχουν στιγμές που η τέχνη διεισδύει και μεταμορφώνει το βλέμμα μας πάνω στο ρούχο. Πίσω από αυτή τη συνάντηση βρίσκονται συχνά γυναίκες καλλιτέχνιδες που με το έργο τους φέρνουν τη δική τους οπτική. Άλλοτε παιχνιδιάρικη και άλλοτε βαθιά συμβολική, σε συλλογές μεγάλων οίκων.
Η πιο εμβληματική συνεργασία των τελευταίων δεκαετιών ήταν αυτή της Yayoi Kusama με τον οίκο Louis Vuitton.
Η Γιαπωνέζα καλλιτέχνιδα με τα χαρακτηριστικά πουά μοτίβα της, έντυσε τσάντες, φορέματα και βιτρίνες. Πρόσθεσε έτσι στον κόσμο της υψηλής ραπτικής τη δική της εμμονή με το άπειρο και την επανάληψη. Όσες είχαν παρακολουθήσει την πρώτη τους συνεργασία το 2012, θυμούνται την απίστευτη αίσθηση όταν ένα έργο τέχνης γίνεται καθημερινό αξεσουάρ.
Στον ίδιο δρόμο κινήθηκε και η Αμερικανίδα Mickalene Thomas.
Γνωστή για τα πολύχρωμα πορτρέτα γυναικών που αντλούν έμπνευση από τη δεκαετία του ’70 και την αφροαμερικανική κουλτούρα. Η συνεργασία της με τον Dior έφερε στις τσάντες και στα παλτό του οίκου τη δική της δυναμική. Γιόρτασε τη γυναικεία ενδυνάμωση μέσα από έργα που θυμίζουν ψηφιδωτά από ύφασμα και χρώμα.
Η Julie Verhoeven, από τη Βρετανία, ένωσε το χαρακτηριστικό της ρετρό ύφος με τους οίκους Louis Vuitton και Versace.
Ενσωμάτωσε φιγούρες εμπνευσμένες από την ποπ κουλτούρα σε συλλογές μόδας. Εκεί που κάποτε θα περίμενε κανείς το κλασικό μαύρο φόρεμα ή την κλασική τσάντα, είδαμε παιχνιδιάρικα prints και ζωηρά χρώματα.
Μια άλλη ιδιαίτερη περίπτωση είναι η φωτογράφος και εικαστικός Nadia Lee Cohen.
Πρόσφατα συνεργάστηκε με το brand Paris Texas, σχεδιάζοντας παπούτσια που ισορροπούν ανάμεσα στον κινηματογραφικό ρεαλισμό και τη vintage φαντασίωση. Ένα όνομα που αξίζει να σημειώσετε.
Η τέχνη της καινοτομίας
Αξίζει επίσης να αναφερθεί η πρωτοποριακή δουλειά της Ολλανδής σχεδιάστριας Iris van Herpen. Η οποία, αν και δεν είναι «καλλιτέχνις» με την κλασική έννοια, λειτουργεί ως γλύπτρια του υφάσματος και καλλιτέχνιδα της τεχνολογίας. Οι δημιουργίες της, συχνά φτιαγμένες με τρισδιάστατη εκτύπωση και άλλες καινοτόμες τεχνικές, θολώνουν τα όρια μεταξύ υψηλής ραπτικής, γλυπτικής και επιστήμης. Η Van Herpen φέρνει στις πασαρέλες μια φουτουριστική οπτική. Με ρούχα- ζωντανά έργα τέχνης που εξερευνούν τη σχέση του ανθρώπινου σώματος με το περιβάλλον και την τεχνολογία.
Τέλος, η πρωτοβουλία HER DIOR, από τη Maria Grazia Chiuri, καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Dior, έφερε στο προσκήνιο μια σειρά από γυναίκες δημιουργούς. Αυτές υπογράφουν έργα και εγκαταστάσεις για τις επιδείξεις μόδας του οίκου, αποδεικνύοντας ότι η σύγχρονη μόδα δεν είναι απλώς αισθητική, αλλά και πολιτισμικό σχόλιο.
Οι συνεργασίες αυτές δεν είναι απλές διακοσμητικές κινήσεις. Κάθε μία αποτελεί διάλογο ανάμεσα στη μόδα και την τέχνη, μια υπενθύμιση ότι το στιλ μπορεί να λέει ιστορίες, να εκφράζει ιδέες και να κουβαλά τη φωνή γυναικών που μέσα από το πινέλο, τον φακό, το ύφασμα ή την τεχνολογία, αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.
