Βαθιά επιθυμία της να προσφέρει μέσα απ’ ό,τι δημιουργεί. Φωτεινή και λαμπερή, ακολουθεί το δικό της άστρο, που της δίνει όραμα, δύναμη και σκοπό. Νιώθει ευλογημένη για το δώρο της ζωής και δεν ξεχνά να (το) ανταποδίδει με ευγνωμοσύνη.

Νέα σεζόν, νέα ξεκινήματα. Ζέτα, είσαι ένας άνθρωπος πολυπράγμων, ποια είναι τα «νέα» σου αυτό το φθινόπωρο;

Κατ’ αρχάς, είμαι εν μέσω γυρισμάτων για τον τρίτο κύκλο της εκπομπής Thrive που παρουσιάζω, η οποία δράττομαι της ευκαιρίας να πω ότι γίνεται μεγαλύτερη κατά 10 λεπτά, από τις 22 Σεπτεμβρίου και παράλληλα αλλάζει ώρα. Επομένως, για να συνοψίσω, μπορείτε να την παρακολουθείτε κάθε Κυριακή, στις 12.00 από τον ΑΝΤ1. Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτή την εκπομπή, γιατί είναι ακριβώς αυτό που θέλω να προσφέρω στον κόσμο, παίρνοντας στοιχεία μέσα και από τη δική μου καθημερινότητα. Με την έννοια ότι πιστεύω ακράδαντα πως είμαστε οι επιλογές μας. Ειδικά σε πιο μεγάλες ηλικίες, όπου πλέον έχουμε κατασταλάξει αναφορικά με τα θέλω μας και τις επιλογές μας. Πρόκειται, λοιπόν, για συνεντεύξεις προσωποκεντρικές ανθρώπων που έχουν καταφέρει να έχουν μια καθημερινότητα πολύπλευρη, όμορφη, αλλά και γεμάτη προσφορά στους συνανθρώπους τους.

Άλλα τηλεοπτικά σχέδια υπάρχουν;

Οσονούπω θα ξεκινήσω γυρίσματα για Το Καφέ της Χαράς. Ο δικός μου ρόλος είναι ένα καινούριο πρόσωπο, που θα μπει στις ζωές των πρωταγωνιστών. Θέλω να προστεθώ σε αυτή την ομάδα και νομίζω ότι θα δημιουργήσουμε κάτι που θα αγαπηθεί.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή σου η «ΑΝΑΣΑ»;

Η «ΑΝΑΣΑ» είναι το μεγάλο μου παιδί. Από την πρώτη στιγμή που σκέφτηκα την υλοποίηση αυτής της ιδέας, ήρθε η εικόνα της στο μυαλό μου, η μορφή που θα ήθελα να έχει. Σήμερα, έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες και τα όνειρά μου. Έντεκα χρόνια τώρα έχει αποδείξει –με το μεγάλο της έργο και τη βοήθεια που έχει προσφέρει στα άτομα που έχουν ανάγκη– ότι διαθέτει υπαρκτό ρόλο στην κοινωνία μας και πως επιβάλλεται να υπάρχει. Μέσα στα σχέδιά μας είναι το 2020 να λειτουργήσει το Κέντρο Ημέρας στη Θεσσαλονίκη. Για να μπει ένας άνθρωπος σε ροή θεραπείας, χρειάζονται πολλά χρήματα. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως οι διατροφικές διαταραχές είναι μία χρόνια νόσος, που χρήζει της βοήθειας τεσσάρων ειδικοτήτων. Φανταστείτε, λοιπόν, πόσα χρήματα θα πρέπει να ξοδέψει ένας άνθρωπος. Στην «ΑΝΑΣΑ» το πλεονέκτημα είναι πως ο εκάστοτε ασθενής, πέρα από το ότι η βοήθεια του προσφέρεται δωρεάν, θα βρει μία σχηματισμένη ομάδα ειδικών, που θα τον αναλάβει ολοκληρωτικά, χωρίς να χρειάζεται να ψάχνει μόνος του συνεχώς για τον επόμενο ειδικό. Με λίγα λόγια, στην «ΑΝΑΣΑ» υπάρχει διεπιστημονικότητα.

Η δημιουργία της «ΑΝΑΣΑΣ» προέκυψε λόγω του προσωπικού σου προβλήματος με τις διατροφικές διαταραχές που αντιμετώπισες σε νεαρή ηλικία;

Αυτό ήταν η αφορμή, θα έλεγα. Στην πραγματικότητα, είμαι ένας άνθρωπος που κοιτάζει πάντα να δει τι λείπει από την κοινωνία μας, από το περιβάλλον μας, τι είναι αυτό που εγώ μπορώ να προσφέρω. Όταν στα 33 μου με ρώτησαν αν είχα κάποια διαταραχή πρόσληψης τροφής (ανορεξία), εγώ απάντησα ευθέως «Ναι». Αυτό, όμως, το «Ναι» ήταν που με έβαλε στη διαδικασία να σκεφτώ ότι ήθελα να δημιουργήσω κάτι σαν την «ΑΝΑΣΑ». Αν υπήρχε ένας φορέας έτοιμος, όπου θα μπορούσα να ενταχθώ για να προσφέρω, θα έμπαινα εκεί. Θα ρωτούσα τι μπορώ να κάνω και απλώς θα πρόσφερα ό,τι μου ζητούσαν. Από τη στιγμή που δεν υπήρχε, σκέφτηκα ότι έπρεπε να είμαι εγώ αυτή που θα τον δημιουργούσε. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε περάσει δυσκολίες όλα αυτά τα χρόνια για να επιβιώσουμε, αν και έχουμε τη στήριξη του Υπουργείου Υγείας. Τώρα, όμως, φαίνεται πως είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Φαίνεται πως είναι έντονη η ανάγκη σου να ασχολείσαι με θέματα που σχετίζονται με την υγεία, τη διατροφή και την ευζωία. Τελικά, πιστεύεις ότι εκεί μπορείς να προσφέρεις πραγματικά;

Εκεί βρίσκεται η ουσία της ζωής. Πρέπει να είσαι καλά και να έχεις υγεία για να μπορείς να προσφέρεις στους ανθρώπους που σε περιβάλλουν. Εγώ, για να μιλήσω προσωπικά, είμαι μία εργαζόμενη μητέρα, που πρέπει να δουλεύω σκληρά για τα προς το ζην, από την άλλη όμως είμαι και μία μητέρα σε μεγάλη ηλικία, της οποίας τα αποθέματα ενέργειας αρχίζουν να πέφτουν, ενώ μέσα στην ημέρα μου πρέπει να χωρέσουν πολλές δραστηριότητες. Άρα, για να είμαι καλά, πρέπει να φροντίζω τον εαυτό μου. Σωστή διατροφή, χωρίς υπερβολές, σωματική άσκηση, αλλά και απλά πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις καλά και σου χαρίζουν ενέργεια, όπως ένας περίπατος, το φαγητό με φίλους, το διάβασμα ενός καλού βιβλίου, οι διακοπές που χρειάζεσαι για να μπορέσεις να γεμίσεις ξανά ενέργεια. Πρόκειται για απλά, μικρά πράγματα που είναι για όλους μας τα ίδια. Πιστεύω ότι η διατροφή, η σωματική άσκηση και γενικότερα η προσπάθεια ευζωίας μας αφορούν όλους και όλοι μπορούμε να τις εφαρμόσουμε στη ζωή μας.

Έχεις μπει ποτέ στη διαδικασία να ακολουθήσεις κάποια δίαιτα;

Δίαιτα όχι, αλλά φροντίζω να μαθαίνω και να ενημερώνομαι για τις τροφές. Παράλληλα, στο σπίτι καταναλώνουμε βιολογικά προϊόντα και ποιοτικές πρώτες ύλες. Προσπαθώ να αποβάλω τη ζάχαρη από τη διατροφή μου. Δεν θα πω «όχι» σε ένα γλυκό, αλλά η ποσότητα ζάχαρης που προσλαμβάνουμε, πέρα από ένα γλυκό, είναι πραγματικά μεγάλη. Ταυτόχρονα, ξέρω ότι η γλουτένη δεν μου κάνει καλό. Επομένως, προσπαθώ να βρίσκω εναλλακτικές λύσεις. Έτσι, στο σπίτι δεν φτιάχνουμε κέικ με κανονικό αλεύρι. Χρησιμοποιούμε αλεύρι αμυγδάλου, κινόα και ζέας. Με λίγα λόγια, θέλω να πω ότι πρόκειται για πράγματα που πλέον είναι στην καθημερινότητά μας και τις επιλογές μας.

Γνωρίζουμε ότι στο παρελθόν είχες ασχοληθεί συστηματικά με τον χορό. Σήμερα, πώς είναι τα πράγματα;

Υπάρχει χρόνος για άσκηση; Ο χρόνος, από τη στιγμή μάλιστα που κάνεις παιδί, δεν είναι ο ίδιος. Αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο για σωματική άσκηση. Για την ακρίβεια, δεν μπορώ να στερηθώ τη φυσική δραστηριότητα. Σίγουρα, υπάρχουν κάποιες περίοδοι που ο χρόνος είναι απελπιστικά λίγος και αναγκαστικά περιορίζω το διάστημα που ασκούμαι. Τότε, δεν αισθάνομαι καλά. Δεν έχω ενέργεια. Η άσκηση μου δίνει ενέργεια. Ακόμα και η σύντομη άσκηση μου δίνει πράγματα. Πιο συγκεκριμένα, θα βγω στον δρόμο και θα τρέξω μισή ώρα, γύρω στα 5 χλμ. Αυτό θα το κάνω 4-5 φορές την εβδομάδα. Παράλληλα, προσπαθώ πάντα να βελτιώνω την τεχνική μου κ.λπ. Από εκεί και πέρα, κάνω ασκήσεις με βάρη, γιατί ο μυϊκός όγκος ελαττώνεται καθώς μεγαλώνουμε. Οπότε για να καταφέρει μια γυναίκα να έχει ένα σώμα δυνατό και υγιές, επιβάλλεται να κάνει τέτοιες προπονήσεις. Επίσης, κάνω γιόγκα και pilates, πρόκειται για ασκήσεις που χρειάζεται το σώμα μου και με ισορροπούν. Τέλος, στο πρόγραμμά μου βάζω συνδυαστικές ασκήσεις, τις οποίες πρέπει να εκτελέσω μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο. Τον συγκεκριμένο τρόπο προπόνησης μου τον έχει υποδείξει ο άντρας μου, ο οποίος είναι γυμναστής και φυσικοθεραπευτής. Ουσιαστικά, με βοηθάει να πάρω τα σημαντικά οφέλη των ασκήσεων σε μικρό χρονικό διάστημα.

Μέσα σε αυτή την έντονη καθημερινότητα, έχεις επιλέξει να παίρνεις κάποια συμπληρώματα διατροφής;

Ναι, παίρνω και με βοηθούν σημαντικά. Το έχω ψάξει αρκετά για να βρω εκείνα που μου ταιριάζουν. Πιο συγκεκριμένα, παίρνω τα Immune Biotix τρεις μήνες το φθινόπωρο και τρεις μήνες την άνοιξη. Ενισχύουν την άμυνα και το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Νομίζω ότι χάρη σε αυτά δεν αρρωσταίνω ποτέ.

Τι σε κάνει να χαίρεσαι;

Η συναναστροφή μου με ωραίους ανθρώπους, το να κάνω χρήσιμα πράγματα και να νιώθω ότι έχω κάνει ένα βήμα παραπάνω στην προσωπική μου εξέλιξη. Για παράδειγμα, η συζήτηση που κάνουμε τώρα είναι κάτι που θα μου δώσει καινούρια πράγματα, δεν θα βγω η ίδια από αυτή τη συζήτηση. Πάντα παίρνουμε πράγματα από τον συνάνθρωπό μας. Προσπαθώ οτιδήποτε κάνω να έχει αξία και ο χρόνος που δίνω εκεί να πιάνει τόπο. Αυτό με κάνει να χαίρομαι. Αυτό, όμως, που με στενοχωρεί είναι όταν αντιληφθώ ότι έδωσα αξία και χρόνο σε πρόσωπα που δεν έπρεπε.

Είσαι ανοιχτή με τους ανθρώπους;

Πάντα ήμουν ανοιχτή. Παρ’ όλα αυτά, τα πρώτα χρόνια έδινα την εντύπωση ενός σχετικά απρόσιτου ανθρώπου. Ως ενέργεια, πάντα είμαι ανοιχτή προς έναν άνθρωπο που θέλει να με πλησιάσει. Ίσως αυτό το έκανα επειδή ντρεπόμουν. Είμαι πολύ διακριτική, δεν θέλω να ενοχλήσω και να κάνω πράγματα που δεν μ’ αρέσει να μου κάνουν. Ωστόσο, όσο μεγαλώνω, αυτό το άνοιγμα της ενέργειας είναι και εξοικονόμηση χρόνου. Δείχνω, δηλαδή, και τι θέλω και τι μπορώ, δίνεις με αυτό τον τρόπο και στον άλλον την ευκαιρία να κάνει το αντίστοιχο. Έτσι, κερδίζεται ο χρόνος. Και πιστεύω πάρα πολύ στην ενέργεια. Η ενέργειά μας προηγείται. Πάει μπροστά από τη φυσική μας παρουσία.

Πιστεύεις στη δύναμη της ψυχής που απομακρύνει κάθε εμπόδιο;

Ναι, είναι πάλι αυτό το θέμα της ενέργειας. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι είμαστε μέρος ενός ενεργειακού συνόλου. Όταν ζητάμε κάτι, εκπέμπουμε μια ενέργεια θετική που ακούγεται. Όταν ξυπνάμε το πρωί και είμαστε σε καλή διάθεση, όταν νιώθουμε ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής, τότε θα μας συμβούν καλά πράγματα, όπως και να έχει. Όλα είναι θέμα αυτογνωσίας και προσωπικών επιλογών. Ουσιαστικά, αυτό που μας χρειάζεται είναι η ενίσχυση των θετικών επιλογών.

Τώρα νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να σταθούμε σε ένα πρόσφατο περιστατικό στα social media. Όταν πριν από μερικές εβδομάδες μία follower σου σχολίασε αρνητικά την εξωτερική σου εμφάνιση, μας εντυπωσίασες με την αντίδρασή σου. Η απάντηση που της έδωσες δεν είχε ίχνος δηκτικότητας, αντιθέτως ήταν γεμάτη καλοσύνη. Πώς τα κατάφερες;

Το έχω δουλέψει πολύ όλο αυτό. Είναι ένας ατέρμονος αγώνας, ένας δρόμος που δεν σταματά. Όσον αφορά το συγκεκριμένο περιστατικό, θεωρώ πως πρέπει να μιλάμε με σωστό τρόπο, γιατί έτσι βοηθάμε το άλλο πρόσωπο. Το να μην απαντήσω στο σχόλιο ή να απαντήσω με θυμό είναι μια τακτική που δεν θα βγάλει πουθενά. Το κίνημα των haters τώρα με την έκρηξη των social media έχει πάρει διαστάσεις. Μισούν, ζηλεύουν, πληγώνουν, αφού πρώτα πληγώσουν τους εαυτούς τους. Οφείλουμε, λοιπόν, να τους βοηθήσουμε να μπουν στη θέση τους. Να καταλάβουν ότι μέχρι εδώ είναι και φτάνει η ενασχόληση μόνο με την εξωτερική εμφάνιση. Σταματήστε να ασχολείστε με τόσο μικρά θέματα όπως η εξωτερική εμφάνιση. Ασχοληθείτε με τους εαυτούς σας, βελτιωθείτε, δείτε πώς μπορείτε να προσφέρετε στην κοινωνία. Επίσης, αυτό που έχω κατά νου πλέον είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος μεγάλος, είμαι μητέρα και δεν θα ήθελα κάνεις να πληγώνει τις μικρότερες ηλικίες. Τα σχόλια για τη μύτη μου ή το πόσο έχω μεγαλώσει, τώρα δεν με πειράζουν. Μικρότερη, όμως, με πείραζαν πολύ, επηρέαζαν την ψυχολογία μου και μπορεί να έκανα πράγματα τα οποία δεν θα ήταν καλά για τη ζωή μου.

Ποιο είναι το μότο της ζωής σου;

Είναι δύο. «Να ζεις με ευγνωμοσύνη την κάθε μέρα, σαν να ήταν η τελευταία» και «Να φέρεσαι σε όλους όπως θα ήθελες να σου φερθούν».

Από τη Σοφία Κωστάρα

Επιμέλεια: Γεωργία Παντελέ, Ίρις Λεονταρίτη

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος

Βοηθός Φωτογράφου: Παρή Καρρά

Μακιγιάζ-Μαλλιά: Κωνσταντίνα Μιχοπάνου

Ευχαριστούμε τη Λίμνη Βουλιαγμένης για την ευγενική φιλοξενία.