Σε πολλούς από εμάς μπορεί να έχει τύχει να χαϊδέψουμε μια γάτα και μετά από λίγο εκείνη να μας δαγκώσει ή να μας γρατζουνίσει. Μπορεί να είναι εύκολο να ρίξουμε το φταίξιμο στη γάτα αυτό που συμβαίνει στη πραγματικότητα είναι πως δεν τις χαϊδεύουμε σωστά.
Για να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό πρέπει να μάθουμε λίγα περισσότερα πράγματα για την καταγωγή της γατούλας μας.
H σχέση μεταξύ του ανθρώπου και της γάτας θεωρείται πως ξεκίνησε πριν από περίπου 4.000 χρόνια, λίγα χρόνια δηλαδή μετά την γνωριμία «καλύτερο φίλο το ανθρώπου», τον σκύλο. Τι κι αν φαίνεται πως ο χρόνος αυτός είναι επαρκής για προσαρμοστεί ένα είδος πλήρως στις κοινωνικές απαιτήσεις του σήμερα, αυτό φαίνεται πως δεν ισχύει στις γάτες που έχουμε για κατοικίδια, αφού εμφανίζουν σχετικά μέτρια γενετική απόκλιση από τους προγόνους τους και ο εγκέφαλός τους μάλλον λειτουργεί ακόμη σαν να ήταν αγριόγατες.
Στην σχέση μεταξύ ανθρώπου και γάτας τα χαρακτηριστικά ενός ατόμου παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Η προσωπικότητα και το φύλο του, οι περιοχές του σώματος της γάτας που χαϊδεύει, αλλά και ο γενικότερος τρόπος που της συμπεριφέρεται, παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που εκείνη θα ανταποκριθεί.
Το κλειδί της επιτυχίας είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας στην συμπεριφορά τους την ώρα που τις χαϊδεύουμε και να καταλάβουμε από τις αντιδράσεις τους αν τους αρέσει η όχι. Σύμφωνα με έρευνες το παιχνίδι με μια γάτα διαρκεί περισσότερο όταν το ξεκινά εκείνη.
Σε γενικές γραμμές, τα μέρη που απολαμβάνουν περισσότερο να τις χαϊδεύουν είναι στην περιοχή που βρίσκονται οι αδένες του προσώπου τους, στη βάση των αυτιών τους, κάτω από το πιγούνι τους και γύρω από τα μάγουλα τους. Και λιγότερο, η βάση της ουράς τους, η κοιλιά τους και η ράχη.
