Το ”αλκαλικό” πείραμα

Η λογική της διατροφής είναι πως πρέπει να λαμβάνεις καθημερινά όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, κ.λπ.).

Οι τροφές με τις οποίες παρασκευάζονται οι συνταγές του βιβλίου χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με το πόσο αλκαλικές είναι. Ο κατάλογος περιλαμβάνει πάρα πολλά λαχανικά (σπαράγγια, αγκινάρες, κουνουπίδι, πράσα, κ.ά.), όσπρια κάθε είδους, σπόρους (ηλιόσποροι, κ.ά.) και ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, φουντούκια, κ.ά.).

Δεν περιλαμβάνει, όμως, κρέας, ψάρι, πουλερικά και ζωικό γάλα.

Δοκίμασα, λοιπόν, διάφορα πιάτα από καθένα κεφάλαιο του βιβλίου, για να διαπιστώσω κατά περίπτωση τα εξής τρία πράγματα:

Πρώτον, αν αυτό που τρώω είναι νόστιμο. Δεύτερον, αν αυτό που τρώω με χορταίνει. Και τρίτον, αν συνολικά μετά την κατανάλωση αλκαλικών τροφών, αισθάνομαι καλύτερα σωματικά. Το χρονικό διάστημα των τριών ημερών είναι εξαιρετικά σύντομο για να διαπιστώσει κανείς μεγάλες αλλαγές στο σώμα του, αλλά και μόνο το αν είχα ή όχι αίσθηση καψίματος στο στομάχι ή αν αισθανόμουν ”πιο ελαφριά”, θα ήταν ένα δείγμα βελτίωσης χάρη στη διατροφή αυτή.

Τι δοκίμασα

Ένα smoothie με αχλάδι, σπανάκι, μέντα, χυμό μήλου και νερό στο μπλέντερ.

Ένα ψωμί που έφτιαξα μόνη μου με αλεύρι Ζέας και χοντροκοπανισμένα αμύγδαλα. Ένα πρωινό το δοκίμασα με μέλι και μήλο και ένα ακόμα πρωινό με αβοκάντο.

Σαλάτα με κινόα, καρότο, φέτα, ελιές και μανιτάρια πορτομπέλο στο φούρνο.

Ψητές μελιτζάνες και ψητά καρότα με σως από ταχίνι και λεμόνι.

Φακές με ντοματίνια, καραμελωμένο αχλάδι και κατσικίσιο τυρί.

Ριζότο με κολοκύθα και θυμάρι.

Μους αβοκάντο με κακάο, μέλι και τριμμένο αμύγδαλο.

Ήταν νόστιμα;

Σε γενικές γραμμές, ό,τι έφαγα ήταν νόστιμο. Όχι νόστιμο επιπέδου ”λαχταριστή μακαρονάδα”, αλλά εύγευστο. Ακόμα και το γλυκό με το αβοκάντο τρωγόταν (παρότι πιστεύω πως δεν πρέπει να ονομάζεται ”γλυκό”, αλλά κάπως αλλιώς). Μοναδική εξαίρεση το smoothie, το οποίο προτιμώ ξεκάθαρα χωρίς πράσινα λαχανικά μέσα.

Με χόρτασαν;

Ορισμένα πιάτα, όπως το ριζότο και η σαλάτα με κινόα, ήταν πράγματι χορταστικά, χωρίς να με κάνουν να αισθάνομαι, βέβαια, δυσφορία. Κατά μέσο όρο, όμως, μια με μιάμιση ώρα μετά την ολοκλήρωση κάθε γεύματος, είχα αρχίσει ήδη να πεινάω. Πολύ. Τότε έτρωγα ξηρούς καρπούς, π.χ. 10 – 15 μεγάλα αμύγδαλα ή λίγους αποξηραμένους χουρμάδες. Και πάλι, βέβαια, δε μπορούσα να αισθανθώ ότι χορταίνω, όπως αν π.χ. έτρωγα ένα λαδερό φαγητό (π.χ. φασολάκια) ή κρέας. Και το λέω αυτό, παρότι δεν είμαι μεγάλη φαν του κρέατος, έτσι κι αλλιώς.

Αισθάνθηκα καλύτερα;

Η αλήθεια είναι πως το στομάχι μου δε με ενόχλησε καθόλου. Συνολικά αισθάνθηκα ”πιο ανάλαφρη”. Δε νομίζω, όμως, πως θα μπορούσα να κρατήσω αυτή τη διατροφή για περισσότερες από τρεις ημέρες. Όχι μόνο επειδή έχω χαμηλό σίδηρο και πρέπει να τρώω κρέας σχετικά συχνά. Αλλά επειδή δεν πείσθηκα για το ότι αποκλειστικά ο συνδυασμός αλκαλικών τροφών είναι αυτός που θα με σώσει από τις καούρες και την αίσθηση της σωματικής κόπωσης.

Η ετυμηγορία

Το βασικό πράγμα που κρατάω από την αλκαλική δίαιτα και, κυρίως, την εισαγωγή του βιβλίου σ’ αυτήν, είναι το ότι πρέπει να προσπαθώ πολύ να τρώω χωρίς άγχος. Να αφιερώνω είκοσι λεπτά σε κάθε γεύμα, ν’ αφήνω, όσο μπορώ, το άγχος στην άκρη και ν’ απολαμβάνω την τροφή μου, όποια κι αν είναι αυτή. Είναι ένα σημαντικό βήμα για να επιτύχεις την ”ειλικρινή” υγιεινή διατροφή που ευαγγελίζεται η αλκαλική δίαιτα. Κρατάω, επίσης, κι ορισμένες ευφάνταστες συνταγές, που δεν το περίμενα, αλλά μου άρεσαν και θα τις επαναλάβω σύντομα.

Στο ερώτημα αν θα ξανάκανα την αλκαλική διατροφή, θ’ απαντήσω όχι. Εκτός κι αν πρόκειται για καμιά Δευτέρα του Πάσχα ή 27η Δεκεμβρίου ή επόμενη μέρα της Πρωτοχρονιάς, οπότε θα έχω βαρεθεί τις πολύ λιπαρές τροφές και θα θέλω έτσι κι αλλιώς να φάω πιο ελαφρά. ”Ειλικρινά υγιεινή” διατροφή μπορείς να κάνεις και με άλλους τρόπους. Κάν’ την κι ας μην είναι αλκαλική.