Μία νέα επιστημονική ανακάλυψη αλλάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την απώλεια μνήμης στο Alzheimer και ίσως φέρνει τους ασθενείς λίγο πιο κοντά στα πρόσωπα που αγαπούν. Ερευνητές από το University of Virginia στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι η δυσκολία αναγνώρισης οικογένειας και φίλων ίσως να μην είναι απλώς συνέπεια της γενικευμένης φθοράς του εγκεφάλου, αλλά μιας πολύ συγκεκριμένης βλάβης σε προστατευτικές δομές γύρω από τους νευρώνες.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της νέας μελέτης, τα λεγόμενα perineuronal nets -λεπτά «δίχτυα» που σταθεροποιούν τη λειτουργία συγκεκριμένων νευρικών κυττάρων- φαίνεται πως παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της κοινωνικής μνήμης, δηλαδή της ικανότητας να θυμάται κανείς πρόσωπα με τα οποία έχει συναισθηματικό δεσμό. Όταν αυτά τα προστατευτικά δίκτυα φθείρονται, οι ασθενείς χάνουν πρωτίστως τις αναμνήσεις που συνδέονται με τους ανθρώπους τους, ακόμη και αν μπορούν να συγκρατήσουν πιο απλές πληροφορίες της καθημερινότητας.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ποντίκια με κατεστραμμένα νευρικά «δίχτυα» ξεχνούσαν άλλα ποντίκια με τα οποία είχαν έρθει σε επαφή, ενώ εξακολουθούσαν να αναγνωρίζουν αντικείμενα. Όταν όμως οι ερευνητές προστάτευσαν έγκαιρα αυτές τις δομές χρησιμοποιώντας μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται MMP inhibitors, τα ζώα διατήρησαν τη σημαντική αυτή κοινωνική μνήμη για περισσότερο.

Η ομάδα του Harald Sontheimer σημειώνει ότι πρόκειται για έναν εντελώς νέο θεραπευτικό στόχο. Αν και οι ειδικοί ξεκαθαρίζουν ότι απαιτείται ακόμη αρκετή έρευνα, η δυνατότητα να καθυστερήσει η απώλεια των πιο σημαντικών αναμνήσεων -αυτών που δένουν τους ασθενείς με τα αγαπημένα τους πρόσωπα- ανοίγει ένα παράθυρο αισιοδοξίας για το μέλλον.

Καθώς ο αριθμός των ανθρώπων με Alzheimer αυξάνεται ραγδαία παγκοσμίως, κάθε νέα προσέγγιση που μπορεί να παρατείνει τη σύνδεση με την οικογένεια, την τρυφερή αναγνώριση ενός οικείου προσώπου ή τη μνήμη μιας ζεστής αγκαλιάς, αποτελεί ένα βήμα ελπίδας για τους ασθενείς και τους φροντιστές τους.