Λένε πως οι σκύλοι μοιάζουν με τους κηδεμόνες τους και μια νέα μελέτη δείχνει ότι αυτό είναι πιο αληθινό από ποτέ.
Οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι τα γκόλντεν ριτρίβερ και οι άνθρωποι μοιράζονται γονίδια που τους κάνουν πιο επιρρεπείς στο άγχος. Η έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει ότι συγκεκριμένα γονίδια που σχετίζονται με τη συμπεριφορά των σκύλων συνδέονται, επίσης, με χαρακτηριστικά, όπως η κατάθλιψη και η νοημοσύνη στους ανθρώπους.
Και θα μπορούσε να βοηθήσει τους ιδιοκτήτες να κατανοήσουν καλύτερα τα κατοικίδιά τους, ειδικά όταν εμφανίζουν «κακή» συμπεριφορά.
«Τα ευρήματα είναι πραγματικά εντυπωσιακά, παρέχουν ισχυρές αποδείξεις ότι οι άνθρωποι και τα γκόλντεν ριτρίβερ έχουν κοινές γενετικές ρίζες όσον αφορά στη συμπεριφορά τους», δήλωσε η δρ Eleanor Raffan από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.
«Τα γονίδια που εντοπίσαμε επηρεάζουν συχνά τις συναισθηματικές καταστάσεις και τη συμπεριφορά και στα δύο είδη».
Ένα από τα ευρήματα ήταν ότι τα σκυλιά που εμφανίζουν «μη κοινωνικό φόβο», όπως το να φοβούνται ή να αγχώνονται με πράγματα όπως τα λεωφορεία ή τις ηλεκτρικές σκούπες, έχουν ένα γονίδιο που στους ανθρώπους επηρεάζει την ευαισθησία και την τάση να «επισκέπτονται τον γιατρό για άγχος».
Στο μεταξύ, ένα γονίδιο που σχετίζεται με την «ικανότητα εκπαίδευσης» στα γκόλντεν ριτρίβερ συνδέεται με τη νοημοσύνη και τη συναισθηματική ευαισθησία στους ανθρώπους.
Η ομάδα ανέλυσε τον γενετικό κώδικα 1.300 γκόλντεν ριτρίβερ και τον συνέκρινε με τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς τους, τα οποία αξιολογήθηκαν μέσω ενός αναλυτικού ερωτηματολογίου στους ιδιοκτήτες.
Αυτό αποκάλυψε γονίδια που συνδέονται με χαρακτηριστικά, όπως η ικανότητα εκπαίδευσης, τα επίπεδα ενέργειας, ο φόβος προς αγνώστους και η επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά.
Συγκρίνοντας τα ευρήματα με αντίστοιχη ανάλυση σε ανθρώπους, ανακάλυψαν ότι 12 από τα γονίδια των γκόλντεν ριτρίβερ σχετίζονται επίσης με ανθρώπινα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς και συναισθήματα.
Ένα γονίδιο, το PTPN1, συνδέθηκε με επιθετικότητα προς άλλα σκυλιά στα γκόλντεν ριτρίβερ και σχετίστηκε με τη νοημοσύνη και την κατάθλιψη στους ανθρώπους.
Ένα άλλο, που εντοπίστηκε σε σκυλιά που φοβούνταν άλλα σκυλιά. επηρεάζει επίσης το αν οι άνθρωποι τείνουν να ανησυχούν για πολύ καιρό έπειτα από μια ντροπιαστική στιγμή ή αν είναι υψηλών εκπαιδευτικών επιδόσεων.
Η ομάδα αναφέρει ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες να κατανοήσουν τον συναισθηματικό κόσμο των κατοικιδίων τους και να προσαρμόσουν την εκπαίδευση ή τη φροντίδα στις ανάγκες τους.
«Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η γενετική καθορίζει τη συμπεριφορά, κάνοντας ορισμένα σκυλιά πιο επιρρεπή στο να βρίσκουν τον κόσμο αγχωτικό», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Enoch Alex.
«Αν οι εμπειρίες της ζωής τους επιδεινώσουν αυτό, μπορεί να αντιδρούν με τρόπους που εμείς ερμηνεύουμε ως κακή συμπεριφορά, ενώ στην πραγματικότητα είναι στρεσαρισμένα».
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, θα μπορούσαν επίσης να έχουν επιπτώσεις στην κτηνιατρική φροντίδα, ανέφερε η ερευνητική ομάδα.
Η κατανόηση ότι συμπεριφορές όπως ο φόβος σε ένα γκόλντεν ριτρίβερ, για παράδειγμα, προκαλούνται από ένα γονίδιο που σχετίζεται με το ανθρώπινο άγχος, σημαίνει ότι μια φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση του άγχους θα μπορούσε να βοηθήσει.
Έχουν, επίσης, σημαντικές συνέπειες για την κατανόηση του πώς τα γονίδια καθοδηγούν τη συμπεριφορά των σκύλων.
«Αν το γκόλντεν ριτρίβερ σας κρύβεται πίσω από τον καναπέ κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι, ίσως δείξετε λίγη παραπάνω ενσυναίσθηση αν γνωρίζετε ότι είναι γενετικά προδιατεθειμένο να αισθάνεται ευαίσθητο και αγχωμένο», δήλωσε η δρ. Anna Morros-Nuevo, που συμμετείχε επίσης στη μελέτη.
Η ομάδα υποστήριξε ότι οι σκύλοι μπορεί να μοιράζονται ορισμένες από τις ψυχολογικές προκλήσεις που συνδέονται με τη σύγχρονη ζωή.
«Τα κατοικίδιά μας μπορεί να αποτελούν εξαιρετικά μοντέλα για ορισμένες ανθρώπινες ψυχιατρικές καταστάσεις που σχετίζονται με τη συναισθηματική διαταραχή», δήλωσε ο καθηγητής Daniel Mills, ειδικός στην «προβληματική» συμπεριφορά ζώων στο Πανεπιστήμιο του Λίνκολν, ο οποίος συμμετείχε επίσης στη μελέτη.
