Η κυριότερη ένδειξη που παραπέμπει σε πιθανό bullying είναι το παιδί να μη θέλει ξαφνικά να πάει σχολείο.

Αν δούμε το παιδί μας να αρνείται να πάει στο σχολείο, πρέπει να σταθούμε σε αυτό, να μην το προσπεράσουμε, ερμηνεύοντας το με την προφανή ή εύκολη δικαιολογία «είναι τεμπέλης» ή «να δεις που δεν έχει διαβάσει».

Από την Ειρήνη Γεωργίου, Msc., Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

Tα σημάδια που μπορεί να μας αφυπνήσουν είναι τα εξής:

• Πέφτει η σχολική απόδοσή του
• Αλλάζουν οι συνήθειες του φαγητού ή του ύπνου. Για παράδειγμα, μπορεί να τρώει περισσοτερο ή να μην έχει καθόλου όρεξη. Μπορεί να μην κοιμάται καλά ή να μη θέλει να αφήσει το κερβάτι του.
• Βλέπουμε στο κορμάκι του παιδιού ανεξήγητα σημάδια, όπως μελανιές.
• Χάνει ή καταστρέφονται συχνά προσωπικά του αντικείμενα, όπως τα γυαλιά της μυωπίας, τα μολύβια ή η κασετίνα του.
• Αν πηγαίνει με τα πόδια στο σχολείο, αλλάζει ξαφνικά διαδρομή.

Τι κάνουμε λοιπόν αν υποψιαστούμε ότι μπορεί το παιδί μας να υφίσταται bullying;

Του μιλάμε με γνήσιο ενδιαφέρον και με αγάπη. Μπορεί να ντρέπεται να μας το πει και πολύ συχνά μικρά παιδιά έχουν μια διαστρεβλωμένη αντίληψη για το τι λέγεται και τι όχι, φοβούμενα ίσως ότι θα γίνουν «μαρτυριάρηδες».

Δεν ενοχοποιούμε ΠΟΤΕ το παιδί, δεν του λέμε «ε κάνε κι εσύ λίγο δίαιτα, δίκιο έχουν», ούτε «εσύ τι του έκανες και σε χτύπησε;», ούτε «γιατί αφήνεις και σε κοροϊδεύουν και δεν τους δίνεις κι εσύ μία;». Να έχετε υπόψη σας ότι όλα αυτά συνιστούν μια δευτερογενή κακοποίηση που υφίσταται το παιδί από το περιβάλλον του αυτή τη φορά.

Το bullying περιγράφει μια διαδικασία εξευτελισμού και επίθεσης, είτε λεκτικής είτε σωματικής – ή μπορεί και των δυο. Όταν μετατοπίζουμε το ενδιαφέρον στο περιεχόμενο (τι του λένε, δηλαδή, είσαι άσχημος, είσαι ξένος, είσαι gay, είσαι χοντρός), τότε αυτομάτως μετατοπίζουμε την ευθύνη στο θύμα (είναι σαν να του λέμε «θα έπρεπε να ήσουν αλλιώς, εσύ φταίς λοιπόν»). Αλλά η ευθύνη του bullying ανήκει ολοκληρωτικά στο θύτη.

Στηρίζουμε το παιδί συναισθηματικά και πρακτικά, και το μαθαίνουμε να στηρίζει τον εαυτό του, να ζητά βοήθεια και να προστατεύεται. Σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις, το απομακρύνουμε από το συγκεκριμένο σχολείο.

Το bullying στο πλαίσιο ενός σχολείου είναι πρόβλημα του σχολείου και λύνεται μέσα από αυτό.

Bullying δεν είναι, βέβαια, ένας τσακωμός ανάμεσα σε φίλους που θα τα ξαναβρούν ή μπορεί και να μην τα ξαναβρούν ποτέ, είναι όμως ισότιμοι.

Bullying είναι η συστηματική στοχοποίηση ενός ατόμου από ένα ή περισσότερα άτομα, απέναντι στα οποία δε μπορεί να αμυνθεί.

Αν λοιπόν το παιδί σας υφίσταται bullying, θυμηθείτε τα 4 βήματα:

Μιλάμε στο παιδί με ενσυναίσθηση

Δεν λέμε ποτέ ότι φταίει εκείνο

Αναλαμβάνουμε δράση. Προστατεύουμε το παιδί μας

Επιδιορθώνουμε την πληγωμένη αυτοεκτίμηση. Το μαθαίνουμε να προστατεύεται