Search
Close this search box.
Raynor Winn: Η γυναίκα πίσω από το «Μονοπάτι του Αλατιού» και η σκιά των αποκαλύψεων
Πορτρέτο κοντινό της Raynor Winn
Credit: Raynor Winn / Instagram

Ήταν μια ιστορία που είχε συγκινήσει εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Μια γυναίκα που, όπως έγραφε η ίδια, έχασε τα πάντα μέσα σε λίγες μέρες: το σπίτι της, την οικονομική της ασφάλεια και βρέθηκε να περπατά με τον σύζυγό της, ο οποίος πάλευε με μια ανίατη ασθένεια, σε ένα από τα πιο απαιτητικά μονοπάτια της Αγγλίας. Το «Μονοπάτι του Αλατιού» (The Salt Path) έγινε μπεστ σέλερ, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, (στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2021, σε μετάφραση Γωγώ Αρβανίτη) μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και ενέπνευσε ανθρώπους να πιστέψουν ότι η φύση μπορεί να γιατρέψει πληγές που η ζωή αφήνει βαθιές.

Όμως τις τελευταίες μέρες, η εικόνα αυτή φαίνεται να θολώνει. Η Raynor Winn βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, μετά από αποκαλύψεις της βρετανικής εφημερίδας Observer, που υποστηρίζει ότι πίσω από το συγκινητικό αφήγημα της συγγραφέως κρύβονται σκοτεινές αλήθειες. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ζευγάρι ουδέποτε βρέθηκε άστεγο, καθώς από το 2007 είχε αγοράσει σπίτι στη Γαλλία και μάλιστα το διατηρεί μέχρι σήμερα. Αμφισβητείται, επίσης, η διάγνωση του συζύγου της με ανίατη νευρολογική ασθένεια, αφού ειδικοί θεωρούν σπάνιο κάποιος να επιβιώνει τόσα χρόνια με την εν λόγω πάθηση χωρίς σοβαρή επιδείνωση.

Η ίδια η Ρέινορ Γουίν απάντησε δημόσια, κάνοντας λόγο για «εξαιρετικά άδικο και παραπλανητικό δημοσίευμα», επιμένοντας ότι όλα όσα γράφει στο βιβλίο της βασίζονται σε αληθινά γεγονότα. Τόνισε, επίσης, ότι έχει υπογράψει συμβόλαιο με τον εκδοτικό της οίκο που την υποχρεώνει να εγγυηθεί την αλήθεια των γεγονότων.

H Raynor Winn στη φύση
Credit: Raynor Winn / Instagram

Το θέμα δεν άφησε ανεπηρέαστη ούτε την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με πρωταγωνίστρια την Gillian Anderson, ενώ φιλανθρωπικοί οργανισμοί και εκδότες έχουν ξεκινήσει να παίρνουν αποστάσεις.

Είναι αλήθεια, ότι το είδος της αυτοβιογραφίας πάντα ισορροπεί ανάμεσα στο προσωπικό βίωμα και την καλλιτεχνική αφήγηση. Το ερώτημα, όμως, παραμένει: μέχρι πού φτάνει το δικαίωμα της «λογοτεχνικής υπερβολής» και πότε η αλήθεια γίνεται υποχρέωση απέναντι σε ένα κοινό που εμπιστεύτηκε και συγκινήθηκε από μια ιστορία ζωής;

Σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται για μια ιστορία απόλυτα αληθινή, είτε για μια αφήγηση με λίγο παραπάνω «δραματουργικό φως», το «Μονοπάτι του Αλατιού» παραμένει μια υπενθύμιση ότι η ζωή, όταν δοκιμάζεται, μπορεί να ξαναβρεί τον δρόμο της, ακόμη κι αν τον σκεπάζει αρμύρα και αέρας.

Tags:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Newsletter

#StayInStyle

Λάβετε ειδοποίηση για νέα άρθρα