Σήμερα, Δευτέρα 21 Ιουλίου τιμώνται από την ορθόδοξη εκκλησία οι:

• Άγιοι Συμεών ο δια Χριστόν σαλός και Ιωάννης: Οι Άγιοι Συμεών και Ιωάννης έζησαν κατά τον 6ο αιώνα και ακολούθησαν ιδιαίτερη μορφή ασκητικού βίου, επιλέγοντας τη «διά Χριστόν σαλότητα», προσποιούμενοι δηλαδή τους τρελούς για τον Χριστό, ώστε να κρύψουν την αρετή τους από τα ανθρώπινα μάτια. Έζησαν στη Συρία και τη Βυρρά, κι έδρασαν με τρόπο προφητικό και διορατικό, βοηθώντας και θεραπεύοντας πολλούς με το χάρισμα της διάκρισης και της ταπείνωσης. Η πορεία τους αποτελεί μοναδικό παράδειγμα ριζικής άρνησης του κόσμου και πλήρους αφιέρωσης στον Θεό.
• Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου: Υπηρέτησε ως επίσκοπος στην περιοχή Ραδοβυσδίου της Ηπείρου. Ξεχώρισε για τον ενάρετο βίο του, την αγάπη του προς το ποίμνιο και τη σοφία του στη διαποίμανση. Ήταν άνθρωπος ελεήμων και φιλόπτωχος, παρηγορητής των αδυνάτων και υπερασπιστής των ορθοδόξων σε δύσκολους καιρούς.
• Άγιοι Τρεις Μάρτυρες οι εν Μελιτινή: Οι τρεις αυτοί άγιοι μαρτύρησαν στη Μελιτινή, πόλη της Αρμενίας, υπερασπιζόμενοι την πίστη τους κατά τη διάρκεια διωγμών. Παρά τα βασανιστήρια, δεν λύγισαν και παρέμειναν σταθεροί στον Χριστό. Το αίμα τους έγινε σπορά πίστης για τους κατοίκους της περιοχής.
• Άγιοι Ιούστος και Ματθαίος: Οι άγιοι αυτοί ήταν μάρτυρες της πρώιμης χριστιανικής περιόδου, οι οποίοι, σύμφωνα με τις παραδόσεις, κήρυτταν με θάρρος τη χριστιανική πίστη και τελικά υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια. Η μνήμη τους τιμάται ως υπόδειγμα σταθερότητας και ηρωισμού.
• Άγιος Ευγένιος: Υπήρξε πιστός ομολογητής της Ορθοδοξίας, ο οποίος υπέμεινε θλίψεις και δοκιμασίες χωρίς να απομακρυνθεί από το θέλημα του Θεού. Δεν διασώζονται πολλά στοιχεία για τη ζωή του, αλλά η μνήμη του παραμένει ζωντανή στη χριστιανική παράδοση.
• Άγιοι Θεόδωρος και Γεώργιος: Οι δύο άγιοι μαρτύρησαν για την πίστη τους, αρνούμενοι να προσκυνήσουν είδωλα ή να αρνηθούν τον Χριστό. Έζησαν πιθανότατα στη ρωμαϊκή εποχή και έδωσαν μαρτυρία με τη ζωή και τον θάνατό τους.
• Άγιοι Θεόφιλος, Τρόφιμος και άλλοι Δεκατρείς Μάρτυρες: Υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο σε χρόνους διωγμών κατά των Χριστιανών. Ο αριθμός τους και η θυσία τους δείχνει την έντονη πνευματική τους συνοχή και αφοσίωση στον Κύριο. Τιμώνται συλλογικά για την κοινή μαρτυρία και την αλληλεγγύη της πίστης τους.
• Σύναξη του Αγίου Ακακίου Μάρτυρος εν τω Επτασκάλω: Αποτελεί υπενθύμιση της πίστης και της θυσίας του στον Χριστό. Το Επτάσκαλο ήταν τόπος φυλακής και βασανιστηρίων κατά τους ρωμαϊκούς διωγμούς.
• Σύναξη του Αγίου Ελευθερίου πλησίον του Ξηρολόφου: Η τιμή προς τον Άγιο Ελευθέριο σ’ αυτήν την περιοχή έχει τοπικό χαρακτήρα και φανερώνει τη βαθιά πίστη των χριστιανών της περιοχής στον άγιο αυτόν, ο οποίος πιθανότατα συνδέεται με θαύματα ή προστασία.
• Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Αρματίου: Είναι αφιερωμένη στην Παναγία και στην ανάμνηση θαυματουργής επέμβασής της ή την ίδρυση ιερών τόπων λατρείας στο όνομά της. Τέτοιες συνάξεις αναδεικνύουν τη βαθιά τιμή της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τη Μητέρα του Θεού.
• Όσιος Ονούφριος ο σιωπηλός εν τω Σπηλαίω: Έζησε μέσα σε σπηλιά της Λαύρας των Σπηλαίων στο Κίεβο, επιλέγοντας τον απόλυτο σιωπηλό ασκητικό βίο. Η σιωπή του συνοδευόταν από προσευχή, νηστεία και αδιάλειπτη δοξολογία, χαρίζοντάς του πνευματικά χαρίσματα και φήμη αγιότητας.
• Άγιος Μελέτιος: Τιμάται ως ποιμένας και ομολογητής της πίστης, αν και δεν έχουν διασωθεί πολλά βιογραφικά στοιχεία. Η εκκλησία τον τιμά για τη σταθερότητα και τη διδασκαλία του.
• Όσιος Μανουήλ αυτοκράτωρ Κωνσταντινουπόλεως: Φέρεται να εγκατέλειψε τα βασιλικά του καθήκοντα και να ακολούθησε μοναχικό βίο. Η αναχώρησή του από τα εγκόσμια για χάρη της σωτηρίας της ψυχής του αποτελεί συγκλονιστικό παράδειγμα αυταπάρνησης και μετάνοιας.
• Άγιος Βίκτωρ ο Στρατιώτης: Ήταν στρατιώτης του ρωμαϊκού στρατού, που πίστεψε στον Χριστό και αρνήθηκε να θυσιάσει στους ειδωλολατρικούς θεούς. Ομολόγησε με γενναιότητα την πίστη του και μαρτύρησε, τιμώμενος ως γενναίος και ένδοξος μάρτυρας.

Σύμφωνα με το εορτολόγιο, σήμερα δεν υπάρχει κάποια γνωστή γιορτή.