Θα μπορούσε να φυλλομετρά τις επιτυχίες του παρελθόντος προβληματισμένος για το σήμερα. Ο Σωκράτης Αλαφούζος προτίμησε να αναμετρηθεί με τα όνειρά του στο Χόλιγουντ. Ζει ήδη στο Λος Άντζελες και απολαμβάνει το άρωμα των γυρισμάτων στο Criminal Minds: Beyond Borders.
To post του Σωκράτη Αλαφούζου στις 2 Οκτωβρίου στη σελίδα του στο Facebook ξάφνιασε πολλούς. Όχι μόνο επειδή επαλήθευσε όσους είχαν καταλάβει πως τα τελευταία χρόνια μετρούσε αντίστροφα και θα μας κουνούσε σύντομα το μαντίλι. Αλλά γιατί, για πρώτη ίσως φορά, ένας ηθοποιός ανακοίνωνε την επανεκκίνηση της ζωής και της καριέρας του στο Λος Άντζελες με έναν υπαρκτό ρόλο και όχι με αοριστίες για το Χόλιγουντ. Μάλιστα, το σημείωμά του συνοδευόταν από φωτογραφίες στα στούντιο του CBS για το επεισόδιο της διάσημης τηλεοπτικής σειράς Criminal Minds: Beyond Borders και αναφερόταν στο ρόλο που κέρδισε στην πρώτη του οντισιόν εκεί, σηματοδοτώντας τη νέα σελίδα της ζωής του στην αμερικανική κινηματογραφική γη της επαγγελίας.
Τι τον οδήγησε, όμως, στην Αμερική αφήνοντας μια στρωμένη καριέρα στην Ελλάδα; Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια με τις δύο μικρού μήκους ταινίες του, το Μικρό Βασιλιά και το Between Black and White, ταξίδεψε πολύ σε όλο τον κόσμο. Και κέρδισε πολλά βραβεία. Δέκα για την πρώτη, έντεκα για τη δεύτερη. Έτσι, όταν πήγε τον Ιούνιο στο Λος Άντζελες για το Greek Film Festival είχε πάρει την απόφαση για το μεγάλο βήμα. «Για να πάρω βέβαια αυτή την απόφαση, έπαιξαν πολλά ρόλο» εξηγεί. «Τα τελευταία χρόνια, μέσα από μια πορεία αλλαγής προσωπικής φιλοσοφίας, επέλεξα να αλλάξω τον τρόπο δράσης μου, να βγάλω τα ταλέντα μου στο φως και να τολμήσω πράγματα που ήθελα, αλλά δεν είχα τολμήσει να κάνω στο παρελθόν. Η σκηνοθεσία των ταινιών μου και η αποδοχή τους στο εξωτερικό μού έδωσαν την επιπρόσθετη δύναμη που χρειαζόμουν, έτσι ώστε να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου, που έχουν να κάνουν πλέον κυρίως με τη σκηνοθεσία». Η κρίση στη χώρα μας έπαιξε ρόλο; «Σίγουρα. Ειδικά στη δουλειά μας, τα σημάδια της ήταν πολύ εμφανή από νωρίς. Άλλωστε, οι ηθοποιοί δεν πληρώνονταν στην ώρα τους ούτε καν στις καλές εποχές. Τώρα αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο, καθώς οι αμοιβές, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν τους επιτρέπουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Και επειδή δεν είμαι πιτσιρίκος και δεν έχω χρόνο για χάσιμο, είπα “τι μπορώ να κάνω τώρα και να αλλάξω τη ζωή μου;”».
Βέβαια το φλερτ του με το Λος Άντζελες άρχισε το 1991, όταν με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright φοίτησε στο Beverly Hills Playhouse. «Σπούδασα τότε περίπου τρία χρόνια. Με είχε βοηθήσει ο Τίτος Βανδής. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η αποδοχή και η υποστήριξη από τους συμφοιτητές και τους καθηγητές μου. Στην πρώτη μου δουλειά με αγκάλιασε όλο το θέατρο. Επίσης, δεν θα ξεχάσω το δάσκαλό μου, τον Joe Santos, ο οποίος πέθανε τον περασμένο Μάρτιο, που μου είπε, βλέποντάς με κάποια στιγμή να μην έχω την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσω τις σπουδές μου, “μείνε στο θέατρο, θα σου πληρώνω εγώ τα μισά δίδακτρα”. Κάτι αντίστοιχο στη χώρα μας δεν μου συνέβη ποτέ. Στην Ελλάδα ακούμε πολλά ψέματα και υποσχέσεις. Βέβαια τώρα άλλαξα. Αφήνω τη φαντασία να τροφοδοτεί την πραγματικότητά μου, χωρίς να έχω πλέον αυταπάτες. Βλέπω τι μπορώ να κάνω εγώ για τον εαυτό μου. Και κυρίως σε ό,τι αφορά τη σκηνοθεσία».
Η Αμερική, που διανύει μια ιδιαίτερη προεκλογική περίοδο, είναι άραγε φιλική στους ξένους; «Σίγουρα δεν είναι η τέλεια χώρα. Έχει, όμως, πολλά καλά στοιχεία. Ειδικά στον επαγγελματικό τομέα, είναι πολύ προχωρημένη. Για παράδειγμα, η πράσινη κάρτα μου, για να έχω το δικαίωμα να εργαστώ, εγκρίθηκε σε τρεις μέρες. Είχα κάνει αίτηση για να διεκδικήσω την ειδική βίζα που δίνουν σε ανθρώπους με εξαιρετικές ικανότητες, και αφού είδαν το βιογραφικό μου, τις διακρίσεις, τις συστατικές επιστολές και ουσιαστικά το τι μπορώ να προσφέρω στη χώρα, μου απάντησαν άμεσα θετικά».
Υπάρχει μια φιλολογία σχετικά με την ηλικία που πρέπει να έχει κανείς για να πάει στο Χόλιγουντ και πως αν δεν είσαι μικρός, δεν έχεις τύχη. «Η ζωή έχει αποδείξει πως δεν κοιτάζει ηλικίες. Αυτά είναι μόνο στο μυαλό μας. Και κυρίως είναι δικαιολογίες για να μην κάνουμε τίποτα».
