Είναι κάτι πολύ ασυνήθιστο για έναν βασιλικό συγγραφέα να κάνει, αλλά ο Λέισι πάντα δούλευε με αυτό τον τρόπο. Το 1977, όταν ακόμη εργαζόταν ως ερευνητικός δημοσιογράφος, έγραψε αυτό που θεωρείται ακόμη και σήμερα, ως η οριστική βιογραφία της βασίλισσας. Στο βιβλίο εκείνο συνεργάστηκαν μαζί του αξιωματούχοι του παλατιού και μάλιστα, είχε κληθεί να πιει τσάι με ανώτερα μέλη της βασιλικής οικογένειας.

Όπως έχει πει, ποτέ δεν επέτρεψε σε κανέναν να ασκήσει βέτο στο έργο του, αλλά επέτρεπε στους αξιωματούχους να δουν «μέρη, όχι όλο το βιβλίο» θεωρώντας πως ήταν η σωστή κίνηση, ενώ τους επέτρεπε επίσης να εμπλακούν αμφισβητώντας βασικά σημεία, εάν ήταν απαραίτητο.

Ποια ήταν η απάντηση της βασιλικής οικογένειας;

Έτσι, έβαλε σε έναν φάκελο τα βασικά κεφάλαια από το τελευταίο του βιβλίο και τα έστειλε, έχοντας πλήρη επίγνωση πως το παλάτι μπορεί να μην χαρεί με κάποιες πτυχές της αφήγησής του σχετικά με το τι συμβαίνει στον Οίκο των Γουίνδσορ. Εξεπλάγην όμως, όταν του επιστράφηκε το πακέτο, χωρίς να έχει ανοιχτεί, με μια σύντομη συνοδευτική επιστολή. Εν ολίγοις, το Παλάτι δεν ήθελε να ξέρει.

Το πρόβλημα; Το βιβλίο ονομάζεται «Battle of Brothers» και αναφέρεται- με λεπτομέρειες- στην διαμάχη μεταξύ του πρίγκιπα Γουίλιαμ και του πρίγκιπα Χάρι. Η απάντηση του παλατιού σε έναν προηγουμένως αξιόπιστο και σεβαστό συγγραφέα, λέει πολλά, όπως πιστεύει ο ίδιος. «Φοβήθηκαν από τον τίτλο πιθανότατα» λέει ο συγγραφέας, αναγνωρίζοντας ότι εάν είχε ανοιχτεί ο φάκελος, το βιβλίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως χειροβομβίδα.

Αυτή η κρίση μπορεί να συγκριθεί με την παραίτηση από τον βασιλικό θρόνο και τον θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνας

Αλλά ο τίτλος είναι σωστός και σημαντικός. Όπως λέει ο συγγραφέας: «Μερικοί λένε: ‘Δεν έχει σημασία. Θα περάσει’. Αλλά δεν ισχύει αυτό, τουλάχιστον από την πλευρά των ιστορικών. Εάν αυτή η διαφωνία ανάμεσα στα δύο αδέρφια δεν θεραπευτεί με κάποιο τρόπο, θα μπορούσε να σταθεί επάξια δίπλα στην κρίση της Παραίτησης (του βασιλιά Εδουάρδου για τα μάτια της καλής του Γουόλις Σίμπσον) αλλά και στον θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνας, ως ένα από τα τραύματα που άλλαξαν την μοναρχία. Υπάρχει χρόνος να αλλάξουμε τα πράγματα προς την θετική κατεύθυνση, αλλά προς το παρόν, το παλάτι δεν ενεργεί προς αυτή την κατεύθυνση».

Το βιβλίο του Ρόμπερτ απεικονίζει μια ζοφερή εικόνα της κατάρρευσης της κάποτε στενής σχέση ανάμεσα στα δύο αδέρφια. Καταγράφει τις ζωές και των δύο- αλλά και των τελείως διαφορετικών συζύγων τους – από την στιγμή που γεννήθηκαν. Όπως γνωρίζουμε δεν είναι το μόνο βιβλίο που αγγίζει τις ζωές του πρίγκιπα Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ. Η προσέγγισή του, ωστόσο, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη του Finding Freedom, του βιβλίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα και αφηγείται την ζωή του διάσημου βασιλικού ζευγαριού, που αποφάσισε να αποχωρήσει από την βασιλική οικογένεια τον περασμένο Ιανουάριο.

Τουλάχιστον, έτσι πιστεύει ο συγγραφέας. «Είναι γραμμένο με τον παλιομοδίτικο χαρακτήρα της βασιλικής ευλογίας» λέει για το βιβλίο «Finding Freedom». Τι λέει σχετικά με το ενδεχόμενο να συμμετείχε άμεσα ο πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν Μαρκλ στην συγγραφή του; «Λοιπόν, ας το θέσω έτσι. Υπάρχουν κάποιες περιγραφές που θα μπορούσαν να προέρχονται μόνο από τα χείλη του Χάρι ή της Μέγκαν».

Οι ρωγμές στην σχέση μεταξύ πρίγκιπα Χάρι και πρίγκιπα Γουίλιαμ ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα από ότι πιστεύει κανείς

Όσο για το δικό του βιβλίο, ο Ρόμπερτ πέρασε μήνες μιλώντας σε πηγές της βασιλικής οικογένειας σχετικά με το πότε άρχισαν να εμφανίζονται ρωγμές στην σχέση των δύο αδερφών (συνέβη πολύ νωρίτερα από ότι πιστεύαμε) και επισημαίνει πως το σύστημα της μοναρχίας συνωμότησε για να πυροδοτήσει τις φλόγες της δυσαρέσκειας παρά να μπει στην μέση για έναν συμβιβασμό μεταξύ των δύο.

Χάρη στην φήμη του Ρόμπερτ, αμέτρητα άτομα με άμεση γνώση του τι συνέβη, συμφώνησαν να βοηθήσουν. Λόγω της ευαισθησίας του θέματος, οι κύριες πηγές αρνήθηκαν να κατονομαστούν, «αλλά δεν υπήρχε έλλειψη ανθρώπων που ήθελαν να μιλήσουν» γιατί πρόκειται για ένα ζήτημα για το οποίο υπάρχει τεράστια ανησυχία».

Κρίσιμη η σχέση των δύο αδερφών για την ιστορία της μοναρχίας

Πάνω από όλα πάντως, ο συγγραφέας επιμένει πως η σχέση μεταξύ του πρίγκιπα Γουίλιαμ και του πρίγκιπα Χάρι είναι κρίσιμη για το μέλλον της βασιλικής οικογένειας. «Έχει μεγάλη σημασία» λέει. «Είναι ζήτημα αξιών, ακόμη και για το εθνικό ηθικό. Η ιδέα της σύγχρονης βασιλικής οικογένειας βασίστηκε στην ιδέα αυτών των δύο αδερφών. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσει κανείς είναι ότι ολόκληρη η στρατηγική της μοναρχίας βασίστηκε στο να μένει ενωμένη. Η Μέγκαν Μαρκλ τα άλλαξε όλα αυτά. Είναι δύσκολη. Έχει ένα απίστευτο και επικίνδυνο βαθμό αυτοπεποίθησης. Αλλά το παλάτι το εξέλαβε αυτό πολύ λάθος, όπως κάνει πάντα με τα δεύτερα παιδιά. Αντιμετωπίζουν πάντα το δεύτερο παιδί άσχημα, για να μην πω σκληρά. Το ίδιο συνέβη με την πριγκίπισσα Μαργαρίτα. Όπως και με τον πρίγκιπα Άντριου. Είναι ο κληρονόμος και ο εφεδρικός. Δεν ξέρουν απλά τι να κάνουν με τους δεύτερους. Και σίγουρα δεν ήξεραν τι να κάνουν με την γυναίκα του δεύτερου».

Η μάχη που αναφέρεται στον τίτλο, δεν αφορά μόνο «τα δύο αδέρφια, δύο γοητευτικούς, ταλαντούχους νέους, αλλά για ευρύτερες μάχες. Η αγάπη ενάντια στο καθήκον. Η παράδοση εναντίον της επανεφεύρεσης».

Ο πληγωμένος Χάρι βρήκε έξοδο διαφυγής στην Μέγκαν Μαρκλ

Ο πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν Μαρκλ, όπως απεικονίζονται στο βιβλίο, διεκδικούν ένα απίστευτο επίπεδο δικαιωμάτων. Ο πρίγκιπας Γουίλιαμ επαινείται πως έχει το γονίδιο του καθήκοντος, αλλά περιγράφεται πως έχει μια απαίσια ιδιοσυγκρασία. Ακόμη και η βασίλισσα Ελισάβετ βρίσκεται στο στόχαστρο της κριτικής. Ο Χάρι είναι με την σειρά του, άτυχος και πληγωμένος αλλά και ένας νέος άνδρας που βρίσκει στην Μέγκαν Μαρκλ μια έξοδο διαφυγής. «Βρήκε ένα νέο πεπρωμένο» λέει ο συγγραφέας. «Συνειδητοποίησε ότι υπήρχε κάτι σάπιο στην καρδιά της μοναρχίας που δεν είναι γι’ αυτόν».

Έπειτα, υπάρχει η πριγκίπισσα Νταϊάνα, η αείμνηστη πριγκίπισσα της Ουαλίας, την οποία περιγράφει ως «αντιβασιλική» και επισημαίνει τους παραλληλισμούς με την Μέγκαν Μαρκλ, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να γράψει πως «με τον δικό της τρόπο, η Μέγκαν Μαρκλ περπατά μέσα από τα ναρκοπέδια όπως έκανε και η Νταϊάνα. Αλλά αυτή την φορά, πρόκειται για μεταφορικά ναρκοπέδια».

Ο πρίγκιπας Κάρολος; Μήπως αυτός κρατά το κλειδί για την επανένωση των δύο αδερφών, Χάρι και Γουίλιαμ; Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Γουίλιαμ ζήτησε συμβουλές από τον πατέρα του, σύμφωνα με τον συγγραφέα. «Ο Γουίλιαμ απευθύνεται στην γιαγιά του για τις αξίες του, και όχι στον πατέρα του. Νομίζει πως ο πατέρας του, έχασε τον δρόμο του. Αλλά ίσως υπάρχει ακόμη χρόνος για τον Κάρολο για να δράσει. Το ελπίζω».

Τι λάθος έκανε η βασιλική οικογένεια σχετικά με την Μέγκαν Μαρκλ

Το βιβλίο δίνει την εντύπωση πως όλοι έχουν μάλλον χάσει τον δρόμο τους. Ο συγγραφέας είναι πολύ προσεκτικός στα γραφόμενά του ώστε να μην κατηγορήσει κάποιον, αλλά πιστεύει πως το παλάτι χειρίστηκε την «κατάσταση Μέγκαν» τρομακτικά.

«Υπάρχει μόνο μία αυτοδημιούργητη εκατομμυριούχος στην βασιλική οικογένεια και αυτή είναι η Μέγκαν Μαρκλ. Εάν είχαν καθίσει μαζί της από την αρχή και έλεγαν: ‘Ας μιλήσουμε για πράγματα που σε ενδιαφέρουν’, τότε θα ήταν πολύ διαφορετικά. Την έστειλαν απλά να εγκαινιάσει με την βασίλισσα Ελισάβετ μια γέφυρα. Δεν υπάρχει κάτι λάθος με αυτό, αλλά έκαναν το λάθος να αντιμετωπίσουν την γυναίκα του δεύτερου σε σειρά γιου νομίζοντας πως είναι απλά ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας. Ποτέ δεν θα ήταν ένα απλό μέλος».

Ούτε θα έπρεπε να ήταν, όπως υποστηρίζει. «Δεν θέλω να πάω πολύ βαθιά στο ρατσιστικό θέμα, αυτό είναι ένα άλλο ναρκοπέδιο, αλλά με την Μέγκαν Μαρκλ, η βασιλική οικογένεια είχε ένα μέλος μικτής φυλής και αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Δεν είναι να απορεί κανείς που τα Μπαρμπέιντος και η Τζαμάικα λένε τώρα : ‘Αποχωρούμε. Μπορούμε και χωρίς την βασίλισσα Ελισάβετ, σας ευχαριστούμε πολύ’».

Η βασιλική οικογένεια «κοιμάται»- Ποιος μπορεί να τους σώσει;

Όπως λέει ο συγγραφέας: «Ο οίκος Γουινδσορ δεν ξύπνησε. Δεν ξύπνησαν, αλλά αν θέλουν να επιβιώσουν, θα πρέπει να βρουν τον δικό τους τρόπο για να ξυπνήσουν». Πιστεύει επίσης πως το κλειδί κρατά ο πρίγκιπας Γουίλιαμ και προειδοποιεί πως η ιστορία του αύριο, γράφεται σήμερα. «Θέλει ο πρίγκιπας Γουίλιαμ να μείνει στην ιστορία ως ο βασιλιάς που δεν μπόρεσε να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά του; Αυτό το πράγμα πρέπει να επιλυθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο».