Παρά τη δύσκολη γενική συγκυρία, η Ναταλία Γερμανού διανύει μια πολύ όμορφη περίοδο. Φορά τη νοσταλγική της διάθεση και μας ξεναγεί στα… παράξενα παιδικά της χρόνια, μας εκμυστηρεύεται το χαρακτηριστικό του συντρόφου της που την έκανε να αλλάξει όλα όσα πίστευε, ενώ μιλά για τις αλλαγές στην εκπομπή της και για τη σχέση της με τους συνεργάτες της και μας δίνει τις πιο θερμές ευχές της για το 2021.
Περίεργη χρονιά φέτος. Πώς το βιώνεις όλο αυτό;
Προσπαθώ να προσαρμόζομαι. Ηταν αδύνατον να μην επηρεαστεί η τηλεόραση. Κατάλαβα από νωρίς ότι χρειάζονται αλλαγές στη σκαλέτα, στην τηλεοπτική μας νοοτροπία και συμπεριφορά. Ολα πρέπει να γίνουν πιο φυσιολογικά και πιο απλά στην τηλεόραση. Πιο κανονικά! Αν ήμουν τηλεθεάτρια, θα ήθελα να βλέπω κάτι κανονικό, όχι κάτι που μου αποπνέει «δηθενιά».
Το προσδιορίζεις μόνο ως «δηθενιά» ή και ως υπερβολή;
Η υπερβολή της τηλεόρασης δεν θα με ενοχλήσει, αν μιλάμε για μια εκπομπή που προβάλλεται στην prime time, μια σειρά μυθοπλασίας, ένα ριάλιτι ή ένα talk show, γιατί καταλαβαίνω ότι εξυπηρετεί ένα σκοπό. Η υπερβολή και η «δηθενιά» θα με ενοχλήσουν όταν ένας παρουσιαστής ή μια παρουσιάστρια κοιτάζει την κάμερα, άρα κοιτάζει τον τηλεθεατή στα μάτια και του απευθύνει τον λόγο.
Οι παρουσιάστριες προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι οι γυναίκες της διπλανής πόρτας.
Εκεί αρχίζει το λάθος. Οταν προσπαθείς να πείσεις τον τηλεθεατή ότι είσαι το κορίτσι της διπλανής πόρτας, γιατί δεν είσαι. Κανέναν δεν μπορείς να κοροϊδέψεις. Δεν είμαστε τα κορίτσια της διπλανής πόρτας από τη στιγμή που βγαίνουμε στο γυαλί και από τη στιγμή που πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ και η ταμίας μάς χαιρετά με το μικρό μας όνομα. Αυτομάτως καταλαβαίνεις ότι είμαστε αναγνωρίσιμες. Οταν ξεκινάμε την υπερπροσπάθεια να αποδείξουμε ότι είμαστε τα κορίτσια της διπλανής πόρτας, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να γινόμαστε εκνευριστικές.
