Στο αριστερό της χέρι έχει «χτυπήσει» ένα αστέρι. Κι είναι ένα αστέρι τυχερό που η Μαρίνα χρειαζόταν στη ζωή της. Το γιατί το διαπιστώνει εύκολα κανείς µαθαίνοντας την ιστορία της που ξεκινά πριν από τρία περίπου χρόνια, όταν µαζί µε τον σύζυγό της, ∆ηµοσθένη Πέππα, αποφασίζουν πως θέλουν να µεγαλώσουν την οικογένειά τους, αποκτώντας ένα παιδί.
Μεσηµέρι Πέµπτης, σε κεντρικό καφέ στη Βασιλίσσης Σοφίας, µου διηγείται πώς βίωσε τις τρεις εξωσωµατικές, τις δύσκολες στιγµές, τις ενέσεις ορµονών που έκανε µόνη της στο καµαρίνι κι ύστερα έβγαινε στη σκηνή, την αποκόλληση στον πέµπτο µήνα της εγκυµοσύνης και την ακινησία µε εντολή γιατρού. Όσα περνά µια γυναίκα που θέλει (πολύ) να τη φωνάξουν «µαµά».
– Πώς ξεκινά η ιστορία σου;
Από την επιθυμία μας να κάνουμε ένα παιδί. Μου έλεγε ο γυναικολόγος ότι τα όργανά μου είναι σαν κοπέλας 25 χρόνων, αλλά έχω αφιλόξενη μήτρα. Με δυο λόγια, δεν καθόταν το έμβρυο. Πριν ξεκινήσω τις εξωσωματικές, είχα ήδη μια αποβολή. Απέβαλα χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζω ότι είμαι έγκυος. Όλα έγιναν ξαφνικά: είχα αιμορραγία, πήγα στον γιατρό και μου είπε ότι είχα αποβολή. Ύστερα από αυτό, αποφασίσαμε με τον άντρα μου να μπούμε στη διαδικασία της εξωσωματικής για να μη χάσουμε άλλον πολύτιμο χρόνο. Έκανα τρεις εξωσωματικές μέσα σε εννιά μήνες. Στην τρίτη, έμεινα έγκυος στον γιο μου.
Τι πιθανότητες υπάρχουν να μείνει μια γυναίκα έγκυος με την πρώτη εξωσωματική;
Για μένα, η πρώτη εξωσωματική είναι σχεδόν πάντα διερευνητική. Φυσικά, υπάρχουν γυναίκες που έχουν μείνει έγκυες με την πρώτη. Υπάρχουν όμως και άλλες στις οποίες δεν λειτουργούν σωστά οι ορμόνες, πρέπει ενδεχομένως να αυξηθούν οι δόσεις ή να σου χορηγήσουν άλλα φάρμακα. Όλα πηγαίνουν βάσει πρωτοκόλλου.
Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως, αυτό που δεν αντέχεις, είναι η μέρα που σου παίρνουν αίμα και σε ενημερώνουν πως το μεσημέρι θα έχουν βγει τα αποτελέσματα για το αν είσαι έγκυος ή όχι. Προσωπικά, στην πρώτη εξωσωματική ήμουν πάρα πολύ αγχωμένη. Και όταν με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν «κυρία Ασλάνογλου, δυστυχώς δεν είστε έγκυος» έριξα πολύ κλάμα. Εντωμεταξύ, το τηλεφώνημα με πέτυχε στον δρόμο, την ώρα που οδηγούσα.
Σταμάτησα στην άκρη και αφού ηρέμησα, είπα στον εαυτό μου: «Δεν τελείωσε η ζωή, θα προσπαθήσεις ξανά». Ξαναπήρα δύναμη και δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια. Ωστόσο, απέτυχε και η δεύτερη εξωσωματική.
– Και ερχόμαστε στην τρίτη εξωσωματική, όπου τελικά μένεις έγκυος. Έκανες κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά;
Καθ’ όλη τη διάρκεια της τρίτης προσπάθειας φρόντισα να είμαι πολύ ψύχραιμη. Τα αποτελέσματα θα έβγαιναν το μεσημέρι της 14ης Ιουλίου του 2017, τη μέρα γενεθλίων του άντρα μου. Mέχρι τελευταία στιγμή αναρωτιόμασταν αν θα κάνουμε γενέθλια ή όχι. Είχε έρθει στο σπίτι και ο καλύτερός μου φίλος, ο Δημήτρης, για συμπαράσταση. Ο άντρας μου πήγαινε πάνω-κάτω. Κάποια στιγμή με έπιασε και μου είπε «Θέλω να είσαι προετοιμασμένη για όλα».
Είχε προηγηθεί ένα άσχημο νέο, ένας πολύ καλός φίλος του Δήμου έφυγε εκείνη τη μέρα από τη ζωή. Μέσα μου σκέφτηκα πως «ήρθε μια κακή είδηση, θα ‘ρθει και μια καλή, δεν μπορεί!». Στις 3.15 χτύπησε τελικά το τηλέφωνο για τα αποτελέσματα και με είπαν από το «Γέννημα», το κέντρο εξωσωματικής γονιμοποίησης, ότι «κυρία Ασλάνογλου, συγχαρητήρια, είστε έγκυος». Ο άντρας μου με τον φίλο μας άρχισαν να ουρλιάζουν από τη χαρά τους, εγώ κλείστηκα στο μπάνιο γιατί δεν άκουγα τι μου έλεγε ο γιατρός μου, ο κ. Ευριπίδης Μαντούδης. «Μαρίνα, η κάθε μέρα που περνά από εδώ και πέρα είναι μια διαφορετική μέρα. Μέχρι να ξεπεράσουμε το πρώτο κρίσιμο τρίμηνο, δεν θα θεωρείς τίποτα δεδομένο» μου είπε.
