Η συνέντευξη με τη Δήμητρα Ματσούκα έγινε λίγες ώρες μόνο πριν από την επίσημη πρεμιέρα του Σιρανό ντε Μπερζεράκ του Εντμόν Ροστάν στο θέατρο Βράχων και όλοι όσοι είδαν τη γενική δοκιμή παραδέχτηκαν ότι ήταν μια εξαιρετική Ρωξάνη. Η Δήμητρα έχει αυτό το ιδιαίτερο φυσίκ που μπορεί να σε πείσει ότι μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο, είτε υποδύεται τη σκοτεινή Έντα Γκάμπλερ είτε τη ρομαντική περσόνα της Ρωξάνης που περιμένει και πιστεύει στον αιώνιο, τον απόλυτο έρωτα. Το νέο της στοίχημα θα εξαργυρωθεί στην περιοδεία κι εκείνη όταν τη ρωτάς αν έχει άγχος για τον επικείμενο πρωταγωνιστικό ρόλο – ο οποίος είναι γραμμένος σε έμμετρο λόγο – δείχνει ψύχραιμη σαν να μην μπορεί τίποτα να ταράξει την εσωτερική της γαλήνη. «Έχω και δεν έχω άγχος» μου λέει. «Όπως κάθε φορά, σε κάθε παράσταση. Είτε πρόκειται για πρόζα, είτε πρόκειται για έμμετρο λόγο, τίποτα δεν είναι “περίπατος”.  Ειδικά σε ό,τι έχει σχέση με τον λόγο και την ορθή χρήση του, νομίζω ότι  είναι ένα καθοριστικό ζητούμενο για τον ηθοποιό». Όταν σου έγινε η πρόταση είπες αμέσως ναι ή το σκέφτηκες λίγο; Είπα αμέσως ναι. Μου άρεσαν όλα σε αυτή την πρόταση. Ο σκηνοθέτης, οι συντελεστές, το έργο.  Σήμερα που με ρωτάς, μ’ αρέσει πολύ και κάτι ακόμα… Η Ρωξάνη! Τις αγαπάς τις περιοδείες; Σου αρέσει η λογική να είσαι με μια βαλίτσα στο χέρι; Τις αγαπάω όταν υπάρχουν οι σωστές προϋποθέσεις. Παράσταση που σου αρέσει, θέατρα που έχουν ενδιαφέρον -και υποδομή, ωραίοι τύποι που συνεργάζεσαι. Και τη χαρά να λειτουργεί η παράσταση στο κοινό. Έχω φοβερές και αντιφατικές εμπειρίες από τις περιοδείες, τρεις τον αριθμό, που έχω κάνει. Θα τις αναφέρω στην αυτοβιογραφία μου – μεταξύ άλλων. Πόσα κοινά μπορεί να έχεις με τη Ρωξάνη; Πολλά. Όπως και με όποια ηρωίδα μου δόθηκε και θα μου δοθεί. Μικρότερη αντιδρούσα όταν άκουγα ότι ο ηθοποιός φέρει τον εαυτό του στο ρόλο. Όχι πια. Άλλωστε, το κλισέ που θέλει όλους μας να διαθέτουμε πολλές εκδοχές, με βρίσκει σύμφωνη. Όπως και τα περισσότερα κλισέ, άλλωστε. Είσαι ή έχεις υπάρξει αθεράπευτα ρομαντική;  Είμαι κι έχω υπάρξει, κατ΄ εξαίρεση όμως και συνήθως βραδινές ώρες. Για εσένα όπως και τη Ρωξάνη είναι πιο σημαντικό να μπορεί ένας άντρας να μπορεί να «παίξει» με το μυαλό σου; Ω ναι, το ομολογώ. Εγώ και εκατομμύρια άλλες γυναίκες σε αυτό τον πλανήτη, όπως τουλάχιστον διαβάζω συχνά σε συνεντεύξεις. Ωστόσο, η Ρωξάνη ομολογεί κάποια στιγμή ότι πρώτα ερωτεύθηκε τον Κριστιάν για την ομορφιά του, και ύστερα για το πνεύμα του – που τελικά δεν ήταν και δικό του. Πιστεύεις ότι σήμερα στ’ αλήθεια οι γυναίκες θέλουν να παντρευτούν ή είναι  ένα κοινωνικό «πρέπει» που πρέπει να ακολουθήσουν; Εσύ έπεσες ποτέ σε αυτή την παγίδα; Δεν το ξέρω αυτό. Προσωπικά πάντως, εφόσον με ρωτάς, δεν έπεσα σε αυτήν την παγίδα. Βοηθάει σίγουρα και η εποχή, εννοώ βοηθά πως βρισκόμαστε πια –κι αυτό που θα σας πω είναι διασταυρωμένο- στον 21ο αιώνα. Αλήθεια, αυτό είναι πολύ προσωπικό. Και κάθε φορά που ακούω γυναίκες σε συνέντευξη να απαντούν αριθμητικά σε αυτή την ερώτηση, ξενερώνω… Δεν ξέρω γιατί, πάντως έτσι νιώθω. Γιατί παρόλα αυτά αισθάνομαι ότι έχεις μια φοβία απέναντι στο θεσμό του γάμου; Κάνεις λάθος. Δεν έχω καμία φοβία. Έχω συναντήσει πολύ ευτυχισμένα ζευγάρια σ΄ αυτήν τη ζωή. Θα ήθελες να αποκτήσεις κάποια στιγμή παιδί, κάνοντας ή υιοθετώντας; Κάποια στιγμή, ίσως. Είσαι μια γυναίκα που σου αρέσει να περιποιείται έναν άντρα ή  προτιμάς να σε περιποιούνται; Αν πρέπει να διαλέξω, προτιμώ το δεύτερο. Νιώθεις λίγο κακομαθημένη από εκείνους; Ω ναι. Και χαίρομαι γι αυτό. Όμως κι εγώ, πάντα έδινα όταν αγαπούσα. Πιστεύεις ότι στην πραγματικότητα μπορεί να λειτουργήσει μια αυστηρά μονογαμική  σχέση ή αυτό τελικά δεν έχει και  τόση σημασία για να είναι δυο άνθρωποι καλά μεταξύ τους; Πιστεύω ότι μπορεί να λειτουργήσει μια μονογαμική σχέση, ναι. Και το πιστεύω πολύ! Ταλέντο χρειάζεται. Ωστόσο, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι όταν αυτό δεν συμβαίνει, απαγορεύεται να είναι καλά δυο άνθρωποι μεταξύ τους. Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα. Πηγή: Peoplegreece.com