Η Τάμτα ήταν καλεσμένη στην εκπομπή “Στούντιο 4” το απόγευμα της Παρασκευής. Η γνωστή τραγουδίστρια προχώρησε σε μια σπάνια εξομολόγηση για τη σχέση της με τον Πάρι Κασιδοκώστα, ενώ αναφέρθηκε στα δύσκολα παιδικά χρόνια και την απόφασή της να εγκαταλείψει τη Γεωργία.
«Ήμουν έτοιμη να δεχτώ την αγάπη, αλλά και να δώσω. Με τον Πάρι είμαστε μαζί δέκα χρόνια και νομίζω παίρνει ο ένας από τον άλλον αυτά που χρειαζόταν και δεν είχε. Mαθαίνει ο ένας από τον άλλον, αυτή θεωρώ εγώ πως είναι η πορεία μας», είπε αρχικά η Τάμτα.
Στη συνέχεια μίλησε για τη δημόσια εικόνα της και τις κοινές εξόδους με τον σύντροφό της: «Δεν κρυβόμαστε κιόλας, αλλά έτσι ζούμε. Ο κόσμος πολλές φορές φαντάζεται διάφορα και πολλές φορές λέω: “πού να έχουν έναν φακό να κοιτάνε πόσο καμία σχέση δεν έχει όλο αυτό που ζούμε με αυτό που νομίζουν».
Και πρόσθεσε: «Δεν μπορείς να ελέγχεις το πως σκέφτεται ο κόσμος. Φαντάζονται πολλές φορές μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που συμβαίνει. Προφανώς δεν είμαι στην ίδια κατάσταση που ήμουν στα 90s στην Γεωργία. Δεν θα ήμουν στην ίδια κατάσταση, είτε ήμουν με τον Πάρι, είτε δεν ήμουν».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης η Τάμτα αναφέρθηκε στα δύσκολα παιδικά χρόνια στη Γεωργία και στην απόφασή της να εγκαταλείψει την πατρίδα της.
“Τίποτα από αυτά που έχω περάσει δεν τα θυμάμαι βαριά. Θεωρώ ότι έχω να μάθω πολλά ακόμα. Δεν είναι ότι έλεγα “ας κλείσω τα μάτια μου να ονειρευτώ”. Απλά τραγουδούσα στο σπίτι κι αυτό που βίωνε αυτό εκείνη τη στιγμή απλά συνέβαινε. Δεν υπήρχαν σκέψεις τότε για το μέλλον. Ήταν επιβίωση της ημέρας, δεν μπορούσες να πας μακριά”, είπε αρχικά η τραγουδίστρια και κατέληξε:
“Μετράω την παιδική μου ηλικία που κλείνει κάπου στα 14. Ήμουν έφηβη μαζί με ένα παιδί, δεν είχα κλασσική εφηβεία ανέμελη. Και μετά που ήρθα στην Ελλάδα και ξεκίνησαν όλα αυτά! Ντρέπομαι να πω ότι έχω “χάσει”, γιατί έχω κερδίσει τόσο ουσιαστικά πράγματα. Στην αρχή δούλευα πάρα πολύ, έλεγα σε όλα ναι. Χαιρόμουν γιατί τραγουδούσα και δεν το φανταζόμουν ότι από το τραγούδι θα ζω. Στη MINOS υπέγραψα και δεν ζήτησα καν δικηγόρο, γιατί με ένοιαζε ότι θα τραγουδάω».
