Καλεσμένος στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» ήταν το πρωί της Κυριακής 13 Απριλίου ο Δημήτρης Ουγγαρέζος. Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής προχώρησε σε μια πολύ προσωπική εξομολόγηση για τον θάνατο των γονιών του και για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το πένθος.
Αρχικά ο Δημήτρης Ουγγαρέζος ανέφερε, ότι το πένθος είναι πλέον μέρος της ζωής του. «Είναι μέρος της ζωής μου το πένθος. Όταν έρχεται αυτή η στιγμή, βρίσκεις μια δύναμη μέσα σου. Όταν λοιπόν συνέβη, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να μην το παλεύω. Δεν έκλαψα, αλλά δεν είπα “γιατί δεν κλαις;”. Είπα πως ό,τι συμβαίνει, θα το δέχομαι και θα το αγκαλιάζω. Κι έτσι, μέρα με τη μέρα, χωρίς να παλεύω με τον εαυτό μου, κατάφερα να δω τους γονείς μου μέσα μου και να καταλάβω ότι πλέον είμαι εγώ».
Στη συνέχεια ο παρουσιαστής συγκινήθηκε, περιγράφοντας τις σκέψεις που κάνει και τις ενοχές που νιώθει τα τελευταία έξι χρόνια. «Είχα πάντα την ενοχή ότι δεν πρόλαβαν να με δουν να κάνω οικογένεια, ενώ το ήθελαν και μου το έλεγαν. Σκεφτόμουν επίσης τι άλλο θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά εγώ για να τους έχω χαρίσει μερικούς ακόμη μήνες ζωής. Ενοχές, σκέψεις, πάρα πολλές νύχτες αϋπνίας και τώρα πια, μετά από έξι χρόνια, έχω πρόβλημα. Όταν τελειώνει ο βαθύς ύπνος έχω μια αγωνία αν πήρα μια τροχιά ζωής που εκείνους δε θα τους χαροποιεί».
Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος ανέφερε επίσης, ότι η δουλειά τον βοήθησε πολύ, ενώ παραδέχτηκε, ότι τις δύσκολες στιγμές βρήκε παρηγοριά στο αλκοόλ. «Η δουλειά ήταν για μένα ένα κέλυφος που με προστάτευσε. Δε ξέρω αν δεν έχω αντιμετωπίσει το πένθος κατά μέτωπο επειδή μπήκα στη δουλειά αμέσως, γιατί και στις δύο περιπτώσεις στις τρεις μέρες επέστρεψα στη δουλειά».
«Βρήκα ως υποκατάστατο στο πένθος μου το αλκοόλ. Κατάλαβα ότι είναι υποκατάστατο. Επειδή ένιωσα όμως να χάνομαι μέσα σε αυτό το σκοτάδι, σηκώθηκα στα πόδια μου και πήγα στη δουλειά. Αυτό με έσωσε. Αν δεν είχα τη δουλειά δε ξέρω τι θα γινόταν. Βίωσα όλα τα στάδια του πένθους, ειδικά στη μητέρα μου, που έφυγε από καρκίνο και ειδικά αυτό του τι θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά».
Τέλος, ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε στους φίλους του και στον ρόλο που έπαιξαν αυτές τις δύσκολες στιγμές. «Οι φίλοι μου έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο. Ήταν πολύ σημαντικό το ότι μου έδιναν την ελευθερία αν ήθελα να αποσυρθώ και να μείνω μόνος μου, όπως επίσης και το ότι ήταν εκεί όταν τους χρειαζόμουν. Δε με πίεζαν με το να είναι συνέχεια μαζί μου».
