Η Σοφία Παυλίδου είναι ενεργή στα social media και συχνά μοιράζεται με τους διαδικτυακούς της φίλους στιγμές από την προσωπική και επαγγελματική της ζωή. Αυτή τη φορά η ηθοποιός θέλησε με ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram να δώσει μια συμβουλή στους ακολούθους της. Ποια είναι αυτή; Να κάνουν πράγματα που αγαπούν και να μην επιτρέψουν σε κανέναν να τους σταματήσει από αυτό, ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό.
“Αυτό που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει πιο γρήγορα και τα μάτια σου να λάμπουν όταν το κάνεις ή όταν μιλάς γι’ αυτό – είτε είναι πεζοπορία, γιόγκα, κηπουρική, ζωγραφική, σεξ, διαλογισμός, φωτογραφία, είτε το να βοηθάς τους άλλους – κάν’ το.
Κάν’ το όσο πιο συχνά μπορείς.
Γιατί αυτό είναι η ζωή: Να γεμίζεις το χρόνο σου με στιγμές πάθους και αληθινής χαράς.
Μην αφήσεις κανέναν να σε σταματήσει από το να κάνεις αυτά που αγαπάς.
Ούτε καν τον ίδιο σου τον εαυτό”, έγραψε η Σοφία Παυλίδου στη λεζάντα της ανάρτησής της.
Σοφία Παυλίδου: Η πρώτη ανάρτηση μετά την απόφαση του Εφετείου για τον Μάνο Παπαγιάννη
Πριν από λίγο καιρό η Σοφία Παυλίδου σε ανάρτησή της ανέφερε ότι αισθάνεται ανακουφισμένη και δικαιωμένη, μετά την απόφαση του Εφετείου που έκρινε οριστικά ένοχο τον Μάνο Παπαγιάννη για τον ξυλοδαρμό της, επιβάλλοντας του ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με αναστολή.
«Εχθές, έπειτα από 7,5 χρόνια αγώνα, η δικαιοσύνη έκρινε. Μετά από μία πρωτόδικη απόφαση που είχε καταδικάσει τον θύτη σε τετράμηνη ποινή φυλάκισης με αναστολή, το Εφετείο επιβεβαίωσε την ενοχή του, απορρίπτοντας κάθε προσπάθεια να μειωθεί ή να ανατραπεί η ποινή του. Νιώθω απέραντη χαρά και ανακούφιση που το δικαστικό μας σύστημα επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι η αλήθεια έχει αξία και πως κανείς δεν είναι πάνω από το δίκαιο.
Ήταν μία μακρά και δύσκολη πορεία. Από το 2018, όταν υπέβαλα μήνυση για τη βία που δέχτηκα από έναν συνάδελφό μου στον εργασιακό μου χώρο έως σήμερα, η μάχη αυτή απαιτούσε υπομονή, θάρρος και αφοσίωση. Παρότι υπήρχαν στιγμές που η αναμονή και η ταλαιπωρία έμοιαζαν ατελείωτες, ποτέ δεν αμφέβαλα για την απόφασή μου να μιλήσω.
Η εμπειρία αυτή με δίδαξε πόσο σημαντικό είναι να σπάμε τη σιωπή μας όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με βίαιες συμπεριφορές. Το να μιλάμε δεν είναι απλώς δικαίωμά μας- είναι καθήκον μας, τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς τους άλλους. Κάθε φορά που μιλάμε, διαλύουμε τη σιωπή που κρύβει τη βία και καταρρίπτουμε τα στερεότυπα που επιτρέπουν την ανοχή της.
Στον καλλιτεχνικό χώρο υπήρξε για χρόνια μία κουλτούρα σιωπής και ανοχής απέναντι σε συμπεριφορές που δεν έχουν καμία θέση ούτε στην τέχνη ούτε πουθενά αλλού. Σήμερα, όμως, περισσότεροι άνθρωποι υψώνουν τη φωνή τους. Η αλλαγή μπορεί να είναι αργή, αλλά είναι αναπόφευκτη, όταν βρίσκουμε το θάρρος να μιλήσουμε.
Εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη και ελπίζω η δική μου εμπειρία να αποτελέσει ένα μήνυμα ελπίδας και αποφασιστικότητας για όσους διστάζουν. Μιλήστε. Υπερασπιστείτε τον εαυτό σας. Η αλήθεια σας, αξίζει να ακουστεί.
Ευχαριστώ από καρδιάς τη Ρέα Τουτουντζή, την Κόνη Μεταξα, τον Σωτήρη Καλυβάτση που όσες φορές τους κάλεσε ο Εισαγγελέας ήταν εκεί. Τον δικηγόρο μου Αλέξανδρο Μίντζια και όλους εσάς που με τα μηνύματα σας ήσασταν στο πλευρό μου όλο αυτόν τον καιρό.
Σήμερα δεν νιώθω μόνο δικαιωμένη – νιώθω πιο δυνατή από ποτέ.
Κάτια γνωρίζω πως κι εσύ αισθάνεσαι δικαιωμένη από κει ψηλά».
